Nazikçe elimi tuttu. "Çağla Duru, ben senden hoşlanıyorum." "Ben... Ben... Ben de, ben de senden hoşlanıyorum." "Hadi, gel." "Nereye?" "Odama." "Kuzey! Şimdi olmaz. " "Tamam." "Hem daha bunu yapamayız. Bunun için sevgili olmalıyız. Zaten okuldakilerin diline düştük. " "Tamam. Biz de onların inadına yaparız. Kabul mü?" Bir yanım istiyor, bir yanım bunun yanlış olduğunu söylüyordu. Ama kabul edecektim. "Kabul." dedim tek nefeste. "Ama şimdi okula gitmeliyiz. Yoksa derslere giremeyiz." "Sen nasıl istersen kraliçem." "Yaa, bana öyle seslenme. Hee, ben anladım. Sen oyalanmaya çalışıyorsun. Hadi. Vakit kaybetmeden dışarı çıkalım."
(Yeliz'in Anlatımıyla)
İnşallah Çağla Duru okula gelmezdi diyordum. Ama geldi. Hemde Kuzey ile kol kola. Ne yani şu an ikisi de birbiriyle sevgili gibiydi. Bu olamazdı. Kuzey Efe benim olacaktı. Çünkü o hep benimdi. Çağla Duru Hanım; Seninle daha sonra görüşeceğim. Kuzey Efe; Sen hep benimdin. Hep benim olacaksın. Ölsem bile, sen hep benim olacaksın...
Devam Edecek...
YOU ARE READING
HAYAT
Teen FictionHayat.. Çağla Duru'nun hiç kimsesi yoktur. Ama okuldaki popüler çocukla otobüste karşılaşır. Ve o kişi Çağla Duru'nun hayata tutunma sebebi olur..
