.
O günden buyana 2 gün geçiyordu ve bu gün pazartesiydi, okula gitmem için bir sepep suna bilirmisiniz?
Tabiki evdeki kargaşa ve gürültü ve kavga.
Tek çıkış yolumun okula gitmek olduğunu söylüyordu bana.
Üzerimi değişib çantammı alarak merdivenlerden indim.
-Ariana küçük cadı gel buraya!
Yine başlıyoruz işte.
-efendim?
Dememle yanagıma tokatı yemem bir oldu sorun yoktu alışmışdım artık.
-seni küçük piç okulun ilk gününden rezalet çıkarmışsın? Ben sana demedimmi akıllı ol diye! Biz senin babana benzememen için çalışıyoruz hanımefendinin yaptığına bak!
Bardağı taşıran son cümleydi bu işte.
-Bana bakın bay Carlos! Sizde sizin sikik paranızda umrumda değil ben Ariana Airasım ve tabiki babama benziycem sizin gibi orospuya deĝil!!
Yere düşmüş çantamı alarak evden çıktım, annem hep ona karşı susardı, kendi kızını aşalamaya izin verirdi.
Bu yüzden annemdende nefret ediyordum.Arkamda kopan gürültüye kulak bile vermedim.
Baba nerdesin?
Saat daha çok erkendi, bu yüzden kendimi bir süreliyine dinlemem lazımdı. Okulun yanında bi park vardı orda oturdum.
Kulaklığımı çıkararak telefonuma bağladım.
Vagon: Ama bana bakma öyle.
Aslında sözlerini anlamıyordum ama şarkının kendisi çok hoşdu.
Ben Airana Airas 17 yaşında genç bir kızım. Hiç kimseyle konuşmam, sosyalleşmem, 7 yaşımdayken annemle babam boşandı, 9 yaşıma girmeye bir kaç ay kalmış annem evlendi.
En son babamı gördüğümde 17 e yeni girmiştim ondan sonra annem beni zorla İspanyaya getirmişti.
Ve şuan bu konumdaydım.
Babam bana ulaşamasın diye telefon numaramı değiştirmiş ve yeni telefon almışlardı bana.
Saate baktığımda okul saatinden 3 dakika geçtiğini gördüm.
Hiç istifimi bozmadım, bu gün gidesim yoktu ama zaman geçirecek şeyde yoktu el mecbur oturuduğum banktan kalktım.
Kapıyı 2 kere tıklatdım,içerden gir komutunu aldığımda girdim.
-kusura bakmayın hocam
-sorun değil kızım geç otur yerine
Bana gülümsiyerek cevap verdiği için azcık şaşırmistım tabi ama belli etmeden yerime yerleşdim.
Kafamı sıraya yaslayarak dersin bitmesini bekledim.
Yanımdaki eleman bana bakıyordu galiba anlamamıştım ama pekde umursamadım.
Zilin çaldığını duydum,sınıf boşaldı sesizlikten anlıyordum. Sadece yanımda nefes alma verme seslerinden anlamışdım onun kalkmadığını.
-yüzün kızarmış?
Dediğiyle lanet okudum tokadın izi kalmış olmalıydı, ne diyecektim ben şimdi.
-ola bilir 'ne saçma cevap ama?
-ne oldu?"ne sorguluyon kardeşim Allah Allah!
-olmadı bir şey
-Hector
-efendim?
-adım Hector dedi kafamı salladım.
-Hector gerçetken kendini bi sey sanan kızlamı takılıyorsun?
Tek tek geliyorlar her halde.
-Yoo diyerek güldü. Ayımı oynatiyorum ya gelen giden gülüyor.
Telefonumun çalmasıyla dikkatimi oraya verdim
*Bayan Amarti*
Annem arıyordu. Açmak istemesemde açmak zorundaydım.
Ayağa kalktım pencereye doğru gitdim ve telefonu açtım.
-Ariana! Sabah ne oldu evde Carlosa ne dedin sen kızgın boğalar gibi oturuyor, kızım ben sana demedimmi geçinmeye çalış bab-
-o adam benim babam değil!
Ses tonum bir az sert çıkmışdı farkındaydım ama umursamadım.
Sesimle beraber Hectorun bakışları bana dönmüşdü fazlamı dikkatliydi?
-bana yaptıklarının umrumda olmadığını söyledim bayan Amari,
-açıkcası sizde umurumda değilsinizde her neyse
-ARIANA! EVE GELME SAKIN!
Arkadan gelen Carlosun sesiyle her şeyi anlamışdım,anneme beni aramasını benim korkup korkmadığımı anlaması için demisti.
Ama umrumda değildi.
-peki bay carlos iyi günler.
-Aria-
Telefonu suratına kapatdım, arkamı döndüğümle Hectorla burun buruna geldik.
Duymuştu her şeyi duymuştu. Bakışlarından belliydi.
Yine en iyi silahımı kullandım ve umursamadım yanından geçip giderken soruduğu soruyla duraksadım.
-Ailenden şiddetmi görüyorsun Ariana Arias?
YOU ARE READING
Hector Fort(Serseri)
AdventureMilyonların önünde çıkma teklifi almak çok ikonik bir şeydi, çıkma teklifi aldığınız insanınsa Barcelona oyuncusu olması başka bi ikoniklikti...
