Η Meizy πηγαίνει παρά τη θέληση της στη συναυλία ενός από των καλύτερων νεαρών καλλιτεχνών της εποχής.
Ο Tim είναι κουρασμένος από τη δημοσιότητα και θα ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα και να ασχοληθεί με την προσωπική του ζωή, αλλά αυτό δεν είναι και...
Είχε περάσει ένας μήνας από τότε... Από εκείνη τη νύχτα στο γραφείο του Alex που όλα άλλαξαν!
Η Meizy είχε αρχίσει σιγά σιγά να ξεπερνάει το τι είχε γίνει αν και δεν ήταν τόσο εύκολο!
"Πώς είσαι?" Ρώτησε η Mia την Meizy.
"Δεν ξέρω... Ακόμα νιώθω περίεργα!"
"Η απόφαση που πήρες δεν είναι και μικρή!" Της τόνισε.
Ότι είχε γίνει εκείνη τη νύχτα την είχε στιγματίσει! Τις πρώτες εβδομάδες έμενε κλεισμένη στο σπίτι της και αν η Mia δεν είχε κλειδιά, λογικά θα είχε πεθάνει από ασιτία!
"Το ξέρω, αλλά ξέρω ότι είναι ότι καλύτερο μπορώ να κάνω... Δεν θέλω καμία σχέση με αυτούς τους δύο!"
"Νομίζεις είναι εύκολο!?" Της είπε ειρωνικά η Mia.
"Η ζωή σου πριν τον γνωρίσεις ήταν μια απόγνωση! Πρωί βράδυ στην μπουτίκ για να τα βγάζεις πέρα οικονομικά και στο ενδιάμεσο έκανες σκίτσα και ζωγραφιές τα οποία έχουν καταλήξει να καλύπτουν όλο τον τοίχο του δωματίου σου! Ούτε που θυμάμαι τι χρώμα είναι βαμμένος! Μαζί του σε είδα χαρούμενη μετά από πάρα πολύ καιρό και όλο αυτό γιατί? Για να σε ξαναδώ στα πατώματα!?" Της φώναξε - είπε αυτά που σκέφτονταν τόση ώρα.
"Δεν με καταλαβαίνεις! Είμαι καλλιτέχνης, ανάθεμα την ώρα που έγινα και ναι ξέρω ότι τα έχω κάνει χάλια στη ζωή μου! Ήξερα όμως πώς θα είναι όταν αποφάσισα να το κάνω και δεν το μετανιώνω, και στο κάτω κάτω δεν σου παραπονέθηκα ποτέ! Όπως τα κατάφερνα τότε θα τα καταφέρω και τώρα, και τώρα ίσως και καλύτερα!" Είπε και σηκώθηκε με κατεύθυνση την πόρτα, βγήκε έξω και προχώρησε προς τον δρόμο αφήνοντας την Mia πίσω!
\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\
Ήταν τόσο θυμωμένη, είχε τόσα μέσα της που απλά ήθελε να ξεφύγει από εκεί! Ήθελε να ξεφύγει απ'τη Mia, από το σπίτι της, από εκείνη τη γειτονιά...
Ξεκίνησε πάλι να περπατά, ανάθεμα την ώρα που δεν πήρε το δίπλωμα οδήγησης!
Αυτή τη φορά ήξερε όμως που να πάει...
\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Μετά από ώρα έφτασε στην αγαπημένη της παραλία! Εκεί πήγαινε συνέχεια μικρή με τους γονείς της πριν μετακομίσουν...
Κάθησε στην άμμο, έκλεισε τα μάτια της και απόλαυσε μερικές στιγμές ησυχίας και γαλήνης όσο ξανά σκεφτόταν όλα όσα είχαν γίνει. Στη σκέψη εκείνων των δύο προσώπων δάκρυα ξέφυγαν από τα μάτια της ενώ ξαφνικά τον χώρο τον κατέκλυσε η κραυγή της!
Μία κραυγή που έκρυβε πόνο και κούραση! Είχε κουραστεί να σκέφτεται αυτούς τους δύο, να τους συγκρίνει και να προσπαθεί να καταλάβει γιατί έγιναν όλα αυτά...
Ξαφνικά ακούστηκε ο ήχος του κινητού της πάνω στην άμμο, όταν κοίταξε ποιος ήταν, έμεινε έκπληκτη καθώς ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενε...
"Παρακαλώ?" Ρώτησε η Meizy τον άνθρωπο που ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής.
"Meizy! Πώς είσαι? Μου έχεις λείψει..."
"Καλά είμαι Sophie... Εσύ πώς είσαι?" Ρώτησε με ενδιαφέρον την πρώην συνάδελφό της.
"Εγώ καλά είμαι! Για σένα ανησυχώ!! Δεν ξέρω τι έχει συμβεί μεταξύ σας, ούτε ξέρω τον λόγο για τον οποίο έφυγες αλλά σίγουρα δεν είναι καλός... Αρκετά έχουν αλλάξει από όταν έφυγες...."
"Τι έχει αλλάξει δηλαδή?" Την ρώτησε παραξενεμένη.
"Ο Tim έχει να φανεί στην εταιρεία έναν μήνα! Ρώτησα τον Stephan από το γραφείο και μου είπε ότι όλα τα έγγραφα και η μουσική του έχουν διαγραφεί από το ιστορικό της εταιρείας!"
"Διαγράφτηκαν!? Τα πάντα?"
"Ναι! Και δεν είναι μόνο αυτό... Εδώ καιρό ο Alex έχει αλλάξει! Δεν μιλάει σε κανέναν, κλείνετε στο γραφείο του και μένει κολλημένος στον υπολογιστή του με τις ώρες, τα βράδια φεύγει πάντα τελευταίος ώστε να μην χρειαστεί να μιλήσει σε κανέναν, ενώ στέλνει τον βοηθό του να κάνει ότι δουλειά χρειάζεται εκτός του γραφείου του. Ούτε στους διαδρόμους δεν κυκλοφορεί πια!"
Η Meizy είχε μείνει άφωνη, δεν ήξερε τι να της απαντήσει...
"Meizy, δεν ξέρω τι έχει συμβεί αλλά όλη η εταιρεία τους συζητά! Σε παρακαλώ κάνε κάτι! Ο διευθυντής της εταιρείας έχει πέσει σε κατάθλιψη και το αστέρι της εταιρείας έχει χαθεί από τα αρχεία μας! Έτσι όπως πάει το πράγμα θα πρέπει να βάλουμε λουκέτο!
"Θ-θα δω τι θα κάνω... Σε ευχαριστώ που με ενημερώσεις!" Της απάντησε και αφού αποχαιρετήστηκαν η κλήση τους τερματίστηκε.
\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\
ΓΕΙΑ ΣΑΣ!!! Ξέρω, κανονικά θα έπρεπε να είχε ανέβει χθες αυτό το κεφάλαιο αλλά δεν πρόλαβα... Συγνώμη!!!
