Sevgilim Biz Ayrıldık~

30

(Yazarın anlatımıyla)

Berk yıkılmış bir şekilde oturuyordu hastane koridorunda.

Berk acı hissediyordu sanki...Sanki artık yaşamıyordu.

Berkin gözleri doldu. Evet İremi koruyamadı.

Ve İrem bu dünyadan kendisine kırgın bir şekilde gitti.

Ameliyat kapısı açıldı.

Berk bakamadı sevdiği kadına.

Berk bakamazdı.

İremin cesedi çıktı Ameliyat odasından.

Doktorlar iremin cesedini bir odaya götürürken Berk sadece yere baktı göz yaşlarıyla.

Sevdiği kadını koruyamadı.

'Berk sen güçsüzsün!' Dedi iç sesi...

Berk ilk defa iç sesini haklı buldu.

Sevdiği kişiyi koruyamadı...

Sanki... Sanki bedeni burdaydı fakat ruhu burda değildi.

Elinde iremin ceketi vardı. İremin ceketini toplarken ceketin ceplerinin bir tanesinden bir kağıt düştü.

Berk meraklı bir şekilde kağıdı yerden alırken kağıdın üstünde bir yazı gördü.

İremden berke...

Berk acı bir şekilde gülümsedi. Hemen kağıdı açarak içindeki yazıyı okudu.

Sevgili sevgilim,

İnsan sevdiği kişiyle ölürmüş. Şahsen hiç inanmazdım. Çünkü nerden bilebilirsin kii? Sadece yüce Allah bilir. Ama ben ilk defa senle tanıştığım da bu söze inanmıştım.

Evet! Ben senle birlikte ölmeyi istiyorum!

Hangi engeller olursa olsun ben senle evlenmek istiyorum sevgilim.

Nutku tutulmuştu berkin göz yaşları bu kez seller gibi aktı..

Hatırlıyor musun? Benim sana söylediğim hayalleri. Belkii hatırlıyorsundur. Değil mi? Ahh ne masum hayaller...

Bir kitapta okumuştum gerçek aşklar hiçbir zaman görüşemezmiş anca öldüklerinde görüşürmüşler. Bİzim gerçek aşk olması için birisi ölmesi gerekmiş.

Ben sana canımı bile feda ederim sevgilim...

Ama sen yeter ki iyi ol.

Belki geleceğimiz parlak olmaz. Belki ayrılırız.

Ama benim seni bırakmaya gönlüm el vermez!!

Ve ben öldüysem şunu bil ki ben seni çok seviyorum sevgilim...

Ve belki şimdi gerçek bir aşk hikayesi olmuştur bizim hikayemiz...

Seni çok seven biricik İremin...

Berk göz yaşlarıyla gözlerini sildi ve sevgilisine hak verdi.

Şimdi gerçekten hikayeleri gerçek bir aşk hikayesi olmuştu.