I miss you, i'm sorry | Mitthy

7

Matthyas

het is de december maand en miel en ik gaan weer achteruit. hij blijft vaag doen en ik snap er helemaal niks van. dit keer wil ik het uitmaken met hem maar ik kan het niet. ik wil hem niet kwijt maar ik wil ook niet met hem door.

morgen op kerstavond zou hij naar mij toekomen en zou hij blijven slapen, 1e kerst dag moest die weer terug naar familie. morgen wordt ook de eerste keer dat ik hem weer ga zien deze maand. Hij is op vakantie geweest voor 3 weken met zijn andere vrienden en nu is die weer net terug.

zelfs nu, nu het gewoon nog mijn milo is mis ik hem al. ik mis het idee van milo, hoe leuk het ooit was met hem. Ja ik wist dat het nooit meer hetzelfde zou zijn sinds de breakup maar we zijn bijna een jaar veder. nogsteeds houd hij dingen voor mij achter en het eet me op.

-

De deurbel gaat, het is kerstavond en als het goed is staat milo voor de deur. als ik mijn deur geopend heb vlieg ik hem meteen in de armen. ''ik heb je gemist schat'' fluister ik in zijn oor. ''ik jou ook mat.'' hoe graag ik het ook zou willen klinkt het niet heel oprecht. geen 'ik heb jou ook gemist' maar 'ik jou ook' alsof hij verplicht is om het terug te zetten.

Misschien overdenk ik de situatie wel gewoon en stelt het eigenlijk helemaal niet zo veel voor. ''zullen we zelf pizza maken?'' milo knikt en we lopen de keuken in. Ik neem de leiding tijdens het 'koken' en milo kijk voornamelijk toe.

Terwijl ik de ui snij voel ik twee armen om mijn middel heen slaan en hij rust zijn hoofd op mijn schouder. "Je bent schattig als je aan het koken bent" fluistert  milo in mijn oor ik voel mijn wangen gloeien "je bent nog schattiger als je bloost" en hij zoent mij in mijn nek.

We zitten samen met de pizza op de bank een beetje te kletsen over van alles en nog wat. "Blijf je anders 1e op 2e kerstdag ook slapen? Ik zou het namelijk wel gezellig vinden" vraag ik hem. Ik ga 1e kerstdag alleen met mijn broertjes en ouders lunchen maar ik zou de kerst ook wel graag met milo doorbrengen "ik weet het niet mat, ik ga natuurlijk ook langs de familie en 2e kerstdag ook dus misschien blijf ik wel pitten bij mn ouders" "oh oke". Ik vind het jammer, hier begint hij alweer afstandelijk te doen.

Ook op kerst ochtend was milo al vroeg weg, dit heeft mij zelfs even laten huilen. Ik vond het op kerst avond zo gezellig met hem en nu doet die weer zo. Ondertussen zit in in de auto onderweg maar het huis van mijn ouders, gewoon even gezellig met de familie.

Ik kom als laatste binnen en iedereen zit al aan tafel, Jesse, Jaïr en Ezra hebben alledrie hun vriendinnen mee genomen en ik ben alleen zonder milo. En ik zie vragende blikken "hee, Matthyas waar heb je milo gelaten? Jullie waren toch weer bij elkaar?" Het is mijn moeder die het vraagt. "Uhm ja we zijn weer bij elkaar alleen hij uhm moest kerst vieren bij zijn eigen familie" ik slik de tranen in. Ezra ziet dit en legt zijn hand op mijn arm en wrijft er bemoedigend over.

"But i only saw you, once in December. I'm still confused"