GERÇEK AİLEM

Bölüm 5

Elizin söyledikleri ortaya bomba gibi düşmüştü salondaki kimseden çıt çıkmıyordu. Kimse konuşmaya başlamayınca Eliz'e doğru döndüm ve " korkmamıza gerek yok Hazal bize bir şey yapamaz merak etme" dedim Eliz ise kafasını tamam anlamında salladı ve gülümsedi" senin adında mı Hazal?" " Evet benimde Hazal ama benden korkmana gerek yok ben sana zarar vermem" dedim Atakan'da bu dediğime güldü ve" bizde yedik zaten"
dedi Burak beyde kavga çıkacağını anlamış olacak ki Ateş'e doğru bakarak " Hazal'a odasını göster oğlum" dedi.

Ateş de Burak Bey'in dediğine kafasını sallayarak Eliz'e döndü "Babacığım sende gelmek ister misin?" Dedi elini Eliz'e doğru uzatarak Eliz'de babasının elini tutarak bizimle merdiveni çıkmaya başladı. Ateş ikinci katta bulunan bir odanın kapısını açtı ve içeriye geçti Bana doğru dönerek" bu oda senin odan hangi rengi sevdiğini bilmediğimiz için annemgil bu renkte yapmışlar beğenmezsen değiştiririz" dedi ve Eliz ile beraber odadan çıktı odaya göz gezdirdiğimde çoğunlukla pembe renk olduğu için bende pembe rengi sevmediğim için fazla güzel bulmadım ama onun haricinde herşey güzeldi sadece rengi güzel değildi.

Temsili yatak odası

Odada burası hariç üç kapı daha vardı aralarından herhangi bir kapıyı açtığımda banyo olduğunu gördüm banyoda siyah ve beyaz renkliydi ve güzeldi

Temsili banyo

Açtığım diğer kapıda giyinme odasıydı

Temsili giyinme odası

Giyinme odasının sade beyaz olması odayı ferahlatıyordu son bir kapı kalmıştı onuda açtığımda balkon olduğunu gördüm balkon çok güzeldi günümün çoğunu burada geçirecek gibiydim.

Son olarak balkonada baktıktan sonra odadan çıktım ve aşağı indim çünkü üvey ailemin evindeki eşyalarımı getirmemiştim. Aşağıda Burak bey ve Hande hanım vardı onların yanına doğru adımladım ve karşılarında durdum ikiside beni görünce gülümsedi ve konuşmamı beklediler."şey beni kıyafetlerim ve eşyalarım yaşadığım evde kaldı da almam gerekiyor." Dedim Hande hanım ise " tamam ben Meriç abini çağırıyım onunla gidin" dedi ve merdivenleri çıkmaya başladı.

Hande hanımın yüzünde gülümseme ile aşağı indi ve " Meriç abin giyinip gelecekmiş" dedi bende Meriçi beklemeye başladım beş dakika sonra Meriç gelmişti benim onu beklediğimi görünce konuşmaya başladı " çok beklettim mi?" " Hayır çok beklemedim" dedim ve evden çıktık Meriçin bir arabanın yanına gitmesine beklerken o bir motorun yanına doğru gitmişti motorun rengi siyahtı ve aralarında mor renk vardı motor gayet güzeldi.

Motoru bu şekilde düşünebilirsiniz

Motorda bir tane kask vardı ben kaskı onun takmasını beklerken Meriç kaskı bana uzattı ama bir sorun vardı ki ben daha önce hiç motora binmediğim için kaskın nasıl takılacağını bilmiyorum Meriç benim kaskı takmadığımı görünce kaşları çatıldı ve konuşmaya başladı " neyi bekliyorsun" " daha önce motora binmedim "dedim Meriç bu dediğimden sonra kaşları çatıldı" kask takmayı da mı bilmiyorsun" dedi bende bu dediğine kafamı salladım o ise derin bir nefes alıp kaskı elimden aldı ve bana taktı " motora binmeyi biliyorsun değil mi?" Dedi bende kafamı onaylar bir şekilde salladım çünkü dışarıda insanlar binerken görmüştüm o yüzden motora nasıl binildiğini biliyordum Meriç motora bindikten sonra ben bindim.

Meriç motoru çalıştırmadan bana döndü " sarılmayacak mısın?" "Şey rahatsız olursun diye sarılmamıştım" " hayır Hazal rahatsız olmuyorum sarılmazsan düşeceksin " dedi ve motoru çalıştırdı bende ona sarıldım içimde bir mutluluk vardı nedense galiba yıllar sonra birine sarılınca oldu.

Umarım beğenirsiniz yıldıza basmayı unutmayın 🌼🌼