Flechazo (Mirota)

1.Bölüm

Kota Furuya

Takımın bana özel verdiği evde bavullarımı hazırlıyordum bu evde son dakikalarımdı nihayet bavul hazırdı onu elime alarak odadan çıktım tam o sırada kapım çaldı bavulu salona bıraktım Ve kapıyı açtım karşımda Mira vardı

Mira'ya "Sen...senin burda ne işin var" dedim o da o güzel gülümsemesi ile "Ya nerde olucaktım, sevgilimin yanında değil de başkasının yanında mı olayım" dedi evet Mira benim sevgilimdi bende "Saçmalama Mira" dedim ve kapıyı açık bırakarak içeri girdim sonra kapı kapanma sesi ile onunda eve girdiğini anladım uçağımın kalkmasına daha vardı. O yüzden salonda oturdum Japonya'ya geri dönüyordum oradaki ailemi,arkadaşlarımı özlemiştim bu kadarlık özlem yeterdi 14 yaşımda geldiğim İspanyadan şimdi 19 yaşımda ayrılıyordum bu 5 senelik uzun bir vakitte kendimi futbol konusunda baya bir geliştirmiştim

Sonra Mira'ya baktığımda şaşkınlıkla etrafa bakıyordu onun astığı tablolardan bazıları yoktu yanıma almıştım sonra Mira konuştu "Kota tablolar nerde" dedi ona bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum normalde fazla konuşan bir insan değildim ama Mira ile konuşmak sohbet etmek için salak saçma konular açıyordum ama şimdi bütün kelimeler yok olmuştu sanki

Ama Mira ısrarla "Kota sana bir şey sordum,hem bu bavullar ne arıyor nereye gidiyorsun" dedi ona baktım o güzel mavi gözleri bana telaşlı bir şekilde bakıyordu telaşlı olmasının sebebi susmamdı

Sonunda konuştum "Mira ben...ben Japonya'ya geri dönüyorum" dedim ona baktığımda şaşkınlıkla bana bakıyordu bir süre sessiz kaldıktan sonra konuştu "Demek ki geri dönüyorsun, peki ne için o kız için mi geri dönüyorsun" dedi sinirle ona döndüm ne demek o kız için mi sinirle sesimi yükselterek "Sen ne dediğinin farkında mısın, 5 yıldır burdayım ailemi, arkadaşlarımı, evimi, ülkemi özledim Mira" dedim ama o dolu gözlerle "Bak, hayır diyemiyorsun onun yerine başka bahaneler üretiyorsun bari beni kandırmasaydın Kota" dedi

Buna bir şey diyemedim ama o devam etti "Ben burda seninle 5 yıl seninle beraber yaşadım, seninle sevindim seninle üzüldüm yeri geldi senin yerine ben ağladım ama sen...bana bunu mu yapacaktın Kota beni hiç mi sevmedin, benim o kızdan ne farkım var ondan daha mı çirkinim ya da ne biliyim o daha mı hoş" dedi hızla koltuktan kalktım Mira'yı kollarından tutup kendime çektim yüzlerimiz çok yakındı onun o güzel yüzünü yakından baktım

Ve "Sen ne dediğinin farkında mısın Mira, seni sevmediğimi nasıl düşünürsün. Kimseyle konuşmak istemeyen ben senle konuşmak için salak saçma konular buldum, gerekirse evde ki eşyaları anlatırdım. Hem bir daha kendini başkaları ile karıştırma, Reika benim için bitti Mira zaten hiç olmamıştı çocukça olan bir hevesti" dedim ve sonra gülümseyerek yanağını okşadım ve "Ve bir daha bu güzel gözlerini doldurma olur mu" dedim

O da başını yanağıma yasladı gözlerini kapatıp burnunu çekti onun bu haline gülümsedim ve sımsıkı sarıldım belki bu son sarılmamız dı sonra ayrıldık. Koltuğa oturduk ama o hala bana sarıldı ve "Uçağın saat kaçta" dedi saate baktığımda 2 saat vardı uçağım kalkmasına ona "4'te, 2 saat var kalkmasına" dedim

O da "Bir daha gelmeyecek misin İspanyaya" dedi bu sorunun cevabını bende bilmiyordum onun yerine Mira'ya daha sıkı sarıldım o da "Anladım sende bilmiyorsun" dedi beni bu kadar iyi tanıması ne kadar iyi olsada bi o kadar da kötüydü

Mira sonra yanımdan kalktı Ve "Bende geliyorum" dedi anlamsız gözlerle ona baktım o da bana bakıyordu "Şakan güzelmiş Mira" dedi ama o şaka yapmıyordu galiba çünkü ciddi ciddi yüzüme bakıyordu Ve konuştu "Ne şakası sevgilim ben gayet ciddiyim" dedi

O hemen telefonu ile kapıya doğru ilerledi bende peşinden gittim telefonda ki kişiye valizini hazırlaması gerektiğini söyledi ve hemen benim yanıma geri geldi ve hızla çenemde tuttu ve aşağıya çekti ve yanağımdan öptü sonra kapıdan çıktı ben daha ne olduğunu anlamadan bu olaylar gelişti

Sonra solana geri döndüm

Mira Alonso

Hızla Kota'nın evinden çıktım ve aşağıda beni bekleyen şoförümüzün yanına gittim ona eve gidelim dedikten sonra yolda giderken Annemi aradım evde olup olmadığını sordum ikiside evdeymiş

Sonunda eve gelmiştik yardımcımız kapıyı açmıştı ona teşekkür ettikten sonra salona geçtim annemle babam salonda konuşuyorlardı annem beni görünce "Mira hoşgeldın kizim" dedi az uz İspanyolcası ile annem Rus'tu o yüzden konuşmaları biraz garipti bende hemen "Hoşbuldum anne,sizinle bir şey konuşmak istiyorum" dedim

Babamda elindeki tableti bıraktı ve "Ne konuşacaksın kızım" dedi onların karşısındaki koltuğa oturdum ve konuşmaya başladım "Anne biliyorsunuz ki Kota ile sevgiliyim, nasıl desem bilmiyorum ama Kota kendi ülkesine dönüyor ve biz ayrı kalıcaz bende diyorum ki" dedim tam o sırada annem "Ne diyiyorsun Mira" dedi bende "Ben onunla Japonya'ya gitmek istiyorum" dedim

Tabiki annem her zamanki gibi olayı abartarak isyan ediyordu babamda bana şaşkınlıkla bakarak "Anlamadım kızım sen şimdi Japonya'ya gitmek istiyorsun" dedi bende "Evet baba ve size haber vermek istedim" dedim annem de "Yani bize danışmadan bize sadece haber vermeyi geldin öyle mi Mira" dedi bende "Anne farkındaysan ben 19 yaşımdayım ve reşitim yani istediğimi yapabilirim" dedim annem tabiki bunları duymuyordu babama döndüğümde "sen ne diyorsun baba" dedim

O da "Ben bir şey demeden sen kararını vermişsin bize sadece saygı duymak düşer" dedi canım babam hep böyle benim kararlarıma saygı duyardı annem gibi sıkboğaz etmezdi

Tekrar babama döndüm ve "Baba bir de son olarak bana saat 4'e bilet bulabilir misin birde Kota ile yanyana olsun" dedim babamda kafasını salladı bende hızla odama gittim yardımcımız valizimi hazırlamıştı ona teşekkür ettim ve aşağıya indim. Babam yanıma geldi ve sarıldı bende ona sarıldım sonra bana "Sen oraya gidesiye kadar evin hazır olucak içindeki eşyalar da hazır bir şekilde olucak ama sen yinede ilk gün bir otelde kal olur mu güzelim".dedi

Bende ona sımsıkı sarıldım böyle bir babaya sahip olduğum için tanrıya teşekkür ettim babamla ayrıldıktan sonra annemin yanına gittim ve sarılmak için hamle yaptım ama o bana sarılmak yerine ayağa kalktı Ve yukarıya çıktı arkasından ümitsiz bir şekilde baktım

Babam "Şimdi anneni düşünme o ilk başlarda böyle yapar ama sonra alışır merak etme" dedi ona kafamı salladım ve dışarı şoförümüzüm yanına gittim ve havaalanına doğru  gitmeye başladık