STAY WITH ME

CHAPTER 11-"IDEA/PLAN"

JAI's POV

Kakarating lamang namin sa harap ng hospital kung saan si max naka confined, kasama ko ang kapatid ko na si jame at ang kanyang asawa na si jenny

“Mauna kana bro sa loob susunod na lamang kami ni jen, i-papark ko lamang ang kotse ko”,“ok² sige, i'll go a head” sagot ko naman at lumabas na ng kotse at nag tungo na sa loob, ng makapasok ako ay agad akong pumasok ng elevator at pinindot ang fifth floor, makalipas ang ilang minuto ay nasa fifth floor na nga ako kaya naglakad na'ko sa hallway sa di kalayuan ay may nakita akong babae na tumatakbo ito palapit sakin hanggang sa nabangga nya ako kasi di sya tumitingin sa kanyang dinaraanan dahilan para mapa upo sya sahig sa lakas ng impact ng pagkakabangga nya sakin kaya lumuhod na lamang ako para mapantayan sya

“are you ok miss?” tanong ko naman sakanya kaya naman napaanggat sya ng tingin sakin dahilan para mapatulala naman ako sakanyang taglay na kagandahan kahit pa umiiyak sya ay sobrang ganda nya parin

“i-i'm s-sorry for b-bumping into y-you but i-i really need to go” utal² na paghingi nya ng paumanhin sakin at tumayo na pero still nakatitig lamang ako sakanya nabalik lamang ako sa ulirat ng tumakbo na sya paalis

“WAIT MISS?!” sigaw ko naman pero tuluyan na syang nakalayo »sana makita ko sya ulit« bulong ko sa sarili ko at na alala ko na “M.Chan” ang nakalagay sakanyang name tag, hanapin ko na lamang sya dito bukas sambit ko sa isip at tumayo na ng matuwid habang busy ako sa kakaisip ay di'ko namalayan nasa harap ko na pala si jame

“bro, what are you doing?, let's go to max' room, sino ba tinitingnan mo dyan?”,“h-huh?,no-no one, le-let's go” utal² na sagot ko naman at sabay² na kaming tatlo nag lakad, binuksan na ni jame ang pinto at pagpasok namin ay seryusong nag uusap-usap sina gab, wren at priya natigilan lamang sila ng makita nila kaming tatlo

“nandito na pala kayo kuya jai” sambit naman ni wren “anong kuya sayo jan diba sabi ko tawagin mo na lang ako sa pangalan ko at ayaw ko na tinatawag akong kuya feeling ko kase sobrang tanda ko na”,“eh totoo naman diba?” sabat naman ni jame kaya napatingin naman ako sakanya sabay irap “just kidding” dagdag pa nya

“anyway musta lagay ng ate mo wren?” tanong ko naman dahilan para biglang mawala ang ngiti sa labi ni wren “she's been two days in coma na at di rin alam ng doctor kung kaylan ba si ate magigising” malungkot na lintanya nya

“eh ikaw gab?, ok ka lang ba?, parang pinapabayaan mo na sarili mo natutulog ka pa ba?, ang laki na ng eye bags mo oh” alalang tanong naman ni jenny kay gab at nilapitan ito kaya naman napatingin kaming lahat kay gab na ngayon ay nakatingin lamang sakanyang asawa habang naka upo sa side ng hospital bed

“oo, ok lamang ako wag nyo na'kong alalahanin, namimiss ko lamang ang asawa ko” malungkot naman na sambit nito na kay max parin nakatingin “shhh, magigising rin ang asawa mo tiwala lang, sa ngayon need mo alagaan ang sarili mo, tingnan mo ang sarili mo nangangayayat kana baka pag nagising si max matakot sya sayo” pabirong sambit naman ni jenny dahilan para mapatingin sakanya si gab sabay pout

“sa tingin mo baka di nya na'ko makilala? o baka ipagpalit nya na'ko?”,“sort of?.....kidding syempre di naman pero malulungkot sya for sure kasi di mo inaalagaan sarili mo, anyway musta ang dalawang inaanak ko?”,“ok naman sila, mom and dad is the one who taking care of them kasi busy kami ni kuya fueng sa pag hanap ng concrete evidence para maikulong ang mama ni dech pero nagsisimula na itong magtago pinabayaan nya na rin ang kanyang company at ang kanyang secretary muna ang nag aasikaso, ansabi umalis daw at nagbakasyon sa ibang bansa, pero di ako naniniwala dun alam kong nasa paligid lamang sya pati mga taohan nya na nagmamasid sa bawat galaw namin kaya pati kayo mag iingat din kayo” mahabang lintanya ni gab at paalala samin