SAKLI AŞK

0.3

Ağrıyan gözlerimi açtığımda yatağımın üstünde iyicene gerindim o   kadar güzel bir uyku çekmiştim ki hiç kalkmak istemiyordum

Okuldan gelince hemen yatmış yemek bile yememiştim ve kurt gibi açtım tabiki

Hemen yastığımın yanına koyduğum telefonumdan saate baktığımda 21:35 olduğunu gördüm

Resmen kışlık uykusuna girmiştim

Üstümde ki hafif terlemiş olan tişörtümü çıkardım ve rengine bayıldığım lacivert sweatshirtü hızlıca geçirdim

Eylül ayında olduğumuz için havalar biraz daha serin oluyordu

Siyah taytımıda giydikten sonra saçlarımı ellerimle dağıttım ve telefonumu alıp aşağıya indim

Zuhal : oo Aleyna hanım teşrif ettiler sonunda

Gülümseyerek annemi öptüğümde karşısında ki koltuğa oturdum

"Cansu nerde ?"

Elinde ki iğne ipliği bırakıp mutfağa doğru yol aldı

Zuhal : teyzende kalmak istedi bugün canı sıkılmış evde sen açsındır hemen ısıtayım bişeyler

"Çok iyi olur anne"

Annemin işe girişmesi ile bende iyicene koltuğa yayılıp telefonu elime aldım tam bu sırada Kardenin'den mesaj geldiğini gördüm

Esmerim💅 : Aley yarım saat sonra sizin kapıdayız haberin olsun çekirdek gecesi yapacağız ne zamandır yapmıyorduk hazır yarında tatil

Aslında çok iyi olurdu kafa dağıtırdık
hızlıca cevap yazdım

"Tamam canım siz geldiğinizde haber verirsiniz"

Mesajı gönderdikten sonra sırıtan yüzüm ile tavanı izlemeye başladım

Yiğit ve arkadaşları ile bugün ki yaşananlardan sonra eve güle oynaya gelmiştim neredeyse kafama top gelmesine bile şükür edecektim

Yine bana çok ilgili davranmıştı onunla yüz yüzeyken bile nefes alış verişlerimi kontrol edemiyordum
nasıl bu kadar çok tutuldum nasıl onu hayatımın merkezi yaptım bende bilmiyordum onun nesini seviyorsun bu kadar diye bana soracak olursanız cevabı bende de yoktu bildiğim tek bişey vardı oda adını her duyduğumda yüzünü her gördüğümde sıkışan kalbimdi...

***

Barış : Aycancım biraz daha cola ister misin canım ?

Şu anda kardeniz barış Aycan ve ben her zaman ki toplandığımız parka gelmiş çekirdek çitliyorduk o kadar iyi gelmiştiki bu kaçamak kendimi çok huzurlu hissediyordum

Aycan : olur barışcım olur

Kardeniz le beraber bu şapşalların flört ediş şekline gülerken biraz daha tuzlu çekirdeğe abandım yine yüzümde sivilceler çıkacaktı ama umrumda değildi benim canım ne çekerse onu yemek zorundaydım yoksa daha çok moralim bozulurdu

Eyy ahali bu dünyadaki en güzel şey yemek yemek değil mi zaten ?

Barış : bugün normalde cafeye gidecektik ama sözel hanımlar bizi ekti nedense

Aycan : yaa evet Aleyna gelirim demiştin oysa ki bişey mi oldu ki ?

Bugün ki yaşanan olayları onlara henüz anlatmamıştım gerçi gerek de yoktu bence dediğim an hepsi hem benimle dalga geçerdi hemde sürekli yiğitin yanında yersiz imalar yaparlardı onların ciğerini biliyordum çünkü