Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 43 ★ ˎˊ˗

Elin probeert de plukjes haar die zijn losgekomen uit haar paardenstaart uit haar gezicht te blazen, maar dat wil niet echt lukken. Dan maar met haar linkerpols proberen. Haar handen zitten namelijk helemaal onder het meel. Het leek haar gezellig en romantisch om vanavond zelf pizzas te beleggen als avondeten, maar ze heeft het deeg maken misschien wat onderschat. Het hele aanrecht is wit van al het rondgestrooide bloem en in de gootsteen liggen meerdere gebruikte bakken, borden, lepels en vorken. Ze legt de klamme theedoek over de kom die gevuld is met het pizzadeeg en zet hem dan boven op haar boekenkast. Ze hoopt dat het een beetje wil rijzen het komende uur.

Wanneer ze van Matthy het bericht ontvangt met de tekst dat hij nu haar kant op komt, pakt ze de kom weer van de kast af. Ze spiekt even onder de theedoek en ziet dat het deeg daadwerkelijk groter is geworden dan dat het eerst was. Ze heeft tijdens het wachten op Matthy's appje de keuken weer een beetje gefatsoeneerd. Het aanrecht is weer grotendeels school maar de wasbak ligt nog steeds vol met vieze vaat. Ook ligt de vloer rond het aanrecht nog vol met wit poeder, net als haar trui en broek. Ze wilde zich eerst omkleden maar toen bedacht ze dat het waarschijnlijk een nog grotere teringzooi gaat worden tijdens het rollen en beleggen van de pizzas.

De bel galmt door Elins kamer. Ze loopt snel naar de intercom en neemt dan op. "Hallo?" "Hoi." Ze gaat er maar gewoon vanuit dat het Matthy is. "Kom binnen." Zegt ze dan en ze drukt op de knop om de portiekdeur voor hem te openen. Ze zet haar eigen deur op een kier en legt een willekeurige tas tussen de deur zodat die niet dichtvalt. Daarna loopt ze terug naar het aanrecht om alvast twee glazen te pakken. Elin hoort de deur dichtvallen en daarna hoort ze een tas op de grond vallen en het geritsel van een jas. "Wat wil je drinken?" "Heb je cola?" "Hmh." Ze pakt de fles cola uit de koelkast en schenkt beide glazen vol. Terwijl ze de dop weer op de fles draait, komt Matthy achter haar staan. Hij zet zijn handen links en rechts van haar op het aanrecht, hierdoor leunt hij met zijn bovenlichaam tegen Elin's rug aan. "Zo, drugs gedaan?" Lacht Matthy zodra hij al het witte poeder ziet dat verspreid is over de keuken en Elin's kleren. "Was het maar zo'n feest." Zonder een stap te zetten pakt ze de kom, die ze al op het aanrecht had gezet, om aan Matthy te laten zien wat ze heeft gemaakt voor het avondeten. "Pizzadeeg?" Vraagt hij en Elin knikt met een grote glimlach. "Lekker zeg."

Zoals Elin het al had voorspeld is haar hele aanrecht weer opnieuw vies geworden zodra ze het deeg gingen uitrollen. Matthy schoot uit met de zak bloem dus had hij het maar zo veel mogelijk verspreid, dit zorgde ervoor dat nu het hele aanrecht vol ligt met bloem. "Ik ben klaar voor de volgende stap." Zegt Matthy en hij kijkt tevreden naar de ovale pizzabodem voor hem. "Nice, ik ook." Elin's pizza is wat mooier geworden dan die van Matthy. Wat meer rond in plaats van ovaal. Elin schudt haar hoofd een paar keer heen en weer zodat de losse plukjes haar niet meer vastplakken aan haar voorhoofd. "Laat mij eens helpen." Zegt Matthy met een glimlach wanneer hij de losse plukjes voor haar gezicht ziet. Hij komt dichterbij Elin staan en steekt zijn hand omhoog om haar blonde haren achter haar oor te stoppen, maar ze beweegt geschrokken met haar gezicht naar achteren. "Niet met die gore bloem handen!" Roept ze en nu pas valt het Matthy op dat zijn handen inderdaad ook onder het witte poeder zitten. Elin ziet zijn glimlach langzaam breder worden en ze is bang dat hij iets van plan is. "Ik zou niet durven." Terwijl hij dit zegt haalt Matthy zijn rechterwijsvinger over Elin's neus heen. "Godverdomme, kutjoch!" Zonder dat ze het echt doorheeft, pakt ze wat losse bloem van het aanrecht en gooit ze het op Matthy. Het komt niet op zijn gezicht, maar wel op zijn trui. Ze kijkt er even geschrokken naar, maar schiet dan in de lach en Matthy lacht vrolijk met haar mee.

"Hoe lang moeten ze in de oven?" Vraagt Matthy nadat hij beide pizzas in de oven heeft geschoven. "Ongeveer twintig minuten, dus ik zet wel een wekker voor vijftien om dan even te kijken hoe ze er uit zien." "Klinkt als een goed plan." Elin zet een alarm op haar telefoon en gaat dan languit op de bank liggen. Hierdoor is er eigenlijk geen ruimte meer voor Matthy, maar dat maakt hem niet uit. Hij maakt wel plek. Met een zucht tilt hij voorzichtig Elin's onderbenen op zodat hij eronder kan gaan zitten. Elin ligt met haar hoofd naar achteren op de leuning en kijkt naar het witte plafond boven haar. Zonder dat ze het doorheeft kijkt Matthy naar haar, hij kijkt tevreden, en dat is hij ook. Hij is blij dat ze alles uitgepraat hebben en dat ze nu weer gezellig samen tijd kunnen spenderen. Dat heeft hij eigenlijk wel gemist in die ene week dat ze geen contact hadden. Hij merkt een soort rust in zijn hoofd wanneer hij bij Elin is, alsof hij nergens anders aan kan denken dan aan Elin.

Elin was weggezakt in haar eigen gedachten. Ze dacht na over de toekomst. De toekomst van haar carrière, de toekomst van haar huisvesting en de toekomst van Matthy en haar. Ze probeert niet te hard van stapel te lopen, maar het wordt steeds moeilijker om haar gedachten weg te houden van de mogelijke toekomst van hun relatie. Het liefste wil ze elke dag met hem zijn, maar dat zou raar zijn aangezien ze niet officieel zijn. En ook niet exclusief. Niet dat ze praat met andere jongens, dat wil ze ook helemaal niet, maar toch hebben ze nog niet het label exclusief gebruikt om hun samenzijn te categoriseren. Ze zou het wel willen doen, maar ze is stiekem toch nog bang dat Matthy er anders over denkt. Ook al is hij ontzettend open met zijn affectie naar haar en zou ze geen enkele reden kunnen bedenken waarom hij het niet zou willen, de angst bestaat alsnog.

"Wat wil je vanavond doen qua slapen?" Elin wordt uit haar gedachten getrokken door deze vraag van Matthy. "Uuh..." Ze pakt snel haar telefoon om in haar agenda te kijken. Ze weet dat ze morgen moet werken, maar ze weet niet meer hoe laat ze moet beginnen. "Ik moet morgen om half 7 op werk zijn." Zegt ze dan en ze legt haar telefoon weer weg nadat ze even keek naar hoeveel minuten er nog op de timer stonden. Nog ongeveer zeven minuten. "'s Ochtends?" Elin knikt. "Dan lijkt het me handig als jij gewoon hier slaapt." "Je bent welkom om ook hier te slapen." Ze glimlacht naar Matthy die haar al de hele tijd aanstaart met een vragende blik. Na Elin's voorstel verandert deze blik en heeft hij nu een lach op zijn gezicht. "Gezellig!"

Het alarm van Elins telefoon onderbreekt het gesprek tussen de twee op de bank. Ze hadden het over muziek en wat Elin luistert. Ze had aangegeven dat ze van alles luistert, maar dat de Bankzitters muziek toch net buiten haar straatje valt. Elin loopt naar de oven om naar de pizzas te kijken. "Nog drie minuutjes ofzo." Zegt ze nadat ze even aan de rand had gevoeld, hij was nog niet helemaal knapperig. "Ik zet wel een wekker." Zegt Matthy en Elin knikt terwijl ze weer terugloopt naar de bank. Dit keer gaat ze naast hem zitten en legt ze haar hoofd op zijn schouder. "Dus geen fan van onze muziek?" "Mwah, op een feestje zou het prima zijn. Ik zou het gewoon niet zo snel zelf opzetten. Ik ben niet zo van de Nederlandstalige muziek." "Dat snap ik wel." Elin lacht zachtjes in zichzelf en drukt dan haar gezicht verder in Matthy's schouder. "Wat is er?" Vraagt hij en Elin lacht nog een beetje meer. "Ik vond je solo muziek wel leuk." Zegt ze zachtjes, maar Matthy kan het nog net verstaan. "Oh? Heb jij me gestalkt op het internet?" Elin giechelt zachtjes en knikt voorzichtig tegen zijn schouder aan. "Schattig." Lacht Matthy, hij ziet niet dat Elin's wangen een beetje rood beginnen te worden.