Choć moje powieki ciężkie, a sen mnie ogarnia,
Wciąż czuję, że wewnątrz płonie iskra.
Bo choć zmęczony jestem, wiem, że nie poddam się,
W moim sercu tkwi siła, która mnie napędza.
Przez sny i marzenia, wciąż idę naprzód,
Choć czasem trudno, nie zatrzymam się w miejscu.
Bo wiem, że za każdym zmęczeniem czeka nagroda,
A radość i spełnienie są w zasięgu mojej dłoni.
Więc niech ciężkie powieki nie zamykają mi drzwi,
Do świata pełnego możliwości .
Bo nawet w zmęczeniu, wciąż wierzę w swoje siły,
I dążę do celu, niezależnie od przeciwności losu.
