27.Bölüm

201 19 19
                                    

Sabah erkenden kalkıp kahvaltılarını yapıp herkes işinin başına dağılmıştı.

Leylada çalışma odasına geçmişti.
Diğerleride etrafı topluyordu. Suna Elifi durdurmaya çalışıyordu çünkü Elif her an Arzuyla kavga edebilirdi.

SUNA:Biraz sakin ol hallederiz bir şekilde.

ELİF:Bu kız Ada için değil başka bir şey için gelmiş belli.

SUNA:orası belli de nasıl kanıtlicaz

ELİF:Bilmiyorum hiç bir şey bilmiyorum.

Tam bu sırada Arzu mutfaktan çıkmış odasına gidiyordu.

Suna ve Elifde bakışıp arkasından takip ettiler. Arzu odaya geldi içeri girdi ve kapıyı kapadı.

Sonra Telefonu çaldı.

ARZU:Efendim?

ARZU:Ben sana beni arama artık dedim demi. Ben o parayı bulamam , nasıl bulayım 100 000 doları sen deli misin?

ARZU:Vermezler herkes kızım için geldiğimi biliyor. Saçmalama artık kendi paranı kendin bul . Yeter ama tamam bulmaya çalışıcam.

Diyip Telefonu kapar ve kendi kendine konuşmaya başlar.

ARZU:Nasıl bulabilirim ? Nasıl yapıcam?

Diye konuşurken Elif ve Suna kapının önünden çıkar ve Sunanın odasına geçer.

ELİF:Demiştim bu kızın biz ve ada dışında başka işleride var diye.

SUNA:Evet ama para ne için lazım ?

ELİF:Bilmiyorum bence Ateşe anlatalım.

SUNA:Bencede anlat bunu gene ofise git ben bu sefer annemi oyalarım.

ELİF:Ben hazırlanıp çıkayım.

Elif çıktıktan sonra Sunada çalışma odasına Annesinin yanına gider.

SUNA:Girebilir miyim?

LEYLA:Tabi ki de kızım.

Suna girip Leylanın karşısına oturur.

LEYLA:Bir şey mi oldu?

SUNA:Yok hayır annemi özledim olamaz mı?

LEYLA:olabilir, e nasılsın kızım senle sohbet etmiyorduk ?

SUNA:İyiyim sen döndün daha iyi oldum.

LEYLA:Benim yokluğum zor muydu?

SUNA:Hemde çok zordu ev çok sessizdi ilk defa kimsenin yüzü gülmüyordu. Senin olmaman herkes için büyük bir yıkım sebebi.

Leylanın gözü dolmuştu .
Suna kalkıp Leylaya sarılır.

SUNA:İyiki varsın annecim.

LEYLA:Sende iyiki varsın kızım.

Diyip sunayı yanağından öper. Sunada annesini öptükten sonra çekilir yerine oturur ve konuşmaya başlar.

SUNA:Anne şimdi sen beni böyle öpüyorsunda kardeşim doğdundada böyle öpebilecek misin?

LEYLA:(Gülümser)Niye öpemeyeyim ki?

SUNA:Çünkü artık seni kıskanıcak bir kişi daha var .

Leyla güler.

LEYLA:Kızım şimdiden kardeşini kısmanaya başlamışsın hem doğuma daha var sende o zamana kadar öpersin hem merak etme ben ikinizide eşit öperim ne o kıskanır nede sen.

SUNA:Güzel fikirmiş ama genede ben o doğana kadar öpülmek sevilmek istiyorum.

LEYLA:Biz seni hep çok seviyoruz.

CEZLEYİN SEVDASINơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ