ESCAPE

CHAPTER 7

Gabi na ng makarating ako sa sakayan ng barko Hindi ko maintindihan pero may kakaiba akong nararamdaman para bang gusto kong bumalik.

"Sakay na sakay na!aalis na"Sigaw nong lalaki na nasa may tapat ng barko kaya agad akong magmadali para makasakay.

Tahimik sa loob nakaupo ako sa isa sa mga bangko kung saan lahat kami ay iisa lang ang pupuntahan walang iba kung hindi ang MINDORO.

....…............

limang oras ang biyahe papuntang mindoro at hindi ko maitatanggi na sobrang nakakapagod ang biyahe.

"Apo?"gulat saad ni lola ng makita ako Hindi ako sumagot bagkos ay niyakap konalang siya ng sobrang higpit.

"Opo la,magbabakasyon lang kami ni papa tsaka dito nadaw po kami titira"nakangiting sagot ko niyakap lang ulit ako ng mahigpit bagay na napakasarap sa pakiramdam.

"Kumain kana apo masasarap ang niluto ko"rinig kong sigaw ni lola kaya dali dali akong bumaba may pangalawang palapag kase ang bahay ni lola ang kaibahan lang ay gawa ito sa kahoy.

Masarap ang ulam na inihanda ni lola mga paborito ko ito kaya hindi ko mapigilang kumain ng madami.

"La ang sarap po!"nakangiti kong tugon habang punong puno ang bibig.

"Kain kalang apo hayaan mo bukas ay igagala ka namin dito magpahinga ka muna"nakangiti pa ito habang nagsasalin ng pagkain sa plato ko.

Hating gabi na at nandito pa din ako nakasilip sa aking bintana.Pakiramdam ko ay may hindi magandang nangyayare kay papa pero ipinagsawalang bahala konalang iyon humiga na ako sa aking kama at dahil sa pagod ay agad din akong nakatulog.

"Where are you going?tatakas ka nanaman?"Mapulang mga mata ang bumungad sa akin may hawak siyang kutsilyo na may bahid pa ng dugo.

"Sino ka?anong ginagawa ko dito?"naguguluhan Kong tanong dahil sa pagkakatanda ko ay nasa Mindoro ako.

"Sa tingin moba hindi kita mahahanap?Diba sabi ko wag ako ang tatakasan mo!"Galit na galit ito kaya hindi ko mapigilang umiyak.

I feel weak.

I feel dumb.

I  feel the pain.

"Pakawalan mona ako please"humarap ito sa akin at galit na galit.

"Bakit ko naman gagawin yun?are you out of your mind?sigaw nito na ikinagulat ko.

"Wala kang mapapala saken wala akong pera na maibibigay!."Hindi kona din mapigilang sumigaw dahil sa halo halong emosyon.

"I don't need money or anything I only want you!I-kaw ang gusto ko Selene.I-kaw lang "Nakatitig ito sa akin at kaunting espasyo nalang ay mahahalikan na niya ako.

"B-ut I d-on't want to be with you."Usal ko maya maya pa ay nakaramdam ako ng pamamanhid sa kaliwang pisngi ko.

PLAKKKKKKKKKKKKKKKKKKKK

tumulo ang dugo sa labi ko pero hindi ko yun inalala dahil hindi pa din nagdidigest sa utak ko ang mga nangyare.

Did he hurt me?

Yes he did Fern he did.

Doon na tuluyang tumulo ang aking mga luha pero ng tinggnan ko siya ay wala akong awa na nakita bagkos ay galit at inis ang nakita ko.Demonyo nga talaga siya.Isang demonyo na nakatakas sa impyerno.

Bumigat ang talukap ng aking mga mata at hindi kona naalala pa ang mga sumunod na nangyare.

Napabalikwas ako ng bangon dahil sa panaginip na yun.

What a nightmare........"masama ang kutob ko"bulong ko kaya dali dali akong bumangon at kinuha ang cellphone ko at agad dinial ang number ni papa.

Nagriring ang Cellphone pero walang sumasagot.Kinakabahan na ako pero inaalis ko ang bumabagabag sa aking pagkatao dahil ayokong mapahamak si papa.

Nawala ang agam agam ko ng sinagot na niya ito...

"H-ello pa??"nauutal pa ako dahil sa kabang nararamdaman na Hindi ko mawari kong bakit ko nararamdaman.

"Yes?"malamig na tugon nito dahil doon ay tuluyan konang naibagsak  ang  aking telepono.

Is my papa okay?.