Zile basarak beklemeye başladı ikili, jisung'un döndüğünü ikisi de biliyordu. Kapı açıldığında Felix gülümseyerek içeri girerken Hyunjin'in yüzü yine asıktı. Sabahki konuşmadan sonra tekrar şirkete dönmüş şimdide Felix'le birlikte eve gelmişti.
"Mis gibi yemek kokuyor, ne pişirdin jisung?"
"Yaptım birşeyler"
Felix hızlı adımlarla mutfağa ilerlerken jisung hemen önünde dikilen Hyunjin'e yaklaşarak kollarını boynuna doladı ve dudaklarına yapıştı. Hyunjin kısa süreli bir şok geçirirken kendine gelir gelmez jisung'u kendinden uzaklaştırdı.
"Ne yapıyorsun sen!"
Jisung umursamaz bir şekilde omuz silkerken Hyunjin sabır dilenip odasına girdi.
"Yemekler çok güzel görünüyor, çok açım"
"Sevgilim" diyerek bu sefer Felix'in boynuna sarıldı jisung, dudaklarını dudaklarına bastırdığında uzun bir öpüşmenin ardından ayrıldılar.
"Seni özledim, bu akşam yanıma gelir misin?"
"Önce bana bugün neler olduğunu anlat, seviştiniz mi?"
"Hayır, önünde kalçalarımı sergilememe rağmen yapmadı"
"Seni öyle görmeyi çok isterdim"
"Senin için de giyeceğim o aldıklarını"
"Hmm sabırsızlanıyorum"
"Ama şey ben birşey yaptım"
"Ne yaptın bebeğim?"
"Ben Hyunjin'e Felix'ten de hoşlanıyorum, ikinizin bebeği olmak istiyorum dedim"
"Ee ne cevap verdi"
"Hiç bir şey söylemedi, kalkıp gitti"
"Neyse en azından artık biliyor"
"Şey Felix ben birşey düşündüm ama sen ne dersin bilmiyorum"
"Söyle bakalım"
"Ben diyorum ki Hyunjin seninle benim aramda yaşanan hiç birşeyi bilmesin, yani herşey yeni başlıyor gibi olsun. O seni çok seviyor ve eğer onu aldattığını öğrenirse çok üzülecek. Olur mu böyle yapsak?"
Felix elini Jisung'un yüzünde götürüp yanağını okşayarak yaklaşıp alnına dudaklarını bastırdı.
"Ben seni hak edecek ne yaptım jisung, seni sevdiğim için hiç pişman değilim. Tamam öyle olsun, çok iyi düşünmüşsün. Bende hep bu konuyu düşünüyordum, öğrenince ne tepki verecek diye şimdi rahatladım"
"Ozaman anlaştık, şimdi sen gidip duş al ben yemekleri hazırlıyım"
Felix odasına girerken jisung mutfağa gelip masayı hazırlamaya başladı. Masaya kendi için de bir servis koyarken gülümsüyordu, belkide artık bir birlerinden sakladıkları birşey olmadan güzel bir aile olabileceklerdi.
"Neye gülüyorsun öyle"
Hyunjin'in sesiyle kendine gelirken bir kaç adımda yanına yaklaşıp kollarını Hyunjin'in beline doladı jisung, başını göğsüne dayayıp gözlerini kapattığında huzurlu hissediyordu.
"Sizinle aile gibi olmak çok güzel, çok mutluyum"
Hyunjin ne söyleyeceğini bilemez halde yine jisung'u kendinden uzaklaştırdı, tam birşey söyleyecekken jisung'un dolu dolu olan gözleriyle karşılaşıp söyleyeceklerini yutmuştu.
"Felix gelir şimdi, hadi hazırla yemekleri" diyerek geçiştirdi.
Bir süre sonra birlikte masaya oturup yemeklerini yemeye başladılar. Hyunjin ara sıra bakışlarını jisung'a çevirdiğinde Felix'e baktığını görüyor ve sinirleniyordu.
