Travmasız Aşk [BXB]

4

Evet bayadır yazmıyorum hatta bazılarınız bu kitabı unuttu bile ama cidden ne aklıma bir şey geliyo ne zamanım oluyo neyse çok uzatmiycam hemen geçelim

✨✨

Burak'tan

Şaşkınlığım devam ederken kahvaltı etmek için bir çay bahçesine oturmuştum çünkü cidden çok açtım zaten baya vaktim vardı okula gidemezdim

Pastahaneden poğaça,börek alıp çay bahçesinde bir masaya oturup bir tane çay söylemiştim ve yemeye başlamıştım tam o anda çay bahçesine tuna ve arkadaşları girmişti

Aralarında sadece Tunayı tanıyordum ve o annemi tanıyordu o yüzden beni görmemesi lazımdı yoksa anneme söyleyebilirdi bunun için kalkma kararı almıştım zaten okulda yemeğe devam edebilirdim

Tam ben çıkarken biri bana selam vermişti bu kişi tabiki Tuna'ydı

"Selam Burak daha demin görmüştüm seni okula gitmiyor muydun"

(Burak'ın iç sesi:sanane be adam önüne baksana sen)

"Ya evet okula gidiyodum da bı oturayım dedim"gülümseyerek cevap vermiştim

"Aaa peki neyse ben seni tutmayayım iyi dersler" dedi el sallayarak

"Teşekkür ederim sanada iyi günler"dedim el sallayarak

Koşarak ordan uzaklaşmıştım nedense utanmıştım

Hemen okula geldim ve kitaplarımı çıkardım...

Okul çıkışı(15:00)

Okul bitmişti ama bende bitmiştim zaten yaralarım vardı üstüne okula gelmek ölüm gibi geliyordu

Neyselerek eve doğru yürümeye başlamıştım ki yolda yine Tunayı görmüştüm ben bu adamdan kurtulamiyacaktım büyük ihtimal çünkü her seferinde önüme çıkıyordu

"Selam tuna nasılsın sabah gördüm ama çok konuşamadık kusura bakma"dedim "yok ya ne kusuru okulun vardı sonuçta ben sadece nasılsın diye sormak için selam vermiştim"

" Ya aslında okulum fln yoktu daha doğrusu okul o saatte değildi ama annemler öyle bildiği için hep o saatte gidiyorum zaten bir gün farklı saat o yüzden pek bir şey anlamıyolar bunu niye sana anlatıyorum bilmiyorum ama çok canım sıkılıyo içimi birine dökmek istiyorum ama galiba sana anlatmamalıyım"

" Niye öyle dedin ki"dedi şaşkınlıkla "ya annemi taniyosun hatta benim haberim bile yok benden daha yakın olmuşsun annemle..." Yutkunup devam ettim"söylemenden korkuyorum diyeyim anla işte"

"Öyle bir şey tabiki olamaz o sonuçta senin özelin bana güvene bilirsin kimseye söylemem hatta ben bile unuturum"dedi kendini açıklamaya çalışırken büyük ihtimal onu biraz suçlu hissettirdim ama amacım bu değildi

"Ya ben senin söylemeyeceğini biliyorum ama annene söylersin annen anneme söyler ondan korkuyorum ama sorun değil sen söylemesin zaten" niye bu kadar güveniyordum bu adama kimdi bu adam

Biraz daha konuşup evlerimize girmiştik akşama tekrar dışarı çıkıcaktım belki tekrar görürdüm onu

Akşam evden çıkış(20:00)

Annemden izin alıp dışarı çıkmıştım yakında lise biticek üniversiteli olucak çocuktum hâlâ annemden izin alıyordum offf

Dışarı çıkmıştım ama tabiki düzgün yüreyemiyordum çünkü insanlar beni her zamanki gibi tedirgin ediyordu dışarı bile çıkamıyordum cidden çok sıkılmıştım bu durumdan ama tabiki elimde olan bir şey değildi

Bir banka oturmuş düşünüyordum böyle bir durumda olmasaydım ne olurdu acaba küçükken çok neşeli bir çocukmuşum annem bana çok iyi davranırmış

Ama hepsi o olay yüzünden maf oldu bazen cidden kendimi öldüresim geliyordu ki denemiştim ama hepsinde babama yakalanmıştım iyi ki babam anlayışlı bir insan ki neden böyle yaptığımı anlamıştı annem olsa o beni öldürmeye çalışırdı

"Burak orda mısın" biri sesleniyordu ama kim olduğunu anlamıyordum "BURAK" sonunda kendime gelmiş ve bana seslenen kişiye dönmüştüm

"E-efendim aaa tuna merhaba"demiştim şaşırdım ne işi var ki bunu burda

"Sanada merhaba Burak maşallah baya dalgınsin 5 dakikadır sana sesleniyorum duymuyosun" dedi "evet ya daldım canım sıkkın da biraz"

"Özel değilse anlatabilir misin"dedi ama ona şuan anlatamazdım kendim bile kabulenemiyordum böyle bir şeyi

"Maalesef şuan sana anlatamam ama belki ilerde eee beni boşver sen niye burdasın yani niye geldin anlamında soruyorum"

"Panik yapmana gerek yok anladım ben seni merak etme,ben şeyden burdayım ya şeyden" "neyden" "şeyden işte seni öyle dalgın görünce gelip bakmak istedim yoksa ben kahvede oturuyordum"

"Aa öyle mi sen istersen dön ben iyiyim öylesine dalmıştım merak edilecek bir şey yok yani"

"Peki o zaman ben gidiyorum"

Tam ol sırada Tuna Burak'ın elini tutmuştu ki Burak hemen elini çekmiş ve sakinleşmeye çalışmıştı çünkü yine ataklarından birini geçiyordu....

✨✨

Eveeet güzel bir bölüm oldu gibi ne dersiniz

Cidden kusura bakmayın bölüm atmam gerekiyordu ama ben bayadır yapmadığım için hem aklıma fikir gelmedi hemde ben burayı unuttum ya svhsvshsvshsv

Neyse umarım güzel bir bölüm olmuştur yeni bölümde görüşürüz aşklarım hepinizi öptüm kocaman 🧡 🥹

Burak'ımız (ıg:bene.sz)

Tuna'mız (ıg:miquelmelero_)