*eternal sunshine of spotless mind ႐ုပ္ရွင္မွ inspired ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္*
[OST by ariana grande]
ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုဆြဲကိုင္လ်က္ ခ်မ္းေအးတဲ့ရာသီဥတုမွာ အိမ္တံခါးကိုအရင္ဖြင့္လိုက္သည္။ ရႉးဖိနပ္အနက္ေရာင္ကိုျမင္ေတာ့ ဒါသူရွိေနမွန္းသိလိုက္ရ၏။ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆုံးျပင္ဆင္ထားလိုက္ပါသည္။
တစ္ပတ္ေတာင္ၾကာသြားၿပီမဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုသတိရေနခဲ့တာေလ။
ဆက္ေလွ်ာက္ဝင္သြားလိုက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ Jungkook က ခပ္တည္တည္ပင္ရွိ၏။ ေဆး႐ုံကအခုမွျပန္ေရာက္ေနပုံလည္းရၿပီး အေပၚကုတ္မပါတဲ့ ေအာက္ခံရွပ္လက္ရွည္ကို လက္ေခါက္တင္ထားသည္။
"ငါျပန္ေရာက္ၿပီ "
ကြၽန္ေတာ့္အား တစ္ခ်က္မွ်ေမာ့ၾကည့္လာၿပီးေတာ့ ခပ္စိမ္းစိမ္းေမးခြန္းထုတ္လာေလ၏။
"ပန္းခ်ီသြားဆြဲတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္က လုံေလာက္တယ္ထင္ေနတာလား တစ္ပတ္ေတာင္ၾကာသြားတယ္၊ မင္းကိုဖုန္းေသခ်ာဆက္လို႔မရဘူး ဘယ္ေကာင္နဲ႕သြားတာလဲ"
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ သူ႕ၾကားမွာ ဒီလိုမ်ိဳးအေျခအေန၊ conversation ေတြက အရမ္းကိုမ်ားၿပီး မၾကာခဏဆိုသလိုျဖစ္ေနက်ပင္။
"ငါကဘယ္ေကာင္နဲ႕သြားရမွာလဲ၊ ပန္းခ်ီဆြဲရင္ အခ်ိန္ယူတယ္ဆိုတာမင္းလဲသိတာပဲ ၿမိဳ႕ျပင္ျဖစ္ေနေတာ့လိုင္းသိပ္မရတာပါ၊ ငါမင္းကိုေခၚတာေပမဲ့ မင္းလိုက္လို႔မရဘူးေလ"
တကယ္လည္း Jungkook က ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မအားလပ္ေပ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းသြားတာ။
"ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို အဲ့ဒီေလာက္ဆြဲရေအာင္ ဘာကမက္ေမာစရာရွိလို႔လဲ၊ နာမည္ႀကီးတာလား ပိုက္ဆံရတာလား"
ကြၽန္ေတာ္က လူသိရွင္ၾကားပန္းခ်ီဆရာလဲမဟုတ္သလို အခုကအပ္ေပးတဲ့သူေလာက္ပဲဆြဲေပးျဖစ္၏။ ကိုယ္ပိုင္ျပခန္းေတာင္မရွိေသးတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သည္။ ဒါကို Jungkook လဲသိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့အလုပ္က သူ႕အတြက္ ကေလးကစားစရာလို ေတြးေနတတ္တာကို မႀကိဳက္တာ။
