SIZINTI

1. BÖLÜM

UYARI :

❗ 18 yaşından küçük iseniz, okumamanızı tasviye ederim.
❗Birden fazla tetikleyici unsur barındırmaktadır.
❗Sıkı bir LGBT destekçisiseniz, bu kitap biraz canınızı sıkabilir.

Şimdiden okuyacak herkese teşekkür ederim.

     "Onlara biraz kendimden bahsetmeliyim."

1. Ay: Bunu onlara söylediğim için pişman değilim. Sağlam bir dayak yedim ama pişman değilim. Sol gözüm açılmıyor, alt dudağımı patladı ve bir dişim ağzımın içinde paramparça oldu. Göğüs kafesimde nefes almamı zorlayan bir acı var, kolum kırık ve işaret parmağımı kestiler. Çünkü namaz kılmamdan rahatsız oluyorlar. Şehadet getirdiğim her an, susmam için gelip beni dövüyorlar. Durmayacağım. Bana abdest almam için bir damla bile fazla su vermiyorlar. Ama engel değil. İçmem için getirilen bir bardak suyla abdestimi alıyorum. Bundan vazgeçmem için dört gün beklediler. Ta ki ben bilincimi kaybedene kadar. Dirayetim onları kırdı. Bana artık iki bardak su veriyorlar. Biri içmem için biri de abdest almam için.

"Onların içindeysen, onların kurallarına göre oynamak zorundasın."

"Senden çalınmadan önce, adın neydi?" Devasa fanusun altında yapay ışıkla aydınlatılan yeşil bahçeye bakmaya devam ettim. O, Suna, yanıma gelene kadar halimden memnundum.

Gözlerimi yavaşça örtüm ve ona doğru dönerken gülümsedim. "Elif Lamra,"İsmin dilimde bıraktığı burukluk, üç yaşımdan beridir boğazımda sıkışıp kalıyordu.

Beni uzun süre izledi. "Onu geri almak istediğin oldu mu hiç? İsmini?"

"Bu cehenneme kapatılmadan önce, bunun için delicesine azimliydim. Bize isimlerimizi vermeleri için her gün o lânet olası binanın önünde protesto yapıyordum. Yapılan sokak yürüyüşlerine katılıyordum. Bu yüzden, defalarca kez tutuklandım. Bileklerime ilk kez elektrik kelepçeleri geçirdiklerinde sadece dokuz yaşındaydım ve, o yaşıma rağmen bana numarayla hitap edilmesine dayanamamıştım."