ESCAPE(Dangerous obsession series #1)(under revission)

CHAPTER 10

Third person POV.

I was sitting in my swivel chair when my body guard call.

"Hey! how's your work?did you find her?"As usual I used my cold voice to scared my people.

"O-po boss umuwi na po siya dito sa bahay nila kaninang madaling araw pa."I smiled because of what I heard.

"Always look at her.Wag niyong hahayaang makaalis yan dito sa maynila or else kayo ang mawawala dito sa mundo."Mariing saad ko saka ibinaba ang aking cellphone.

"Now that you comeback I would not let you leave again..........."

*I dialed a number*

"Hey attorney nagawa moba?"I asked for my personal attorney to buy an island for me and for my future wife.

"Yes Mr.Sean and good news because the Island is too far from Manila,It is part of lost Island that our government didn't discover."napangiti ako dahil sa aking narinig mukhang umaayon sa akin ang panahon ah...... Don't worry baby malapit na kitang masolo kayo ng magiging anak natin.

"Good.Hindi ako nagkamali ng pagpili sayo attorney."

"Btw how about the designs of your house?"napangisi ako dahil sa sinabi niyang iyon at medyo nainis din pero dahil goood mood ako maswerte siya.

"Are you kidding attorney?Did you know that I am a licensed Engineering!"natatawa pa ako dahil sinabi niya kanina.

"Tama na bro ang pagpapanggap HAHAHAHA"rinig kong tawa mula sa kabilang linya.

"Yeah you're right Mr.Acuzar."sagot ko naman saka ibinaba ang aking cellphone.

"Just wait baby.Malapit na kitang makasama sandaling sandali nalang.."

Selene POV.

Agad akong napabalikwas ng bangon at madalian kong kinapa ang aking leeg.Hoooo!akala ko totoo na nakakatakot naman ang panaginip na yun.Dumiretso ako sa kusina upang kumuha ng tubig.Mataas na din ang araw kaya hindi na ako natatakot ang kailangan konalang gawin ngayon ay hanapin si papa.

Umakyat ako sa aking kwarto pero ni isang tao ay wala akong nadatnan kaya dali dali akong nagtungo sa kaniyang silid.Nakahinga ako ng maluwag dahil sa nadatnan ko tahimik ito ngunit nandoon si papa at mahimbing na natutulog.Lumapit ako sa kaniyang tabi at umupo doon.

Napansin ko ang isang maliit na papel na nakatupi nakapatong ito sa maliit na lamesita hindi kona sana iyon papansinin pero dahil sa kuryosidad ay kinuha ko ito at agad binuklat upang malaman ang nakasulat.

"Non vedo l'ora di vederti amore mio"

kumunot ang aking  noo dahil sa nakasulat kaya muli ko itong binasa ngunit sa pangalawang pagkakataon ay hindi  ko iyon maintindihan.Kapansin pansin din ang pagkakasulat nito,maganda ngunit hindi ako sigurado kong dugo ba ang ginamit na panulat dahil medyo malansa ang amoy.............Kilala kona kung sino ang nagdala nito walang iba kung hindi ang hayop na lalaking yun...Walang iba kung hindi ang isa sa pinakaiinisan ko...Walang iba kung hindi si Sean.

Hindi ko alam kong hanggang kailan ako maiitali sa demonyong yun,pero isa lang ang sisiguraduhin ko.Sa oras na bigyan ako ng pagkakataong makatakas ay hindi kona sasayangin pa,aalis ako kasama si papa at sisiguraduhin kong hindi na niya kami mahahanap pa.

Ilang oras na ang lumipas kaya nakaramdam na ako ng gutom at noong tiningnan ko angbl refrigerator ay punong puno iyon kaya hindi na ako nagdalawang isip pa,niluto kona agad para kapag nagising si papa may makakain siya.

Mataas na ang araw pero hindi pa din bumabangon si papa,ayoko namang lumabas ng bahay dahil  pakiramdam ko ay may nagmamanman sa akin at kung sino man yun sigurado akong konektado yun sa kaniya...Aalis ako dito kasama si papa at sisiguraduhin kong walang makakaalam.