Η Άννα παρατάει την Δικηγορια και ο Δημήτρης αρχιεισαγγελεας

Κεφάλαιο 17

Ενώ κάνανε την βόλτα τους στα μαγαζιά η Άννα είδε δύο φορέματα που της άρεσαν αλλά ήταν ακριβά και δεν είπε κάτι στον Δημήτρη. Όμως ο Δημήτρης κατάλαβε ότι της άρεσαν.
Δημήτρης : Μωρό μου το είδα ότι σου άρεσαν αυτά τα δύο τα φορέματα, είναι δικά σου από τώρα.
Άννα: μα αγάπη μου κάνουν στο συνολο 300 ευρώ και τα δυο μαζί. Δεν θέλω να σε χρεώσω.
Δημήτρης: Θα στα κάνω δώρο, θέλω να κάνω κάνω δώρο στην γυναίκα μου.
Άννα: Είμαι η γυναίκα σου;
Δημήτρης: Ναι είσαι, θα τα πάρεις και θα τα φορέσεις στην Ρώμη που θα πάμε. Μπες να τα δοκιμάσεις.
Άννα: Ότι πει το στεφάνι μου. Έτσι μπήκανε μέσα στο μαγαζί και η Άννα δοκίμασε και τα δύο τα φορέματα. Της έκαναν και τα πήγε στο ταμείο. Το ένα ήταν ένα κοντό κόκκινο φόρεμα και το άλλο ένα χρυσό κοντό φόρεμα.
Άννα: μου έκαναν μωρό μου.
Δημήτρης: το ξέρω αφού σε είδα, είσαι πραγματικά πανέμορφη. Θα στα κάνω δώρο.
Άννα: εχεις τόσα πολλά λεφτά πάνω σου;
Δημήτρης: Ναι, για την γυναίκα μου έχω.
Άννα: Σε αγαπάω πολύ.
Δημήτρης: Και εγώ το ίδιο. Ο Δημήτρης τα πλήρωσε και έφυγαν από το μαγαζί 
Δημήτρης  : Τι θες να κάνουμε τώρα;
Άννα : να πάμε για ύπνο γιατί αύριο έχουμε και το τραπέζι μωρό μου.
Δημήτρης: Ναι έχεις δίκιο. Πάμε πανέμορφη μου.
Άννα : Πάμε μωρό μου. Έτσι πήγανε στο σπίτι του Δημήτρη. Μπηκανε μεσα στο σπίτι, πήγαν στο κρεβάτι του Δημήτρη και κοιμηθηκαν αγκαλιά.