ဧည့်သည်

ဧည့်သည် p-1

နေခြည်ဖျာတဲ့ မနက်ခင်းလေးမာ yoongi တယောက်

အလုပ်ရှာဖို့ Dague ကနေ မြို့ကြီးပြကြီးဖစ်တဲ့ seoul

ကိုတက်လာခဲ့တယ်...သူမရင်းနှီးတဲ့နေရာမို့ သိပ်တော့အဆင်

မပြေ...မိတ်ဆွေမရှိ..သူငယ်ချင်းမရှိဘဲ တယောက်ထဲ

seoul မြို့ကြီးကိုခြေ ချခဲ့တာ..Dague မာကလဲ

သူ့ကိုနှိပ်စက်တဲ့အဒေါ်တွေ ဦးလေးတွေကြောင့် ဆက်မနေချင်

တော့ဘဲ စုထားတဲ့ ပိုက်ဆံလေးမဖစ်စလောက်လေးကိုင်ပီး

မြို့ကိုတက်လာတာ...အခုမှစလုံးရေစမာမို့ အရာအားလုံးက

အသစ်တွေပင်။

မြို့ကိုရောက်တာ ၁ပတ်တိတိရှိပီ..ဘာမှမထူးခြားသေးဘူးပေါ့

ဈေးထဲလမ်းလျှောက်နေရင်း သတင်းတခုသူကြားခဲ့တယ်

''ကလေးက သနားစရာပါအေ..အမေ မရှိတော့ဘူးဆိုတော့

အဖေတယောက်ထဲ ခက်ခဲနေတာအေ့''

' ဟုပါတယ် အေ..ကလေးက မွေးထားတာ ၁နှစ်ကျော်နေပီ

ဆိုပေမဲ့ အ့တနှစ်လုံးက အမေလက်ထဲမာမနေခဲ့ရဘူး'

'ကလေးထိန်းခေါ်စာကြောင့်ရောက်လာတဲ့လူတိုင်းနဲ့လဲအဆင်မပြေဘူးတဲ့ '

' တကယ်သနားစရာပါအေ..'

'ဟို...အ့ကလေးထိန်းစာကရှိသေးလားဗျ'

'ကောင်လေး မင်းကဘာလုပ်ဖို့လဲ'

'ကျနော်..ဖတ်ချင်လို့ပါ'

'ရော့ရော့..📃'

yoongi ကလေးထိန်းဖို့အလုပ်ခေါ်စာကိုဖတ်လိုက်တယ် ။လိပ်စာအတိကျရတော့ တက္ကစီငှားပီး လိပ်စာတိုင်းလိုက်လာတယ်..ရောက်သွားတော့ yoongi သေချာကြည့်မိတာက အိမ်ကအကြီးကြီးဘဲ...yoongi မှင်သက်နေတယ် အ့လောက်တောင်ချမ်းသာတာလားပေါ့...

'ကောင်လေး ဘာလိုချင်တာလဲ'

'ဒီအလုပ်ခေါ်စာ ရလို့ပါ'

'အော်..သိပီ..လာခဲ့'

အိမ်တော်ထိန်းဦးလေးကြီး တံခါးဖွင့်လိုက်ပီးသူ့ကို ဝင်ခိုင်းတယ် ။

'ခနစောင့် '

အိမ်တော်ထိန်းဦးေလးကြီး အိမ်ဖော်တယောက်ကိုစကားပြောလိုက်တော့ အ့အိမ်ဖော်က အိမ်ပေါ်တက်သွားတယ်။ သူမ ပြန်ဆင်းလာတယ် မကြာပါဘူး လူတယောက်ဆင်းလာတယ်..ဆံပင်က အညိုရောင် အသားဖြူဖြူ..အနက်ရောင် suit ကို ကျကျနနဝတ်ထားတယ် ။ မျက်လုံးနည်းနည်းမှေးတဲ့ပုံရှိတယ် နှုတ်ခမ်းထူထူလေးနဲ့ စမတ်ကျတယ်

'ဘာအတွက်လာတာလဲ '

' ဒီအလုပ်ခေါ်စာကြောင့်ပါ '

' ကလေးထိန်းအလုပ်နော်..လုပ်နိုင်ပ့မလား '

'ရပါတယ် yoon ကလေးထိန်းတတ်ပါတယ်'

'okလေ သားကိုခေါ်လာခဲ့ မင်လာ'

' ဟု သခင်ကြီး'

ခုနက အိမ်ပေါ်တက်သွားတဲ့အိမ်ဖော်မလေး ကလေးကိုသွားခေါ်လာတယ်..ပီးတော့ yoon က်ုပေးလိုက်တယ်

'အစမ်းသုံးရက်ကြည့်မယ် '

'ဟု '

စကားပြောပုံဆိုပုံက အရမ်းစမတ် ကျတယ်လူကြီးလူကောင်းတယောက် လိုဘဲ..ပြတ်သားတယ်

' အလုပ်စလို့ရပီ..'

'မင်လာ..သူဖို့အခန်းပေးလိုက် '

'ဟုကဲ့ပါ သခင်ကြီး'