my forever stranger

V

"Nothing vee... kakalma naako, and okay lang Ako ah"Sabi ko, at hinawakan naman nya Ang pisngi ko

"Yan Tayo eh alam na alam mo kung kelan Ako lalambingin kapag stress or Galit Ako eh...."Sabi ko at tumawa kami parehas at Hindi ko inaasahan na hinalikan nya Ako sa pisngi at hinawakan nya kaagad Ako sa kamay at hinila Ako papunta sa library.

Ilang araw na Ang lumipas pero Hindi ko sya nakikita, Hindi naman sya sumasagot sa call ko ni Hindi nga Rin nag rereply sa mga text ko, miss Kona sya.

Kaya naisipan ko kausapin Ang kaibigan nya na si Tori.

"Nag kita naba kayo ni vee?"tanong ko

"Hindi, Kasi pano naman kami mag kikita eh nasa malayo sya-"Sabi nya at mukang na shock pa sya sa sinabi nya, at Ako Rin

"A-ano?....nasan sya?...nasaan sya!?"sigaw ko, at umalis nalamang Ako.

Saan kaba nag punta vee?... akalako 1 month? Eh Wala pangang dalawang linggo pero iniwan Mona kaagad Ako...Sabi mo Hindi mo Ako iiwan, nag promise ka.

Ilang months narin Ang lumipas at unti unti konang na tanggap na Hindi na sya babalik, Ngayon naiintindihan Kona kung bakit Hindi nya Ako kayang ipag laban, pero alam Kong mahal nya ako. Naramdaman ko yon lahat Ng pinakita nya lahat Ng ginawa nya saakin pag mamahal Ang ibig sabihin non.

Pero bakit Ganon akalako makakalimutan nakita?, natanggap ko pero Hindi parin kita makalimutan.

"Bro Kasi nga first love mo sya" Sabi ni kiel, first love? What is first love?

Vee pov

"First love is The person you first loved, The person you loved so much, at Hinding Hindi mo sya makakalimutan...."

"Bakit Hindi makakalimutan?"tanong nya

"Kasi nga first love" Sabi ko

"Ikaw mommy sino ba nag first love mo?"tanong nya at bigla konalang naalala s'ya

"Hindi ko s'ya first love, Greatest love ko s'ya.... okay I'm going back to work bye Mika!"Sabi ko at lumabas na Ng kuwarto nya.

Ilang years narin Ang lumipas at Hindi koparin sya nakakalimutan, noong umalis Ako sa pilipinas ay Hindi ko alam na buntis pala Ako, nalaman kolang na Ng dito Ako sa america at Hindi ko Rin naman inaasahan dahil lalaki Ako.

Mag 5 years old na s'ya at Hanggang Ngayon ay Hindi n'ya parin nakikita Ng personal Ang ama n'ya, Kilala naman ni Mika Ang ama n'ya dahil Wala naman akong balak na itago Kay Mika.

Malaki narin Ang pinag bago ko nag muka naakong tunay na babae, eh s'ya kaya kamusta nakaya s'ya Malaki narin kaya nag pinag bago n'ya , matupad nakaya n'ya Ang pangarap n'yang maging doctor, doctor nakaya s'ya?. Siguro may Asawa nya s'ya siguro nahanap na n'ya Ang tunay na mag mamahal sakan'yan.

"Ma'am villaluna na book Konapo Ang flight nyo para bukas, kaya makakauwi napo kayo bukas sa pilipinas"Sabi Ng secretarya ko

"Sige Salamat, mukang magiging maluwag na Ang schedule mo dahil Ang boss mo ay iba na at Hindi Rin mas'yadong nag uutos Ang papalit sa'kin"Sabi ko at may pag TaaS Ng kilay pa para matakot s'ya no.

"Nako ma'am Hindi oh ah, actually malungkot nga Ako dahil Hindi na Ikaw nag boss ko, Ganon paman deserve monaman. Po mag pahinga sa trabaho dahil matagal tagal nyo Rin pong hinahawakan Ang companya ni sir Rodriguez" Sabi nya at napangiti lang din Ako bigla.

Naaksidente Ang step dad ko at Ang mom ko kaya napabigla Rin Ang pag punta ko sa america kaya Hindi Ako nakapag paalam Kay danerie, nag text Ako sa kanya noon

Text:"I'm sorry I couldn't say goodbye to you, but wise I promise I'll come back, and I hope when I come back ay napatawad monaako, now don't call me and I'll text you this last text."

May iniwan Akong sulat sa ilalim Ng upuan Ng kotse nya, matagal ko Ng iniwan Ang sulat na 'yon at Hindi ko alam kung nakita n'ya ba o Hindi.

"Mika anak tapos kana bang mag ayos Tara na baka ma late pa Tayo sa flight" tawag ko Kay Mika, at bumaba narin sya inilagay Kona sa kotse ko Ang mga gamit namin at umalis narin papunta sa airport.

I don't know what my reaction will be now but there is a mixture of nervousness and fear, kinakabahan Ako dahil pano kapag nag kita na kami, pa-pano kung Galit PARIN s'ya saakin?

Danerie pov

"Ako Galit sakanya Hindi ah...napatawad Kona s'ya, tanggap konanga na Hindi na s'ya babalik"

"Eh pano kung bumalik?"tanong ni troy na intern naman dito sa hospital

"........."Wala akong masagot at pasara bukas Ang bibig ko dahil Hindi konga alam Ang I sasagot ko.

"Doc James sorry to interrupt you pero may emergency po sa er" Sabi Ng Isang nurse na pumasok sa office ko kaya kaagad Kong kinuha nag suit ko at kaagad na tumakbo papuntang er

Habang tumatakbo ako ay may na bangga akong lalaki

"I'm so-"napa tingin lamang Ako sa muka nya

At biglang tumigil Ang paningin ko

"Sorry....."at kaagad narin syang umalis