stupid in love

iki

selamlarr
lütfen oy verip yorum yapalım💗
poyraz lütfen elenmemiş ol😭

-

aleyna

çıldırmak üzereydim. gerçekten çıldırmak üzereydim.

grupta hakkımda konuşulanlardan sonra okuldaki herkes yüzüme bakarak fısıldaşıyordu. koçla ilgili olan cümleden sonra bazıları utanmadan beni durdurmuştu ve yüzüme baka baka o iğrenç soruyu sormuştu.

yemin ederim ki o an kendimimi ağlamamak için zor tutmuştum. sordukları her sorudan sonra gözyaşlarımı yutmuştum.

bu yaşadıklarımın sorumlusu ise onlardı, basketbol takımındakilerdi.

hiçbiriyle kişisel bir problemi geçtim, doğru dürüst konuşmuşluğum bile yoktu. hepimiz sporcu olduğumuz için tek tük sohbetlerimiz olmuştu. spor salonunda karşılaşmıştık ve birbirimize ayaküstü birkaç cümle sarf etmiştik. sadece bu kadardı.

beni tanımadan hakkımda böyle iğrenç bir şeyi nasıl söyleyebilirlerdi? aklım almıyordu.

okulun magazin sayfasında postu gördükten sonra bir hışımla sınıftan çıkmıştım. hızla spor salonuna ilerliyordum. büyük ihtimalle hepsi oradaydı ve antrenman yapıyordu.

kendime sakin olmama dair birkaç telkinde bulunsam da pek başarılı olamamıştım. spor salonunu başlarına yıkmazsam iyiydi.

koca kapıyı var gücümle ittirerek içeri girdim. tahminimde yanılmamıştım. hepsi yaptıkları pislikten bihaber bir şekilde antrenman yapıyorlardı.

telefonumu parçalamak istercesine elimde sıkıştırırken büyük adımlar atarak yanlarına gittim. beni ilk fark eden atakan oldu. ne olduğunu anlamak istercesine yüzüme bakarken gözlerimi ondan kaçırdım.

"siz ne yaptığınızı zannediyorsunuz!?"

adının ogeday olduğunu hatırladığım renkli gözlü çocuk şaşkınlıkla yüzüme baktı. "ne yapmışız ki? ayrıca biraz sakin ol."

alayla güldüm. "sakin mi? gerçekten bu durumda benden sakin olmamı mı bekliyorsunuz?"

"ne yaptığımızı söyleyecek misin?" dedi batuhan.

"sanki bilmiyormuş gibi konuşmanız ne güzel!" dediğimde takım kaptanı olan poyraz yanıma yaklaştı. "bak aleyna," dedi kibarca cümlesine başlarken. "neden bahsettiğini gerçekten bilmiyoruz. sana herhangi bir yanlışımız mı oldu?"

grupta dediklerinden sonra bu kibar yaklaşımını hiç samimi bulmamıştım. "evet, yanlışınız oldu! sayenizde insanların gözünde sırf kaptanlık uğruna koçuyla yatan bir kaltağa dönüştüm!"

dediklerimden sonra hepsi şaşkınlıkla birbirine baktı. "biz böyle bir şey yapmadık!" dedi murat. tanıdığım kadarıyla gayet sevecen ve kibar biriydi. nasıl bunları konuşmuştu anlam verememiştim.

"ya öyle mi?" dedim gülerek. "yazdıklarınız öyle söylemiyor ama!"

"yazdıklarımız?"

soruyu soran yasin'e döndüm. "grupta konuştuklarınızdan bahsetiyorum. ya siz nasıl insanlarsınız!? inanamıyorum ya!"

kendime verdiğim sözü çoktan çiğnemiştim. gözlerim dolmuştu ve birkaç damlası yanağıma süzülmüştü. hızla elimin tersiyle yanağımı sildim.