ဗွမ်း
ရေပုံးကြီးနဲ့ ကလေးတစ်သိုက် လုလောင်းနေကြသည် ။ ခဏနေတော့ အသံအကျယ်ကြီးနှင့်
''ငါစိတ်ရှုပ်နေပါတယ်ဆို ဖယ်ကြ အရေးထဲ ရေလာလောင်းနေသေး ''
တကယ် ရေ လောင်းတာကို သုမကြိုက် phoneက ခါးကြားထိုးထားမိလို့တော်သေးမည်။
''ဟော တွေ့ပြန်ပါပြီး ဗျာ ''
မဏ္ဍပ် ကြီးကဟီးလို့ ပတ်တဲ့သူက တစ်ယောက်ထဲ ဘာဖြစ်ဖြစ်ခပ်တည်တည်စီးသွားရမည်။ထိုစဥ် ရေလုံးကြီး သု မျက်နာကို ထိုးချလိုက်သည့်အတိုင်း အရှိန်ဖြင့် သု ဆိူင်ကယ်ပါ လဲသွားသည်။
လဲသွားမှ ပြာပြာသလဲဖြင့် ဆင်းလာသူထံမှ
''ဟိတ်ဖိုးသား ရရဲ့လား ထကြည့်ပါအုံး''
''ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး''
''အယ်...ကလေးမလေးကို ''
ကလေးမလေး မော့လာတော့ မေ.နှလုံးသားကြီးပျောက်သွားသလိုဘဲ
ရင်ခုန်လွန်းလို့ ပြုတ်ထွားသွားလေ သလား
''ကလေးမ နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ''သုလဲ စိတ်တိုနေသည်။ထို့အပြင် အလိုinterviewနေသောသူကြောင့် ပိုစိတ်တိုသည် ။ဆိုင်ကယ်ကိုကျ ကူ၍ မ မပေးဘဲ လေကြောရှည်နေသောသူမကို စကားနဲ့နှိပ်ကွတ်ခြင်၍ ''အမလေအို ထူပေးမလား မထူပေးဘူးလား''ဟုမေးလိုက်သည်။
''ထူပေးရမာပေါ့ ထ ထ ကလေးမ ''
''အရမ်းနာနေလား''
''ဆေးခန်းသွားမလား ''
''တစ်ခုခုဆို phဆက်မေးရအောင် ph noပေး''
''နာမည်ပေး''''ဟာ အမကမေးခွန်းတွေများတာဗျာ ''
''တစ် ..ထူပေးရမယ် ....အရမ်းနားလာဆိုတော့ ရတယ် ..ဆေးခန်းမလိုဘူး...phဆက်ရအောင်ဆိုတော့ ph...ဟာ သွားပြီး ကွဲသွားပြီဗျာ... ''''ဟယ်အားနားလိုက်တာ ..မ အသစ်လိုက်ဝယ်ပေးမယ် ကွာ ''
''မလိုဘူးရတယ် ''
''ရလည်း ဝယ်ပေးမယ် မတို့က ph ဆိုင်ဖွင့်ထားတာ''.''
''အဆို သွားဝယ်မယ် အခု ''
''ဟုတ်ကလေးမ''
......
..........
''phလည်း ကလေးမက ရသွားပြီးဆိုတော့
မေ့ ရဲ့နောက်ဆုံးမေးခွန်းဖြေသွားommလေ ''''အရူးမလို့မှတ်ထားလိုက်ဗျာ''
မေတော့ကြောင်သွားသည်။
သု ရယ်ချင်သွားသည်။အဲ့အမ မျက်နာကို ကြည့်ပြီး....''Ok လေ နာမည်မပြောချင်ရင်တော့ ...
မေ့ချစ်ပိုင်လို့မှတ်လိုက်ပြီး...
မေ့အချစ်တွေအကုန်လုံးကို အပိုင်ပေးထားမို့လေ''