Ah Ne Aşkmış Be Güzelim ~AHFER~ [Tamamlandı]

İNTİHAR MEKTUPLARI

Masalın sonu;
Giden dönmedi,
Kalan unutmadı...

Ahmet Can Dündar;

Birkaç dakika sonra yemek hazırdı. Feride'nin odasının yanına geldim, ve kapıyı tıklattım.

Ahmet: Feride yemek hazır

Cevap yok. Birkaç kez daha aynı şeyi yaptı. Ama kapı kilitliydi. Sıla ve Mert Ahmet'in bağırdığını duyunca koşarak yanına geldiler. Ahmet kapıyı kırdığında, gördüğü manzara karşısında şok olmuştu. Feride ağzı köpük dolu yerde yatıyordu. Elinde telefon, ve etrafında saçılmış ilaçlar....

Hemen yanına koştum.

Ahmet: FERİDE İYİMİSİN! AÇ GÖZÜNÜ FERİDE!

Yanımda duran Sıla'ya baktım. Ağlıyordu.

Ahmet: HEMEN AMBULANSI ARAYIN!

——————

Hastanedeydik. Kendimi suçluyordum. Eğer ben böyle bir aptallık yapmasaydım, bunların hiçbiri olmayacaktı. Çünkü bende Feride'yi seviyordum. Ama karşılık verip vermemek arasında kalmıştım bir an.

Saatler geçti. Yere oturmuş ağlıyordum. Ve bir anda doktor çıkmıştı. Hepimiz ayağa kalktık.

Ahmet: DOKTOR FERİDE İYİ Mİ? YAŞIYOR MU?

Doktor: Hastamız gayet iyi. Şuanda kendine geldi. Birazdan normal odaya alacağız. Geçmiş olsun.

Büyük bir oh çektik, ve birbirimize sarıldık. Zaten sonrasında Feride'nin yanına gittik.

Odaya geldiğimizde onu öyle görünce çok canım yanıyordu.

Ahmet: F-feride...

Koşarak yanına gittim. Direkt yatağın bir kısmına oturup, dudağına yapıştım.

Sıla: OHA!

Mert: SILA BİZ ÇIKALIM, BUNLARI İZLEMEK AYIPTIR KDMDKDMÇDÇDÇDÇD

Sıla ve Mert çıktı. Başbaşaydık. Hala dudağından öpüyordum. Ve istemsizce alt dudağını emmeye başladım. O da aynı işlemi benim üst dudağıma yapmıştı.

Feride Özdinç;

Ölmemiştim. Ama şuan hayatımda yaşadığım için dua ediyordum. Ahmet ile öpüşüyorduk. Çılgınca bir şeydi. Ama sonra anladım ki, biraz daha böyle olsa ileri gidecektik. Geri çekildim.

Feride: Ahmet ileri gitme bence.

Ahmet: Feride, Feridemm, seni gerçekten çok seviyorum. (iki elini tutup öptüm) O ses kaydını dinlediğim zaman kalbim paramparça olmuştu. Seninle ömür boyu birlikte olmak istiyorum. Feridemmm, güzelim, beni affet, yalvarıyorum, gerçekten, o sözleri dediğim dilimi eşek arısı soksaydı. Beni affeder misin hayatımın anlamı?

Gözlerimden yaşlar akıyordu. Bu sözleri bana Ahmet mi söyledi? Çok mutlu olmuştum. Şuan ayağa kalkıp odada koşmak istiyorum.

Feride: Bilmiyorum, ama sen benim kalbimi çok kırdın, ben sana aşık olduğumu bile söyledim, ama sen....

Ahmet: O cümleyi tamamlama, aşkımmm, Feridemmm, seni çok seviyorum, nolur affet.

Feride: B- bende seni çok seviyorum, tamam, affettim.😊

Bana sarılmıştı. Bende ona sıkıca sarıldım. Ve ilk defa bu kadar mutluydum.

Ahmet Can Dündar;

Onu gerçekten sevdiğimi gördüm. Onsuz yaşayamadığımı gördüm. Allahım, kokusu beni deli ediyordu. Yavaş yavaş boynuna indim, ve tam öpmek istiyordum, Feride durdurdu.

Feride:Ahmet... Şimdi değil...

Tamam anlamında başımı salladım, ve ellerini tutup öptüm. Yüzünü avucumun içine aldım.

Ahmet: Feridemmm, seni çok seviyorum, benimle çıkar mısın hayatımın anlamı?

Şuan duyduklarımdan sonra hayatımın şokunu yaşadım. Bir yandan köpek gibi aşıktım, diğer yandanda biraz zaman geçsin sonra kabul et diyordu. Allahım, napıcağım?
Çok zor bir karar gerçekten......

                          A❤️❤️F

Yazardan;
Arkadaşlar merhabaaaa, nasılsınız. Şuan çok güzel bir bölüm yazdım, bolca güzel anları var. Umarım beğenirsiniz. Yorum atıp oy vermeyi unutmayın, sıradaki bölümde görüşürüz.......