ESCAPE

CHAPTER 36

Sean Ezekiel POV.

Ilang buwan akong magiging busy dahil sa mga business trip na kailangan kong daluhan,sunod sunod pa at puro yout of town kaya wala akong choice kung hindi pabantayan si Fern sa isa sa mga tauhan ko,at araw araw ay humihingi ako ng litrato niya para maibsan ang kalungkutan na nararamdaman ko.Prente akong nakaupo sa swivel chair,nandito ako ngayon sa Paris aabutin ng linggo bago ako makabalik ng pilipinas tapos kailangan ko ulit magbiyahe patungong America dahil sa business trip ulit at aabutin naman yun ng apat na buwan sobrang tagal.Hindi naman na pwede si papa dahil matanda na siya ayoko namang iasa sa secretary ko dahil baka maging dahilan pa yun ng aming pagbagsak.

Nakatulala pa ako habang nakatingin sa labas ng bintana ng biglang mag ring ang Cellphone ko.

"Hello?nasaan na Ang picture para ngayong araw?"Malamig kong tanong.

"Send konalang po boss"

Makalipas ang ilang minuto ay nakatanggap ako ng E-mail kaya dali dali ko iyong binuksan.

Puro litrato ni Fern habang nakangiti kasama si Raj kaya nawala ang kaba ko dahil mukhang ginagawa naman ni Raj ang trabaho niya.

FLASHBACK:

"Anong kailangan mo?"Nakangising tanong ni Raj habang nakasakay sa kotse ko,hindi ko mapigilang umirap.

"I need your help"Malamig na saad ko nakkta ko namang sumeryoso Ang mukha niya.

"How much your offer?"tanong nito dahilan para mapairap ako ng palihim.Mukhang pera talaga ang ungas na ito.

"20 million"casual na saad ko nakkta ko pang napangisi ito.

"Anong gagawin ko?"

"Simple lang!kunin mo ang loob ni  Fern wag mo siyang hahayaang umalis ng Batangas,Isa pa ay gawin mo siyang kaibigan para makuha mo ang tiwala niya.Maliwanag ba?.Dadagdagan ko ang bayad mo kapag nagawa mo ng maayos."paliwanag ko tumango nalang ito.

"Okay.Baliw na baliw ka talaga sa babaeng yun eh ano?"natatawa pa ito.

"Wag kangang pakealamero,do your job"

"Okay boss!"Sumaludo pa ito na parang isang sundalo.

"Do your part at pwede ba wag kanang madaming tanong!"malamig kong saad,maya maya pa ay lumabas na ito sa aking kotse ako naman ay naiwang nakangiti.

Sa wakas umayon din sa akin ang tadhana.

END OF FLASHBACK

Nakangiti ako habang tinitingnan isa isa ang litrato hanggang sa Makita ko ang isang litrato na nagpausbong ng matinding galit sa akin.

Sino itong kahalikan niya?galit na tanong ko sa aking sarili.Doon ay bumalik sa aking isipan ang senaryo doon sa may parke.

"Hayop ka inunahan mopa ako hah!"galit kong saad.Kailangan ko ng makauwi ng mas maaga  bago pa mahuli ang Lahat.

Inuubos mo talaga ang Pasensya ko Fern,humanda ka at yang mga lalaki mo papatayin ko silang lahat sa harapan mo mismo.Muli kong tiningnnan ang mga litrato may kayakap pa siyang isa pamilyar din iyon,isa siya doon sa apat na kasama ni Selene sa parke.

I dial the number of my attorney.Agad naman niya iyong sinagot.

"Hello friend"magalang na saad nito pero dahil wala ako sa mood para makipag gaguhan nag direct to the point na ako.

"Humanap ka about sa info ng mga taong ito."sabay send ng picture nitong apat.

"okay"sagot nito dahilan para mapangisi ako.Humanda kayong lahat na umaagaw sa kaniya papatayin ko kayo isa isa.

"Tapusin moyan within this day kung kaya.Please I need to know them well"Seryosong saad ko saka kinalikot Ang aking cellphone.

I heard him sigh "May kailangan kang malaman!"rinig kong saad niya.

"What?"I answered.

"They are just a normal students kaya wala ka dapat ipagalala."He casually said kaya nawala ang agam agam na nararamdaman ko.

"Okay."

Binaba kona ang tawag saka pumikit..Konte nalang mahal ko makakasama na ulit kita.

Nasa kalagitnaan ako nang pagpapahina noong pumasok ang secretary ko.

"Sir you want coffee?"Malanding sabi nito kaya lihim akong napairap.

"I don't need anything,just leave."Malamig na saad ko.Nakita kopang napairap ito.

Walang sinuman ang makakakuha nang katawan at atensyon ko,walang iba kundi si Fern.Si Fern lamang ang may karapatan sakin at sa katawang ito.