kağıttan hayatlar || aslaz

4: Soysalan Kardeşler

Dusuncelerinizi benimle paylasmayi unutmayin lutfennn🫂

🌪️

Asi dudakları arasına sıkıştırdığı sigarasından bir nefes çekti ve arkada çalan kısık sesli müziğe eşlik etti kendi kendine.

"Ne sen unuttun ne ben unuttum
Aldatma kendini gel
Yanıyor içim eriyor içim
Eskisinden de beter"

Gündüz vakti olduğu için mekan bomboştu. O ise, büyük bir sahiplenmeyle Alaz'ın locasında yayılmış, işlerini bitirip yanına gelmesini bekliyordu.

Bu yeni mekana ilk gelişi olsa da en ufak bir rahatsızlığı yoktu genç kadının. Alaz'ın olan her şey gibi burası da çok güvende hissettiriyordu.

"Yenge!" diye seslendi Alaz'ın mekanında çalışan çocuklardan biri.

Asi temizlediği kelebeği kaldırıp ona doğru fırlatır gibi yaptı. "Ulan Rafık! Bir kez daha duyarsam o kelimeyi senin götüne monte ederim. Duydun mu beni?"

"Pardon Yeng- ABLA!" dedi çocuk telaşla. "Dışarıda birkaç kişi var. Alaz Abi'yi görmek istiyorlar. Bayağı da fiyakalı tipler. Yok dedim ısrar ediyorlar. Görüşmek ister misin, paket edelim mi?"

Asi merakla kaşlarını çattı. "Getir buraya."
Her zaman Alaz'ın oturduğu locada iyice yayıldı. Elinde tuttuğu viski bardağını şöyle bir karıştırdı ve kafaya dikti.

"Abi'yi görmek isteyenler bunlar, Yenge." dedi Rafık önünde duran iki kız bir erkek genci göstererek.

"Kaybol Rafık!" diye bağırdı Asi sinirle. Ardından gözleri ayakta bekleyen üçlüye döndü. Gözleri kızları turlarken sinirle alt dudağını ısırdı. Kesin Alaz'ın kırığıydı bunlar. Masadaki viski şişesini açtı ve boş bardağa içkiden boşalttı. "Niye arıyorsunuz Alaz'ı?"

İçlerinden kumral ve diğerlerinden daha kısa boylu olan kız cevap verdi. "Kimsin sen? Alaz nerede?"

Genç kadın yüzünde yapmacık bir gülümsemeyle ona baktı. "Alaz yok, cici kız. Asi ben ve inan, Alaz kadar kibar değilimdir. Neden buradasınız?"

Kız gözlerini kısarak ona doğru birkaç adım attı ve üstten bakarak konuşmaya başladı. "Neyi oluyorsun sen Alaz'ın? Hem onun böyle bir yerde, böyle tiplerle ne işi olur-" derken Asi'nin ayaklanmasıyla lafı kesildi.

Ayaklanan kadın elindeki kelebeği çevirdi ve kumral kıza doğru birkaç adım attı. O sırada arkasındaki genç adam onlara yaklaştı. "Tamam sakin olalım. Çağla gel güzelim bu tarafa."

Asi, genç onlara yetişemeden bıçağı Çağla'nın yanağına bastırdı. "Bas geriye deşerim kızı."

Genç adam telaşla bir adım geri gitti. O sırada yanındaki kız konuştu. "Ne yapıyorsun, vahşi misin sen? Bırak kızı!"

"Aslında o kadar da değilimdir." diyerek alayla güldü Asi. "Ama sen tatlı Çağlacık, benim biraz canımı sıktın."

Çağla'nın gözleri korkuyla irileşirken adım sesleri duyuldu ve Alaz Soysalan içeri girdi.

"Güzelim?" diyerek Asi'ye yaklaştı. "Arkadaşlar kim?"

"Bilmem. Sen daha iyi bilirsin. Seni görmeye gelmişler sonuçta." dedi Asi hırsla. Gözünü önündeki kızdan ayırmıyordu. Küçük görülmek, en nefret ettiği şey olabilirdi. Çağla, farkında olmadan yapmaması gereken bir şey yapmış ve Asi'nin damarına basmıştı.