Selam, ben geldim.
Hemen birkaç şey söylemek istiyorum. İlki çoğunuzun tahmin ettiği gibi ilk bölümlerde kararsız kaldığım yeri değiştirmiş olmam. Normalde Cemre ile Aybars'ın öpüşmesi ve erotik tat veren dansını ele almıştım fakat ben bu sahneyi aylar önce yazıp üzerine bir de hikayeyi yazmaktan vazgeçerek kaldırmıştım.
Bilmeyenler için özet geçeyim. Sarmaşık kitabından kopamadığım için Aslan'ın hikayesini yazmak istedim ve girişi yazarak paylaştım. Sonra Asya'nın hikayesi aklıma geldi ve orası daha çok istendi onu yazarken de bu hikayeyi kaldırdım. Sonra bu hikayeye de devam etmemi istediler ve bende diğer kitaplarım final verdiği için buraya geçiş yaptım. Yolumuz çok uzun değil çünkü bu hikayeden sonra en az Sarmaşık hikayesi kadar uzunlukta planladığım Ahenk isimli Alin'in hikayesine geçeceğiz.
Alp Eren için hikaye yazmayacağım sjsnsksns
Ahenk bizim son durağımız olacak ve nasipse başka kurgular ile yine burada olacağım.
İşin özeti kaldırmayı planladığım kısımları hikayenin gidişatını bozmamaya özen göstererek değiştirdim bunun bilgisini vermek isterim. Böylesinin kendimce daha doğru olduğuna inanıyorum. Neden yazdın o zaman diye soracak olursanız eğer, aylar önce yazmıştım ve kafamdaki gidişat böyle değildi. Mesela Asya evlenmemiş olacaktı ve bu hikaye içerisinde görecektik. Aslan'ın çocukluğuna dair çok kısa bir şeyler yazdım ve o yazdıklarım üzerine karakteri oturttum fakat geldiğim noktada karakterin o sahneyi kaldıramayacağını fark ederek daha fazla yol almadan düzenledim. Umarım kafa karışıklığı olmamıştır ve geriye dönüp okumanız gereken bir düzenleme yok sadece sahneyi kaldırdım o kadar.
Bunların dışında da sizleri seviyorum ve aramıza yeni gelenlere hoş geldiniz diyerek sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
Dip not: SÜRÜN ASLAN!
✨
Sabah uyandığımda teyzemin evde olmadığını gördüm. Esasen teyzem rahatsız değildi ve annemin söyledikleri tamamen yalandan ibaretti. Beni bir şekilde buraya göndermişti ve hem gerçek anlamda kafamı toparlamam gerektiğini fark etmemi sağlamış, hem de Aslan'a güzel bir ders vermişti. Geldiğim ilk gün teyzem ile beraber bu evde kalmış olsakta beni burada yalnız bırakacağını biliyordum çünkü bunu söylemişti. Annem ile bazı konularda hiç benzemiyorlardı çünkü annem dünden beri bana mesaj atarak yolda neler olduğunu soruyordu. Bir tarafta yalnız kalmamı sağlayan teyzem varken diğer tarafta yalnız kalmam için gönderen ama asla yalnız bırakmayan annem vardı.
Telefonum çaldığında Aslan'ın aradığını düşünerek küçük çaplı bir kalp spazmı geçirdim fakat ekranda annemin ismi ve resmiyle gözlerimi devirerek telefonu açarak kulağıma yasladım.
"Günaydın anne," dedim konuşmasına müsaade etmeden. "İyiyim, beni merak etmene gerek yok. Aslan ile olanları merak ediyorsan eğer diye söylüyorum-"
"Onu merak ettiğim için aradım zaten Cemre," dedi annem.
Gözlerimi devirmek bile yetersizdi. Kendimi tutamadan gülmeye başladım.
"Yolda konuştuk işte biraz," dedim mutfaktaki sandalyeye oturup bacaklarımı kendime doğru çektim. "Kardeş olmadığımızı söyledi, beni hep öyle gördüğünü ve buna ailelerimizin sebep olduğunu."
