A Compassionate A Compassionless Book 2

Prologue

I was reminiscing about the past when my baby entered the room-my room will be her room too. I'm 21 and she's 20 turning the same on August.

Reminiscing about the past is happy even if it hurts. Those are our darkness. Darkness that I made.

Nandito pa rin kami sa bahay naming tatlo, do'n ko pa lang ititira si Eashana sa bahay namin kapag pinakasalanan na niya ako.

"You're still up?" Nasa study table ako at inaasikaso ang mga will.

Yeah, natanggap ko na 'to no'ng 18 ako pero wala akong naging panahon para do'n dahil sa mga nangyari.

Kaya ngayong nag 21 ako ko pa lang maaasikaso. Lumipas na ang birthday ko kaya mas maaayos ko. Maraming beses din akong tinawagan ng abogado nina Mamà pero hindi ko sinasagot kaya si tia at tio ang kumausap sila.

Pero hindi p'wedeng hindi ako mismo ang haharap.

Hindi ko gustong balewalain o talikuran ang pinaghirapan nila. Kahit na hindi ko sila nakausap bago sila mawala ay pinahalagahan ko pa rin.

But... I don't have the right to accept them after what I did.

Aaminin kong ako ang may kasalanan. Kung nakinig lang ako at pinansin sila, hindi sila mawawala. I lost them, kahit si Uncle Benedict at Auntie Sheena. It's all my fault. Naging dahilan din para masaktan ko si Eashana, ang babeng mahal ko.

"Hindi ako makatulog."

"Come here."

Dahan-dahan ang bawat hakbang niya hanggang sa makalapit sa 'kin. Lampshade lang ang nagbigay liwanag sa k'warto ko.

Nang makalapit siya, hinawakan ko siya sa beywang at hinila para iupo sa hita ko, pinaharap ko rin siya sa 'kin. Parehong kamay ko na ang nasa beywang niya habang siya nakayakap sa leeg ko.

"Bakit nahihiya ka?"

"Puro ka kasi kalokohan." I chuckled. Napansin ko rin na parang may nag-iba sa 'kin.

My acts, the way I talk. Not because I'm on the stage of adulthood but because of what I have done in the past. I just think to be better now and be mature enough.

But I am still the same, I am still the Herron that you know. My jekness is still there of course, hindi mawawala ang panlalandi ko kay Eashana.

I'm still with my black suit. Hindi pa ako tapos asikasuhin ang mana. Pag naayos ko na, do'n ko na hahawakan ang company ni Papa na ni si Uncle Jack ang muna ang humahawak.

He's living here temporarily.

"Why?" I am smelling her neck while playing with her hair. "Your smell is good as always. Vanilla, your shampoo, soap, lotion-everything smells like vanilla."

I pulled her closer causing her to be stilled. I know she felt it 'cause I do. She's really sitting on my... my... thing.

I'm burning inside. Fuck!

"You... you just..." I can't say it. She's wet.

Ang lakas ng epekto ko sa kan'ya.

"H-herron..."

Oh fuck, it's like moaning.

Natitigan ko ang mga mata n'yang inaantok. "Rememner what I told you?"

"We won't do that 'til we're married-but even, I still don't 'cause I respect you. You don't know how much I want you. But I want to do that for a good reason not because I just felt like doing it."