Tanışalım

Gelişme

Bir kaç gün Amor Saudade hakkında hiç kimseyle konuşmamışdı. Arkadaşları bu durumu görüp hemen müdahile ettiler, ve Saudade'yle  anlaşma yaptılar. Anlaşmada eğer Saudade sevdiği çocukdan yine red yese, Amor'u  kabul edecekti. Saudade'de kabul etti çünkü, ilk kez biri  ondan hoşlanmışdı. 

1 hafta sonra hala Amor'a Saudade'den bir bilgi gelmemişti. Kendisi kızı gördüğü an heyecandan konuşamıyor, kalbi o kadar hızlı atıyor ki, nefes alamıyordu bu yüzden de onun karşısına çıkamıyordu. Sonra ısrarla sordu:

--Neden hala bana bilgi vermediniz?- diye telaşla Amor sordu-Yoksa bir şey oldu da bana mı söylemiyorsunuz?

-- A-A yok canım daha bir şey söylemedi- arkadaşı dedi- yani haberimiz yok.

-- Ben çocuk değilim, anlaya biliyorum sizin bu tavırlarınızı herhalde. Ne dedi? Korkmayın üzülmem.-- artık korkmaya  başlamışdı ya kız onu redd ederse.

--Tamam. Saudade sormuş, ama redd yedi.

-- Eveet!! Beni kabul etti mi?- diye sordu Amor heycanla

--Hayır. Üzülmeni istemedik diye sana söylemedik. Aff edersin.--arkadaşı üzülmüş bir şekilde aff diledi

Amor bu sözden sonra sakinliye büründü ve tüm gün boyunca hiç kimseyle konuşmadı. Tüm dersi uyumuş, hiç tenefüse bile çıkmamışdı. Ders bittiğindeyse sakince kalkıp hiç kimseyle konuşmadan gitti. Hatta Saudade onun önünden geçmesine rağmen hiç başını bile kaldırmadı. Çok kırılmışttı. Üzgündü. Bir kaç gün okula gelmediği için arkadaşları evine gitti. İçeri girdiklerinde Amor hasta bir şelkilde yatağında yatıyordu. Ona neden hasta olduğunu sordular. Konuşmuyordu. 

-- Çocuk gibi davranmayı kes Amor!!!- arkadaşlarından birirnin sabrı taştı ve bağırdı.

Amor yorganı başından çekti ve onlara sinirle:

-- O gün okuldan çıktığımda yağmura yakalanadım ve ıslandım. Tamam mı?-- Bağırmaya başladı.

-- Bağırmadan da söyleye bilirdin!!! -- arkadaşı ona daha sert bağırdı.

Amor bir süre onlara baktı ve yeniden yatağa yattı.

-- Ee şey, ah, tamam az önce sana biraz sert çıkmış ola bilirim, ama bize öyle davranıyorsun ki, sanki Saudade'ye biz söyledik seni redd etmesini.

--Umrumda bile değil-- yatağın altından konuşmaya başladı-- Bunu ben sormasaydım bana ne zaman söylemeyi düşünüyordunuz?-- diyerek yataktan kalkıp tualete gitti

Amor o kadar incinmişti ki, en yakın arkadaşlarını bile görmezden geliyordu. Çocuklar gittikten sonra Amor tualetten çıktı ve odasına geçip kapıyi kitledi. Sonra dayanamayıp ağlamaya başladı. Kendini günahkar hiss ediyordu.Saudade'ye karşı olan hıncını arkadaşlarından çıkarmışdı. Ertesi gün okula gitti. Amor kolidorda sakin ve yavaş addımlarla yürürken birden arkadan birisi fırlayıp onun boynuna dolandı. Amor korkmuş şekilde "napıyorsun" diye bağırdı ve arkasından bi ses  yükseldi. Dönüp baktığında karşısında saçları up-uzun, güzel bir şekilde gülen, kısa boylu, güzel bir kız gördü. Onu daha önce görmemiştti.

-- Allah Allah bakın kimler gelmiş bu gün-- tanımadığı  kız söyledi.

-- Tanışıyormuyuz?-- diye endişeli bir şekilde Amor sordu

Kız biraz Amor'a baktı ve dedi:

-- Ah aff edersiniz karıştırmışım. Özür dilerim--dedi ve kaçttı.

Kız Amor'a çok tatlı gelmişdi. Amor'un yüzüne küçük bir tebbesüm konmuşdu. Sırıtarak sınıfa gitti ve sırasına oturdu. Arkadaşaları daha gelmemişti. Saudade de ortalıkda gözükmüyordu zaten. Biraz sonra arkadaşları geldi ve az önceki kızın kim kim olduğunu sordular.

-- Sadece karıştırmıştı ben bile tanımıyorum.-- dedi Amor-- Bu arada sizden özür dilerim, dün için.

-- Neyse ne olmuş bitmiş zaten.-- arkadaşı aceleci bir şekilde dedi-- Sana bir şey söylememiz lazım. Ama yine kırılmazsın di mi?

--Yok ya söyleyin.--heyecanlı bir şekilde söyledi

-- Amor... Saudade bu......

2.  bölümün sonu.  Okumaya devam edin ve Saudadenin Amor'u ne hale getirdiğine bakın lütfen. Okuğunuz için teşşekkür ederim :)

Bölüm Sonu Şiiri:

Gözlerinden daha güzel

 bir manzara bulmayınca anladım,

Aklımdan neden çıkmadığını.