ဂျောင်ကုတစ်ယောက်clubရဲ့ပထမဆုံးညမှာတင်
ပိုက်ဆံတွေအများကြီးရှာနိုင်သွားတာကြောင့်
စုဘူးလေးထဲပိုက်ဆံများများထည့်ကာ
ထမင်းကောင်းကောင်းလေးလဲဝယ်စားလေရဲ့~
"clubကသူဌေးတွေဘဲလာပြီး
ဆွဲလားရမ်းလားမလုပ်ကြတော့ ကောင်းလိုက်တာ
စီနီယာထယ်ယောင်းဘဲ~ဒါလဲသူမူးနေလို့ပါလေ~"
တစ်ယောက်တည်း ထယ်ယောင်းရဲ့အပြုအမူတွေကို
ဖြည့်တွေးရင်း နောက်မနက်ကျောင်းသွားတော့
ထယ်ယောင်းနဲ့တွေ့ဘေမဲ့ ထယ်ယောင်းကညကအကြောင်းတွေမှတ်မိပုံမပေါ်~
*မမှတ်မိတာကောင်းပါတယ် မဟုတ်ရင်ငါ့ကိုအထင်သေးသွားလိမ့်မယ်~*
"ဂျူနီယာဂျောင်ကု ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ~"
"အာ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ကိုကိုရော~"
"ကိုကို??"
"အဲ့လိုခေါ်တာမကြိုက်ဘူးထင်တယ် ကျွန်တော်က
ဒီတိုင်းရင်းရင်းနှီးနှီးခေါ်ချင်ရုံပါ~"
"ကြိုက်ပါတယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့အံ့သြသွားတာ
အဲ့လိုဘဲခေါ်နော်~"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို~"
*မင်းကလွယ်ပါတယ်ဂျောင်ကုရာ~*
ထယ်ယောင်းရဲ့အကြံတွေကိုမသိတဲ့ဂျောင်ကုက
အစစ်အမှန်တွေထင်ပြီးအရမ်းပျော်ရွှင်ကာ
တစ်နေ့တာကိုဖြတ်သန်းရတာလဲတက်ကြွလို့~
"ဂျောင်ကုဒီမှာ စီနီယာထယ်ယောင်းပေးခိုင်းလိုက်တာ~"
"ဟုတ်လား ကျေးဇူးပါ~"
ထယ်ယောင်းပေးခိုင်းလိုက်တာဆိုတဲ့ဟာကို
ဂျောင်ကုယူကြည့်တော့energy drinkနဲ့
ကိုကို့ရဲ့ကလေးလေးသောက်ပြီး အားတင်းထားဆိုတဲ့
စာရွက်လေးမို့ ဂျောင်ကုမှာရှက်သွေးဖြာနေရောဘဲ~
*ကိုကိုက သဘောကောင်းလိုက်တာ~*
"ညနေကျောင်းဆင်းရင် စီနီယာက သူ့ကိုစောင့်တဲ့~"
"စီနီယာထယ်ယောင်းကလား~"
"ဟုတ်တယ် ဌာနရှေ့စောင့်နေတဲ့~"
သိသိသာသာကိုသူ့ကိုဦးတည်လာတဲ့ထယ်ယောင်းကို
ဂျောင်ကုသတိထားမိဘေမဲ့ ကိုယ်ကသဘောကျနေသူမို့
အတန်းဆင်းတာနဲ့ပြောတဲ့အတိုင်းစောင့်နေမိပြန်ပြီ~
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
