နောက်ဆုံးခရီး နိဋ္ဌိတံသော် (MM Translation)

Chapter 2 - Part 2 (U)

အပိုင်း ၂-၂

ထို့နောက်တွင် ခါဆယ်ရ်က ခေါင်းဆောင်းကို မြေကြီးပေါ် ပစ်ချလိုက်ပြီး စစ်သည်တော်တစ်ဦးက အဲ့ဒါကို ကောက်ယူရန် မြန်မြန်လာခဲ့သည်။

ခါဆယ်ရ်က ထို့နောက် အာဘူဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သားရဲကြီး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြီးမားလေးလံသည့် သူ၏ ညာဘက်လက်ဖဝါးဖြင့် ရိုက်လိုက်သည်။ သံချပ်ကာ မျက်နှာဖုံးထဲမှ သားရဲကြီး၏ မျက်လုံးနီနီများတွင် ရန်လိုမှုတို့ အတိလွှမ်းနေတော့၏။ သခင်ဖြစ်သူ၏ ဆူပူမှုကို ခံရသည်တွင် သူ့ပုံစံသည် ဒေါသထွက် စိတ်ရှုပ်နေသည့်ပုံပင်။

ခါဆယ်ရ်က မျက်လုံးတွေကို မှေးစင်းလျက် မျက်လုံးနီနီ သားရဲကြီးကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏ မျက်လုံးပြာပြာများသည် မြွေတစ်ကောင်၏ မျက်လုံးတွေအလား သိသိသာသာပင် အလျားလိုက် ရှည်ထွက်နေ၏။

"ကျွတ်စ်...ကျွတ်စ်...တော်တော်စိတ်ပျက်တယ်။"

သားရဲကြီး၏ မျက်လုံးနီနီတို့သည် ရှက်ရွံ့မှုဖြင့် တဖြည်းဖြည်း တစ်ဖက်သို့ လှည့်သွားပြီး ခါဆယ်ရ်၏ နှုတ်ခမ်းများက အပေါ်ဘက်သို့ ကွေးတက်သွားခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ကြီးမြတ်ပြီး အရိုင်းဆန်သည့် သူ၏ သားရဲကြီးထံမှ ဝပ်တွားနာခံမှုကို တွေ့မြင်နိုင်သည့် တဒင်္ဂပင်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေ ခါဆယ်ရ်သည် သူ၏မြင်းအပေါ် အလေးထားဂရုစိုက်တတ်ပြီး အကောင်းဘက်မှပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အဆိုးဘက်မှပဲဖြစ်ဖြစ် အာဘူသည် ထူးခြားသည့်ကောင်ကြီး ဖြစ်သည်ဟူသော အချက်ကို ဘယ်တော့မှ မေ့မထားခဲ့ပေ။ အာဘူ၏ သစ္စာခံမှုသည် အာဏာစက်၏ ကြီးမြင့်မှုပေါ်တွင် မှီတည်နေပေသည်။ ထို့ကြောင့် ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံခြင်းထက် သူ၏ အတင်းအကြပ်ဆန်သည့် အမိန့်က ပို၍ထိရောက်မှုရှိပေ၏။

ခါဆယ်ရ်က အနီးအနားတွင်ရှိနေသည့် အစေခံတစ်ယောက်ထံ မြင်းဇက်ကြိုးကို ကမ်းပေးလိုက်ပြီး သူ့မြင်းကိုခေါ်သွားရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။

"တစ်နေ့လုံး အစားမစားရသေးဘူးဆိုတော့ အစားများများကျွေးလိုက်။"

သင့်တော်သည့် 'ဆုပေးမှု' ကလည်း သားရဲကြီးကို ယဉ်ပါးအောင်လုပ်ရာတွင် အရေးပါသည်ပင်။