გათენდა მოღრუბლული ამინდი, დღეს ერთ კვირიან ექსკურსიაზე მივდივართ ბუსანის ერთ ერთ სასტუმროში სადაც ჩვენ გარდა არავინ არ იქნება. და იმ ნაბიჭვრების ჯგუფი რომელ კლასშიც არიან ეგ კლასიც ჩვენთან იქნება ღმერთო ვერვიტან მაგათ რა.
ავარჩიე რასაც ვიცვამ და განახებთ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ლამაზია მგონი, ახლა ანას გავუვლი და ერთად წავალთ ავტობუსამდე.
ანას გავუარე ავტობუსამდეც მივაღწიეთ ავედით ჩვენი ადგილები დავიკავეთ, ამასობაში ყველა ბავშვი მოვიდა და ავტობუსი დაიძრა.
ანა - დეა არ დაიღალე?
- მეძინებაა
ანა - დაიძინე და რო მივალთ გაგაღვიძებ
- მადლობაა
*ერთი საათის შემდეგ*
ანა - დეაა დეაა გაიღვიძეე მოვედით
- კარგიი, ჩავიდეთ ხომ?
ანა - კიკი
ყველა ბავშვი ჩავედით ავტობუსიდან ოთახებში გაგვანაწილეს, მე და დეა ერთ ოთახში ვიყავით და უბედნიერესი ვიყავი, ყველა თავის ოთახში გაგვანაწილეს და ყველამ დაიძინა უკვე 1 საათი იყო ღამის, რამდენიმე ხანში ჭექაქუხილი დაიწყო, მე კი ძალიან მეშინია დიდი ხმების და რატომღაც ოთახიდან გავედი საპირფარეშოში შევედი და ტირილი დავიწყე. ________
ნიკი'ს პოვ: უცებ ჭექაქუხილის ხმებმა გამაღვიძა ავდექი და სუფთა ჰაერზე გასვლა დავაპირე, დერეფანში სიარულისას კი ვიღაცის ტირილი გავიგე, საპირფარეშოდან მოდიოდა ხმა ამიტომ შევედი და დეა დამხვდა რომელიც ტიროდა..
