Öğretmenim

-7-

Herkese merhaba, yeni bölüme hoşgeldiniz. Yazıyorum fakat yazma isteğimi öldüren bir kaç sebep var bunlar arasında hiç yorum olmaması ve oy vermemeniz. Lütfen okuyorsanız bunu yapın. Yazarken sizlerin düşüncelerini, fikirlerini çok merak ediyorum. O zaman bölüme başlaya biliriz.. bu kez biraz uzun olacak 😉💋
______________________________________

"Iıı b-ben ne zaman nasıl gidicem?" titreyen ellerimi arkama saklamıştım. Çok korkuyor ve titriyordum. İlaçlarım nerede? Hem babam beni merak etmiştir.

Titreyen ellerimi görmüş olacak ki konuşmuştu

"Ellerini uzat Asya"

"H-Hayır"

"Asya" sert ses tonuyla ürkmüş ve titremekten bihal olmuş ellerimi ona uzattım. Bakışları ellerimi bulunca soluğum kesilmişti. Kaşlarını çatmış, sertçe yutkunmuştu. Birden ellerimden tutup beni nazikce kendine çekdiğinde gözlerim büyüdü. Ellerimi elleri arasına almıştı. Resmen içinde kaybolmuştu.. büyük ve damarlı elleri vardı bu bile korkmam için yeterliydi.

"Ben sana zarar mı veriyorum?"

"H-Hayır"

"Doğruyu söyle"

"B-Ben hayır sadece böyle uyanınca tedirgin oldum hem babam merak etmiştir"

"Babana zaten bir arkadaşında kalacağını söylemiştim"

"Ama-"

"Hem yatakta olanlar isteyerek olmadı" bu sözleri duyunca kalbim anlam yükleyemeyeceğim şekilde kırılmıştı.. Nasıl yani bunların hepsi istemeden olan bir şey miydi?

"Biliyorum, ben kalkayım" kalkmama izin vermeyip titreyen ellerimi sıktığında dudaklarımı kemirdim.

"Seni ben götürücem okula,benden korkmana gerek yok"

"Hocam-"

"Yalnızken hocam demene de gerek yok" bakışları buz gibi ama bir o kadar da şefkat doluydu. Anlayamıyordum bu adamı

"Artık kalkabilir miyim?" hemen ellerimi burakmış ayağa kalkmıştı.

"Sen giyin ben yiyecek bir şeyler hazırlayım"

"Şey ben sabahları yemek yemiyorum" gözleri vücudumda gezindi

"O yüzden bu kadar zayıfsın. Bugün yiyeceksin" odadan çıktığın da ve giyindiğimden sonra Demir Hocanın zoruyla yemek yemiştim az da olsa.

Nihayet yola çıktığımızda ön koltukta oturmuş, kulaklıklarımı açıp müzik dinliyordum ve bakışlarımı olabildiğince ondan uzak tutmaya çalışıyordum. Ama bakışlarını üzerimde hissediyordum.

Okula gideceğim için hafif bacaklarımı sallamaya başlamıştım. Ya yine Mert bir şey yaparsa?

Demir Hoca'dan

Ellerimi onun titreyen bacaklarının üzerine koymuştum. Şaşırarak bana bakmasıyla dudağımın kenarı tembelce yukarı kıvrılmıştı. Sonra Mert olayını hatırlayınca anidrn bakışlarım değişti.

"O it cezasını çekicek" bir şey demeyip sustuğunda arabadan inmiştik.

İçeri geçtiğimizde onun sınıfına ilerleyişini izledim ve arkasından gittim. Onun sınıfına girdiğimizde tok bir sesle konuştum

"Mert odama"

"Tamam hocamm" onun yavşak sesiyle başımı ovmuş ve sakinleşerek odama doğru yürümüştüm. Biraz sonra kapım tıklatıldığında konuştum

"Gel"

"Beni istemiştiniz hocam" ayağa kalkmış benden kısa olan Mert'in hizasına gelmiştim.

"Sen dün naptın?"