Yıldıza basmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayınız lütfen.
Bu bölüm biraz geçişli olacak çünkü artık asıl bölümlere geçmek istiyorum.
GÜNEŞ
Evde yaşanan kargaşanın sakinlemesi çok sürmedi. Uğur abim bilgeyi kendine çekip öpmeye başlaması ile bizde yerlerimize geçtik ve onları dinlemeye son verdik. Aradan geçen beş dakika da ikisi el ele evden çıktıklarında. Hepimiz ufak gülümseme ile karşıladık onları. Kahvaltımızı bol sohbet eşliğinde yaparak bitirince.
Demir ile beraber giderek oda için boya ve duvar kağıtları aldık . Şuan ise üzerimdeki kot tulumum ile duvar boyuyorum. Elimdeki krem rengi boya ile uzun duvarı boyuyordum. Uğur abim gizem ve bilge de kısa duvarı hayvan desenli duvar kağıdını yapıştırıyorlardı. Boyama işleri bitene kadar hepimiz dinlenmeden bitirdik çok şükür . Tabi ben ve ikizlerimi çoğunlukla oturmam için salona gönderdiler ama olsun.
Saat öğlen ikiyi gösterirken işimiz bitmişti. Şimdi ise hepimiz temizlendik ve arabalarımız ile en yakın alışveriş merkezine sürüyoruz. Normalde olsa bu boya işini tek başıma bir haftada anca yapardım ama bu kalabalıkta sadece bir kaç saatimizi almıştı. Hep beraber çabucak bitirmiştik.
"Güneş beni duymuyor musun ?" Daldığım yoldan Gizemin sesi ile ona doğru döndüm.
"Efendim Gizem."
"İyi misin ? Yüzün solgun duruyor."
"İyiyim sadece biraz yoruldum o kadar." Derken yorgunluktan gözlerimi gidene kadar kapatmak istedim. Gözlerim kapalı koltuğa yaslanınca gizem sesini çıkarmadan yola odaklandı.
Bunca şeyle uğraşırken bile hala aklımda Han vardı. Acaba şuan onunla olsaydık. Nasıl olurdu. Heyecanlanır mıydı ? Yoksa kenarda durur sen hallet mi derdi. Bunları düşünmem çok saçma ama kendimi düşüncelerimden arındıramıyorum. Restoranda söyleyememek bana ne kadar koysa da hayat bazen izin vermiyor işte.
"Canım geldik hadi." Diyen gizem ile gözlerimi açtım. Alışveriş merkezini görünce hemen enerji ile doldum resmen. Çünkü aklıma yine ikizlerim geldi.
Gülerek kapımı açıp indiğimde , Ahmet yanıma gelerek elini omuzuma attı. Gülümseyerek ona baktığımda, bana göz kırparak. " Senin gibi hamile ve ilgi çekici bir kadını tek bırakamam kusura bakma." Dediğinde küçük bir kahkaha attım.
"Sende çok yakışıklı bir beysin Ahmet ." Dedim gülmeye devam ederek.
"Bunu senden duymak çok hoş hamile ve güzel kadın." Derken resmen 32 dişi ile sırıtıyordu. Bir anda Ahmet'in kolu üzerimden çekildiğinde kendimi uğur abimin kollarında buldum.
"Güneşim abim" diyerek saçlarıma öpücük kondurdu " Bir daha eline koluna sahip çık Ahmet yoksa. Bir elin yada kolun olmayacak." Dediğinde kahkaha attım. Bu adamın kıskançlıkları olur olmadık yerlerde çıkıyor.
"Abi ya demesene arkadaşıma öyle." Desem de beni umursamadan diğer kolu ile gizemi yanına çekerek ona da sarıldı. Bilge kenarda sessiz sessiz yürürken kıyamadım ona. Şuan benim yerimde olması gereken o. Ve sanki ben onun yerini işgal etmişim gibi hissediyorum.
"Abi beni bırak ve Bilgeyi çağır." Diye fısıldadığımda.
Tamam der gibi kolunu üzerimden çekti. Gizemi de bırakınca ben gizemin koluna girerek önden önden mağazalara doğru ilerledik. Kafamı arkaya doğru çevirip baktığımda Bilge ile abim çok güzel gözüküyorlardı.
Bir mağaza girerek beşiklere bakmaya başladık önce. Bebekler için olan beşiklere baktığımda ilk dikkatimi çelen yere yakın sıfır hatta. Beşikten daha çok yatak gibi duran mobilya dikkatimi çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞ +18
General Fiction"Han." derken dudaklarım titredi. Bedenlerimizin yakın olması ise bedenimi titretti. "Güneş." dediği an kalbime bir ok saplandı sanki. Yer yerinden oynadı ciğerlerim havasız kaldı. Öyle güzel söyledi ki adımı sanki ilah bir ses gibi duymamı sağladı...
