Fara pov
"Ano nanaman bang ginawa niyo this time, Mr. Moraldez, Mr. Corpuz, and Mr. Mendez?". Narinig Kong sabi ni Dean habang nagaayos ako ng mga aklat malapit sa kanila.
"Ang yabang kasi dean" rinig kong sabi nung Corpuz.
"Ah, kaya niyo pinatu."
"Ah! Tulong!" hindi na natuloy ni Dean ang balak sabihin ng may biglang sumigaw. Dahil dun biglang napatayo si Dean.
"Miss Fara, pwede bang pakisilip kung ano yun." Aniya, na aking tinanguan. Lumapit ako papupuntang pintuan at sumilip, ngunit ganun nalang ang pagkatulos ko sa aking kinakatayuan ng dahil sa aking na saksihan.
"Miss Fara, what is it?". Dean said, "Miss Fara." Dean, but my mind is to procrastinate. "Miss Fara!!". Dahil hindi parin ako umiimik tumayo siya at sumilip rin sa pinto.
"Oh, God," Dean murmured. Dahil don tumayo din ang tatlong lalaki at lumapit sa amin ni Dean. Tulad namin ni Dean, gulat din ang mababakas sa kanilang mga mukha.
Mga nagsisigawan, nagtatakbuhang mga estudyante, duguang mga estudyante na mga nakabulagta sa quadrangle, at mga di kaaya-ayang nilalang na humahabol sa mga kapwa ko estudyante.
"Ah! Help! Help!" Dahil sa sigaw na iyon, napabalik ako sa aking ulirat.
Hindi ko alam kung ano bang nangyayari, ngunit alam kung hindi ito ang oras para tumayo lamang. Mabilis kong inikot ang aking paningin sa kwartong aming kinaroroonan, at ng makita ang aking hinahanap mabilis ko itong kinuha.
Dahil sa aking naging kilos mabilis din kumuha ang tatlong lalaki ng batuta upang maging aming armas panandalian.
Habang si Dean ay nagkukumahog lumabas ng silid. Mabilis ngunit may pag iingat akong lumapit sa pinto at sumilip, alam kong tinitignan ng tatlong lalaki ang akin'g bawat kilos ngunit, hindi ko nalamang ito binigyang pansin nang makitang ligtas ang akin'g daraanan, maingat akong lumabas ng silid at mabilis tinahak ang daan papuntang classroom para puntahan si Lana, ang aking kaibigan.
"Saan ba pupunta tong babaeng 'to?". Rinig kong sabi ng isa sa mga lalaki. Alam kong kanina pa ako sinusundan ng tatlong lalaki, pero hinayaan ko na lamang.
"Aba malay ko, sinusundan lang naman natin siya." Sigunda pa ng isa. Habang ang isa ay tahimik lamang.
Mabilis akong humarap sa kanila. "Shut up!" I said. At nagpatuloy muli. Malapit na sana kami sa classroom ng sumalubong sa amin si manong guard na may di ka aya-ayang itsura.
"Shit!" I said. Mabilis ko itong pinalo sa ulo, mabilis rin akong tinulungan ng tatlong lalaki. Tumatalsik sa aming puting uniporme ang ibang dugo ni manong guard ngunit hindi nanamamin ito pinansin pa. Nang bumalagta si manong guard sa sahig, na siguradong aming napatay.
Mabilis naming kinuha kay Manong Guard ang kanyang Security Guard Belt, pepper spray, two Colt 1911 Handgun, a Ruger-P, flashlight, security guard baton, taser, walkie-talkie, at mga Susi, na nasiguro, ang Susi ng mga School-Bus.
Pagtapos naming nakuha ang gamit ni manong guard nagpatuloy na muli kami sa paglalakad.
Nang makarating kami sa tapat ng nakasaradong pinto nang aking classroom, agad ko iyong kinatok ng marahan, habang ang tahimik na lalaki ay lumapit sa bintana upang sumilip.
"Fara!!" Rinig kong sabi mula sa loob na sigurado akong si Lana, dahil dun nakahinga ako ng maluwag kahit papaano.
"Stop!Bubuksan na sana nito ang pinto ng biglang may nag salita. Si Michaela isa sa aking kaklase at numero unong bully ko. "Ano pagbubuksan mo sila ng pinto, hindi mo ba nakikita puro sila dugo, paano kung katulad na sila nung mga ugly creature's." Dugtong pa nito.
"T*nga ka ba, tingin mo ba makakakatok pa si Fara kung infected na siya ha! B*ba!". Lana said
"So? Ano iririsk mo yung buhay namin para makasama yang kaibigan mong pabida!?". Sabi naman ni Mel, Michaela's friend.
I was about to say something when I heard a grumble, and when I looked at the corridor, I saw a docent of those creatures'. Senenyasan ko ang tatlong lalaking kasama na abala sa pag bukas ng pinto, nang una nagtataka pa sila ukol sa aking pagsenyas, ngunit ng makita ang mga di kaaya-ayang nilalang sa corridor mas pinag igihan pa nila ang pag bukas ng pinto.
"Open the door!!". I said
"Ano ba Michaela!! Bitawan niyo nga ako," Lana said.
"Hindi mo bubuksan ang pinto, ipapahamak lang nila tayo, ano kaba!!". Mel said
"Mel, Michaela pagbuksan niyo sila ng pinto!" Ma'am Miky said, our professor.
"But ma'a---". May sasabihin pa sana si Michaela ng putulin siya ni ma'am.
"Open it now."
"No! No one will open this door," Michaela said, blocking the door.
"Tumabi ka nga diyan!!". Lana scolded Michaela, and I heard Michaela groan in pain.
Nang mabuksan ang pinto agad kaming pumasok ng mga kasama ko. At ito'y agaran rin isinara at nilagyan ng upuan upang hindi madaling buksan.
Nakita ko si Mel na inaalalayan si Michaela patayo, marahil itinulak ni Lana palayo sa pinto, upang kami'y makapasok.
Nang kami'y makapasok agad akong sinalubong ng isang mahigpit na yakap at nag aalalang mukha ni Lana.
"Are you okay?" Lana said.
"Yes, don't worry." Hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng biglang lumagabog ang pinto. Nang dahil don agad kaming napalayo mula sa pinto.
"Oh! Tignan niyo na ng dahil sa kanila na trap na tayo!!". Michaela said.
"Ano ba tumigil ka na Michaela, hindi to ang oras para sa bangayan!". Zayro said to our president, "Dapat nag paplano tayo kung paano makaka alis dito, dahil hindi yang bibig mo ang magliligtas sa atin!!". Michaela's mouth parted because of what she suddenly said.
I quickly approached the sliding window. At tumingin ng aming pwedeng daraanan dahil kung sa corridor pa kami daraan maaari kaming mapahamak, it's too risky. Nang makakita ng hagdan sa gilid, mabilis kong sinabi ang aking plano sa aking mga kasama.
"Guys, I want to share my plan; please makisama kayo," I murmured. "So, lalabas tayo sa binta---" hindi ko na natapos ang aking dapat sabihin ng sumingit si Michaela.
"Ano! Dyan tayo dadaan sa bintana, no! Way ipapahamak mo lang kami sa plano mo!".
"Michaela, wala ka bang balak patapusin mag salita si Fara?" Ma'am murmured.
Dahil don nag patuloy na muli akong magsalita: " Lalabas tayo diyan sa bintana at aakyat sa bubong, dahil mas risky kung sa corridor pa tayo dadaan mas marami ang mga infected." I said it calmly.
"So, you mean sa bubong tayo dadaan?" Micha said. One of my classmates.
"Probably, yes, doon tayo dadaan. I know it's too risky, but that's the only way we can get out. Bababa tayo malapit sa parking lot. At sasakay tayo isa sa mga school bus, so we can get out of this school," I said. "So, who's agreeing and disagreeing with my plan? You can raise your hand to give your opinion." Dugtong ko pa.
Tumingin ako kay Michaela at Mel para sana kunin ang kanilang opinion, ngunit inirapan lamang ako nito.
"Guys, I think we need to hurry." Nababahalang saad ng isa sa mga lalaking kasama ko. "Unti unti nanilang nasisira ang pinto," dugtong pa nito.
Mabilis akong akong lumingon sa pinto, at ganun nalang ang takot na lumukob sa akin ng makita ang unting sira sa pinto.
Agad akong lumingon sa aking mga kasama. "Hindi na muna ito ang tamang panahon para hindi kayo sumangayon sa plano ko kung gusto niyo pang mabuhay" seryoso kong saad pero sa loob-loob ko, kinakabahan na ako para sa buhay naming lahat.
Agad ko namang ilalayan ang iba sa pag labas ng bintana samantalang ang tatlong lalaking, kasama ko naman ang umaalalay sa pag akyat sa bubong. Nang saktong ako'y nakalabas, saka naman nasira ang pinto.
Nang makaakyat na ang iba, si Fara naman ang aking inalalayan, samantalang ang isa sa tatlong lalaki ay naiwan sa gilid malapit sa hagdan.
Nang maiakyat ko si Lana ay agad ko namang inalalayan ang aking sarili paakyat, habang ang lalaki ay nakamasid lamang sa akin.
Ihahakbang ko nasa sana ang aking kaliwang paa paakyat ng nag kamali ako ng hakbang.
"Fara!" Rinig ko namang ang naghehesterikal na si Lana. Marahil nakita ang pangyayari
Muhuhulog na sana ako sa grupo ng mga nakakatakot na nilalang ng mahawakan nung lalaki ang aking kanang kamay. "Hawakan mo ng mabuti ang kamau ko kung ayaw mong matulad sa kanila" ani nito sa malamig at kalmadong boses.
Marahan ako nitong hinila upang makasampa. "T-thank you," nauutal na ani ko, nahihiya at kinakabahan.
Tinignan lamang ako nito at sinenyasan na umakyat na.
Nang ako'y makaakyat agad din itong sumunod. Agad din akong nilapitan ni Lana, "Okay, ka lang ba?" Nag aalala nitong ani habang sinisipat ang aking katawan kung may galos.
"O-oo, ok lang ako," ani ko dito, habang hawak siya sa braso.
"Itigil niyo naman kaya muna ang kadramahan ni---" wika ni Michaela, na agad namang pinutol ng isa sa mga lalaki kanina, sa pag kakaalam ko, siya yung Corpuz. "Bunganga mo na lamang ba ang lagi mong papairalin? Mas mabuti pa sana kung naiwan ka na lang sa classroom niyo, isama mo na rin yang kaibigan mo," naikinatikom ng bibig ni Michaela.
Nagitla naman ako ng bumaling ito sa akin. "Ano bang susunod na plano, Ms. Fara?" Anito
"A-ah sundan niyo," anikong nauutal. Agad naman akong naglakad papunta sa dulo ng bubong nitong building. Mabuti na lamang at solar type itong bubong kayat nakakapag lakad kami ng maayos.
Nang makarating, agad kong hinanap ang hagdan sa gilid tulad ng inakyatan namin kanina. Ito ang gagamitin namin pababa sapagkat ang ibaba nito ay ang parkingan ng school bus.
Agad naman akong humarap sa kanila, "May marunong bang mag maneho sa inyo?" Aniko
"Ako na lang" represinta ni Raphael, our sergeant of arms, na sinangayunan namin. Mas mabuti na rin kung siya ang mag mamaneho, miyembro kasi siya ng mga racer.
Sinilip ko muli ang bababaan namin, napakatahimik dito, mukhang walang nakaisip na pumunta dito. Ngunit hindi kami pwede mag pakampante.
Nang makita kong maayos naman, agad ko ng sinimulang bumaba na agad naman sinundan nung lalaking tumulong sa akin kanina ng muntikan akong mahulog. Nang ito'y makababa agad naman akong naghanap ng maayos na school bus habang siya naman ang umaalalay sa iba pababa.
Habang nag iikot, may isang bus ang nakaagaw sa aking pansin, naiiba ito kesa sa ibang school bus, sa aking pag kakaalam, ito yung ginagamit ng mga athletes every time na may laban sila sa labas ng school. Malapit din ito sa gate nitong parkingan, kaya mabilis kaming makakaalis. Nang makapag desisyon agad din akong bumalik sa kanila.
Nang ako'y makabalik lahat sila naka baba na, agad naman hinanap ng aking mata si Lana. "May nahanap na akong sasakyan, paki check na lang Mr. Corpuz yung susi, I think the three of you are athletes, so maybe you know the key for the athlete bus," aniko na simpleng tinanguan lamang nito.
.....
Nang makasakay kaming lahat, agaran kong binilang ang mga nakaligtas kabilang na ako. Nasa fifteen pa pala kaming mga pinalad. Habang si Raphael naman ay nag mamaneho palabas nitong parkingan.
"Kumapit kayo ng mabuti kung ayaw niyong tumalsik o mauntog," biglaang singit nito na agad kong ikinatingin sa harap. Makikita sa likod ng gate ang grupo ng mga nilalang na may hindi ka aya-ayang mukha.
Napahawak naman ako sa hawakan ng aking inuupuan ng dineretso nito pabunggo sa may gate ang bus. Naririnig ko naman sa bandang likuran ang boses ni Michaela at Mel na masakit sa tenga, mas nakakaatrak lang sila ng mga halimaw sa ginagawa nila. Ramdam at rinig na rinig naman ang mga kalabog mula sa mga katawang tumatama, naiisip ko pa lang kung ano ang nangyayari sa mga katawan nila, naduduwal na ako. May mga nakasunod pang mangilan-ngilan sa amin. Nakita ko pa sa hindi kalayuan si Dean. Katulad na rin siya ng mga nilalang na sinagasaan namin.
Mabuti na lamang at malapit-lapit sa exit gate itong parkingan, na talagang inalaan para sa school buses. Nakabukas din ito, marahil naiwang nakabukas kanina. "Where are we heading now?" Ani Raphael pagkalabas ng gate.
"Check the gas first; baka sa gitna pa ng kawalan tayo mawalan ng gas," said Aniko.
„Marami pa naman, pero mas maganda, wenn mag iimbak tayo. Pakitingin na lang, kung may mga Container dyan sa likod na maaaring paglagyan,.“ Anito na sinangayunan ko.
☬☬☬☬
