Please, Doctor! | Larry Stylinson [One-Shot]

✦

Bu one-shot elifhalpert için yazılmıştır.

Long Hair Harry!
Peaky Blinders Louis!

Bir de ben bir üroloji doktoru değilim, sadece kendi edindiğim bilgiler dahilinde yazdığım bir smut. Smut kitabı olduğu için, eğer bu üroloji kısmı hakkında yanlış yazdığım/bildiğim bir bilgi varsa çok takılmayın. İyi okumalar dilerimmm!!

~~~

Harry, hızlıca montunu giyindi ve en yakın metro durağına doğru adımladı. Bugün hastanede ki randevusuna gidiyordu, bir süredir uğraşmak zorunda kaldığı zorlu bir durum vardı.

Sertleşememek!

Harry Styles, normal bir üniversite öğrencisiydi. Bilgisayar mühendisliğinin son senesini okuyordu, ders konusunda oldukça başarılı olmasının yanı sıra onun herkesten sakladığı bir özelliği vardı.

Tek gecelik ilişkiler.

Harry Styles, tek gecelik ilişkilerin resmen kölesiydi. Çalışkan olabilirdi, zamanını çok iyi hesaplayıp aşırı iyi bir şekilde düzen kuruyor olabilirdi ama akşamları resmen zeki, ineğin üstüne çapkın tarafından bir maske örtüyordu ve insanların arasına karışıyordu.

Ve bu neredeyse her gece rutin haline getirdiği bir şeye dönüşmüştü. Bir sürü kadınla cinsel ilişkiye giriyordu, grup olarak yaptıkları da vardı. Bunun yanı sıra kadınları çok sık memnun ettiğini de biliyordu, ama kendi memnun olmuyordu. Asla sertleşememe gibi bir problem onun yakasından ayrılmıyordu.

Üniversiteye başladığı andan beri kendini bildi bileli sevişirdi, bir sürü kadınla hem de bu oldukça zevk verici bir şeydi ama alt tarafları bunun aksini söylüyordu. Harry'de bu konu için hafta sonunu üroloji doktoruna gitmeye karar vererek geçirmişti.

Nedenini sorgulamış ama hiç bir çözüm ve gerekçe bulamayınca kendisini hastane yollarında bulmuştu.

Hastaneler onu geriyordu, orada ki insanlar ve doktorlar. Özellikle doktoru Louis Tomlinson, bu adam onu en çok geren şey olabilirdi. Daha sadece bir kere görüşmelerine kıyasla, onda bile sadece ayak üstü konuşmuş ve randevu almak için danışmanın hangi katta olduğunu sormuştu.

Daha muayene bile olmadan adamdan hoşnut olmadığını hissediyordu ve bugün ilk defa onun odasında penisinin sertleşememe durumunu konuşacaklardı. Elbette bundan utanmıyordu, bir hastalığı olabilirdi ve eğer bunu erken öğrenirse içi çok daha rahat ederdi.

Geleceği durağa vardığında hızlıca toparlandı eşyalarını aldı ve hazırlandı, sonunda indiğinde metronun çıkışına kadar yürüdü.

Bir sorun çıkacağını sanmasa da neden bu duruma düştüğü hakkında endişeliydi. Her ne kadar kendine endişeli olduğunu kabul ettiremese de bu fiziksel hareketlerinden gayet belliydi. Uzun saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı, yürümekte olduğu yolu daha seri adımlarla ilerlemeye başladı.

En sonunda hastane kapısının önüne vardığında hemen danışmaya gitti ve ismini söyleyerek kayıt açtırdı, kendisine tarif edilen odanın önüne gidip isminin gelmesini bekledi.

Kapının yanında ki ''Prof. Dr. Louis Tomlinson'' yazısını incelerken bir süre dalgınca bakışlarını kapıda gezdirmişti, ardından çalan telefonu düşüncelerini bölmüştü.

Telefonda ki isme baktığında gülümseyerek açmıştı ''Hey! Çakma sarışın, bu saatte uyanmanı neye borçluyuz?''

Telefonun diğer ucunda ki büyük bir mırıltı bırakırken hala uyku sersemi olduğu belliydi ''Asıl sen neden sabahın 9'unda bu kadar enerjiksin!''