7 yıl 38 gün

Düğün

O 1 hafta ben ve Carlos için rahat kraliyet için stresli ve gergin geçti. Düğünü ilan ettiğimiz için de kraliyette kalıyordum. Aynı masada yemek yeniyordu, aynı salonda oturuluyordu, ama kimse tek kelime dahi etmiyordu. Etraf gergin ve sessizdi. Düğün yapmak istememiştik ama Kraliçe IV. Carmen bu konuda çok ısrar etti. Benim hatam, sizi ailesi ile adam akıllı tanıştırayım;

Annesi kraliçe IV. Carmen kraliyet kanı annesinden geldiği için de annesinde ki havayı size anlatamam. Onun kopyası olan kızı da Linda, egolarından gerçek yüzlerine ulaşılamayan iki insan. Babası kral Francissco. İsminden bile kuralcı ve resmiyet duran bir adam. Nefret ettiğim söylenemez, ama kraliyet kanından olmayan birinin tahta geçme fikrine sıcak bakan biri değilim. Kraliçe olur da ölürse tahta kral geçmemeli. Dave de babasının kopyası. Resmi, samimiyetsiz, gülüşünü bir kez bile görmedim. Selam verirsiniz yüzünü çevirir. Gıcık yani. Karısı Camilla da bir o kadar kurnaz. Ama Dave'e sadıktır. Dave'e zarar verecek her hangi bir şeyi yok eder. Son zamanlarda hamile kaldı diye söylentiler var. Tabii evde bu konu bile konuşulmadı bu günler. Bizim Carlos da anneannesine çekmiş. Halkla iç içe, samimi, bir o kadar da mantıklı kararlar veren biri. Ama bu günlerde taht kavgası konuşulmuyordu. Tüm basın düğüne takılmış durumdaydı. Kraliçenin açıklamasına göre de düğün olacak. Kilisede bir yemin ve ondan sonra küçük bir kutlama olacaktı. 250 kişilik kutlama olacaktı. Ben ''düğün telaşı'' ile uğraşırken kraliçe Carmen zehirlemeye vakit beklediği biricik oğluşunu sıkıştırıyordu.

Carmen: Bana haber vermeden böyle bir şey yapmak ne haddine Carlos?! Basın ne düşünür, halk ne konuşur hiç hesap etmeden ne bu, bunu bana açıkla! Ya hamile kaldığı için evlendiğinizi düşünürseler? Öyle mi yoksa Carlos.. bana yanıldığımı söyle! Konuşsana!!

Carlos: Değil tabii ki. Ayrıca hem basın hem halk Freya'yı çok seviyor. Sorun ne? 

Carmen: Nişanlın hırsız  diye haberlere çıktı Carlos! ''Sorun ne?'' diyorsun!

Bağırışmalar devam ederken tokat sesi duyuldu. Carlos dayak da yedikten sonra odadan çıktı. Bana merak etmememi söyler gibi bir bakış attı. İçimi az da olsa rahatlattı. Güvendiğim biri olduğu için çok da endişeli değildim. Siyasetten biri değildim ama gelecekte Carlos'un tahta çıkabilmesi için bir sürü şey yaptım. Halkın ve vatanımın iyiliği için birini öldürmeye bile hazırdım. Olay benim için Carlos'un tahta geçmesi değil, hak eden birinin tahta geçmesiydi. Ve bu ailede hak eden tek kişinin Carlos olduğunu düşünüyordum. 

Carlos'un problemleri bir yana, evleniyordum. Ve bu günü ailemin görememesi üzücüydü. Ailemi size en başında anlatmıştım. Fakat bir kısmı unutmuşum, annem ve kraliçe Carmen çok yakındı. Babam ise ''ezik'' olarak göründüğü için ona o zamanlar saygı duyulmuyordu. Ama eminim o dönemde Carlos olsa babama saygı duyardı. Ona bu yüzden her yerde destek çıktım, kolladım. Babam da bunu isterdi çünkü. Annem ise bu sosyete hayatının yüzünü gördükten sonra kraliçe Carmen'le arasını bozdu. Carmen cadısı beni bu yüzden sevmiyordu galiba. Ya da her neyse artık. Ailemi küçükken kaybettim. Anne tarafım beni istemeyince, babamın geldiği yere geri gittim. Silva azilzadelerinin dönemi bitti sandıklarında ise kendi ellerimle, tek başıma ülkenin en pahalı liselerinden birinde yüzde yüz burs kazandım. Carlos'la da o zaman tanıştım işte. Annemin adı Eva Aarnio. Babam Antonio Silva. Annemin adını bu sosyete konuşmalarında sık sık duyarsınız diye söyledim. Babamın ki çok geçmez, ama ismi söylenmeye değer mükemmel bir insandı. Bir an düşündüm, ''Ben ne yapıyorum?'' diye. Ama hem çok geçti, hem de sonumun parmaklıklarda bitmesini istemiyordum. İşte o zaman Silva ailesinin sonu diye manşetlerde adımız çıkardı.

Carlos odaya girdi.

Carlos: Gelinliği seçmek ister misin yoksa annem mi seçsin?

Freya: Annen seçebilir, sonra dırdır yapmasın. Hayatımın evliliği olmayacak sonuçta. 

Carlos: Peki madem. Seçmek istediğin, ya da değiştirmek isteyeceğin bir şey var mı düğünde?

Freya: Yok gerek yok. Bu arada, dans kurslarına falan gitmemize gerek yok. Liseden Latin danslar eğitimi alıyorum. Annen de tango diye tutturur herhalde. Sende biliyorsan hallederiz.

Carlos: Tamamdır. Sen sarayın terzilerinin odasına in istersen terziler ölçülerini alacakmış. Annemle ablam da orada olacak.

Başımı onaylar şekilde salladım. Saçımı ve kıyafetimi hafif düzelttim ve odadan çıktım. Asansöre doğru gittim. Asansör bile sarayla uyumluydu. Eski usul görünüyordu ve çok asil duruyordu. Evet gergin olduğum için saçma sapan şeylere takılıyordum. Ama sizde iki cadının yanına gitseniz gergin olurdunuz. Asansör alt kata indi. Asansörden çıkıp odaya doğru ilerledim. Kapıyı tıklatıp girdim.

Freya: Ben geldiim.

İkisi de hayatımda gördüğüm en aşağılayıcı ve egoist bakışı attıktan sonra bir koltuğa oturdum.

Freya: Sevgi dolu konuşmamız bittiğine göre ölçüleri alalım o zaman. Bu oda bana panik atak veriyor çünkü.

Ayağa kalktım ve terziler gülümseyerek işlerini yapmaya başladılar. O sırada Linda'nın ruhsuz sahte gülüşünü Carlos'a gösterip dalga geçmek için her şeyimi verirdim. Lisedeyken öyle yapardık çünkü. İşlerini çabuk bitirmelerini istiyordum. Bir an önce bu sıkıcı ve ciddi ortamdan çıkmak iyi olurdu. Fazla terzi vardı zaten. 10 dakika sonra işleri bitmişti.

Freya: Muhabbetinize doyum olmuyor ama kaçmam lazım evlenmem gereken bir düğün var. Saygılarımla kraliçem.

Linda'nın bir an bir şey söyleyeceğini gördüm ama kraliçenin yan bakmasıyla sustu. Nasıl böyle saygısız davranabiliyorsun demeyin. Halk tarafından dokunulmazlığım vardı benim. Kaza süsü verip de kolay kolay öldüremezlerdi beni. Neden bilmiyorum ama kraliçe hiç bir zaman benden nefret ediyormuş gibi bakmadı gözlerime. Linda her zaman ki nefretiyle bakıyordu. Odadan çıktığım an konuşmaya başladılar. Merak ettim tabii.

Linda: Yetimin teki mi prenses olacak anne? Yetmezmiş gibi yaptığı saygısızlığa bak. Carlos için o kadar asilzade yurt dışından geldi, Eva kahpesinin kızının böyle bir rütbeye ulaşmasına izin mi vereceksin?

Carmen: Çok uzun süreli değil Linda. Asilliğini koru. Bu uyuzla kavga etmeye kalkma. Babasının kanı var bunda. Asil değil, saygılı değil. Aptal, zengin olmak istemiş hevesince.

Bu salaklar hala asilliği zenginlik sanacak kadar eski kafalı. Tamam çok ciddi biri değilim ama en azından geri kafalı da değilim.

-1 hafta sonra-

Kiliseden içeriye girdik. Halktan kimse koydu, hepsi asilzadeydi. Arada annemle babam hakkında konuşulan iğrenç dedikoduları duysam da bir şey yapamadım. Papaz orada bizi bekliyordu. İkimiz yerimize de geçtiğimizde, nikah başladı.

Papaz: Carmen oğlu Carlos, hastalıkta sağlıkta, zenginlikte fakirlikte, iyi günde kötü günde, hayatınız boyunca Bayan Silva'yı sevip hürmet edeceğinize, sadık kalacağınıza şahitler, kral ve kraliçenin önünce yemin ediyor musunuz?

Carlos: Ediyorum.

Asil olan kişinin adı okundu. Büyük ihtimalle bana da annemin adıyla hitap edeceklerdi.

Papaz: Eva kızı Freya, hastalıkla sağlıkta, zenginlikte fakirlikte, iyi günde kötü günde, hayatınız boyunca Prens Carlos'u sevip hürmet edeceğinize, sadık kalacağınıza şahitler, kral ve kraliçenin önünde yemin ediyor musunuz?

Freya: Ediyorum.

Papaz: Bende sizi kral ve kraliçe huzurunda eş ilan ediyorum. Gelini öpebilirsiniz.

Lütfen öpme Carlos. Lütfen öpme, lütfen öpme..

El sıkıştık. Misafirler şaşkındı ama artık kimin umurunda. İstediğimizi elde ettik ve artık bu sosyete uyuzlarından daha önemli işlerimiz vardı.