Chapter 3

0 0 0
                                    

Mabilis na bumaba sa motor si Cheska nang makarating sila sa bahay niya. Hindi na nga niya nilingon si Hunter para magpasalamat dito. Bakit pa siya mag-aatubiling magpasalamat? Sasakay naman siya ulit dito.

Sasakay siya sa motor. Sa motor siya sasakay.

Dali-dali siyang nagpunta sa pintuan para buksan iyon nang lumabas sa kabilang bahay ang Mama ni Hunter na may bitbit pang walis at dustpan na nagtatakang tiningnan siya at ang anak nito. Hilaw siyang napangiti sa ginang.

"Oh, ba't umuwi kayo?" nagtatakang tanong nito sa kaniya. "May naiwan ka, hija?"

"Opo, naiwan ko sa loob ang susi ng classroom ko," aniya nang makuha na sa bag ang susi ng bahay niya.

Mabuti na lang talaga dahil dala niya ang susi ng bahay. Dahil kapag hindi, hindi niya na alam kung paano niya papasukin ang sariling bahay.

"Bakit pa kasi sa lahat ng puwedeng maiwan, susi pa talaga ng classroom," wala sa sariling reklamo niya nang makapasok siya sa loob ng bahay. Hindi na niya nilingon si Hunter, alam naman siguro nito kung paano pumasok, eh.

"Okay lang 'yan, nandito naman ako palagi para ihatid ka, eh. Ayaw mo no'n? May instant date tayo—"

Hindi nito natapos ang sasabihin nang bigla niya itong lingunin. Instant date?

"Ano kamo?"

"Wala," bawi naman nito at nagkibit-balikat. "Ang sabi ko, baka naman kasi kung ano-ano ang iniisip mo? O baka ako ang iniisip mo kaya ka nagkakaganiyan?"

Mas lalong nagsalubong ang mga kilay niya nang marinig ang sinabi nito. Tutol nga siya sa sinabi nitong may instant date sila, mas lalong tutol siya na ito ang iniisip niya.

Kahit na totoo naman.

Matagal na niyang gusto si Hunter. Sino ba naman kasing hindi magkakagusto dito? Mabait at napakabait talaga nito.

Mahina siyang natawa sa naisip.

"Natawa ka, so totoo nga na ako ang iniisip mo?" hirit na naman nito kaya binato niya ito ng nilukot na papel na nasa mesa niya.

"Sira!"

Pumasok na siya sa kaniyang kuwarto para kunin na ang susi at makabalik na sila sa eskwelahan, baka kung ano pa ang masabi niya kay Hunter at maamin ang matagal na niyang tinatago.

Hindi naman kasi maikakailang gwapo ang binata. Para itong isda na preskong-presko. Iyon bang isda na alam mong pagkakaguluhan talaga sa merkado. Gano'n si Hunter. Kung siguro marami lang chicks dito sa lugar nila, matagal nang pinagkakaguluhan ang kaibigan niya.

Laking pasasalamat na lang niya dahil puro busy ang mga tao sa lugar nila at hindi nito nakikita ang kagwapohang taglay ni Hunter.

Tandang-tanda pa nga niya na natulala siya nang makita ito sa faculty room no'ng una niyang tapak sa La Union National High School, ang eskwelahan na tinuturuan niya ngayon. Sa dinami-daming teachers na nando'n sa faculty room ay si Hunter talaga ang una niyang napansin. Para bang sa lahat ng teachers na nando'n, si Hunter lang ang fresh.

Muli na naman siyang natawa at napailing.

"Ano ba 'yan, kung ano-ano na naman kasi ang naiisip ko. Baka tama nga si Hunter, kaya ko nakakalimutan ang mga importanting bagay." Humarap siya sa salamin para i-check kung fresh pa ba siya, nakakahiya naman sa kasama niya. "Cheska, calm down. 'Wag kang pa-stress at baka tuluyang hindi ka na mapansin ng crush mo."

Inayos niya ang kaniyang buhok at nagpulbo para kahit papa'no ay magmukha naman siyang tao. Pulbo at liptint lang ang katapat niya at magkakaroon na siya ng alindog. Yes, gano'n siya kaganda. O baka tamang sabihin na gano'n niya buhatin ang sariling bangko.

Hunter Next DoorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon