Bölüm 9

45 23 6
                                    


   Dün gece geç yattığım için çok yorgundum. Abimin bana seslenmesiyle göz kapaklarım yavaşça aralandı.

'' Gece, kalk artık! Saatten haberin var mı senin? ''

Abimin bu söylediği üzerine büyük bir telaşla telefonumdaki saate baktım. Saatin daha 06. 17 olduğunu görünce telaşım yavaşça kayboldu. Telefonumu yatağın üstüne bırakıp yataktan kalktım. Terliklerimi giyip odamdaki lavaboya girdim. Yüzümü yıkadıktan sonra dişlerimi de fırçalayıp odama döndüm. Dolabımdan okul formamı çıkartıp üstüme giydim. Hırkamı, çantamı ve telefonumu aldıktan sonra saçlarımı tarayıp aşağıya indim.

Abim kahvaltıyı hazırlamış beni beklerken telefona bakıyordu. Telefona bakarken yüzünde oluşan garip gülümsemeyi fark edince abime garip bir bakış attım. Ama o telefona bakmaktan beni görmüyordu. Çantamı sandalyeye astıktan sonra oturup abimi kolundan ittirdim.

'' Ne var Gece? ''

'' Neden telefonuna bakıp gülüyorsun sen? ''

'' Seni ilgilendiren bir şey yok. Komik bir şey gördüm o kadar. ''

'' Aynen kesin öyledir. ''

Abim tehditkâr bir bakış atıp telefonunu kapattı. Telefonunu çantasına koyduktan sonra önündeki yumurtayı yemeye başladı. Fark etmiyorum sanıyordu ama yüzündeki aptal gülümseme açıkça ortadaydı. Yoksa...

Kahvaltı yapmayı bitirdikten sonra masayı toplayıp evden çıktık. İskeletli hırkamı giymek yerine koluma atmayı tercih etmiştim. Otobüs durağına gidip otobüsü beklemeye başladık.

'' Gece, sen ananas sevmezsin neden dün elinde ananasla geldin eve? ''

Deniz' in aldığı ananası sevmediğim için yememiştim. Abim belki yer diye eve getirip mutfaktaki tezgâhın üstüne bırakmıştım.

'' Deniz' le piknik yaparken o aldı. Ben de sevmediğim için sana getirdim. ''

'' Benim yani o değil mi? Yanıma aldım çünkü. Eğer benim değilse haberin olsun ben aldım bunu. ''

'' Senin abi. Al ye. ''

'' Sağ ol. ''

Biz ananas sohbetimize devam ederken otobüs durağına Deniz geldi. Abim Deniz' e en ters bakışını atmakla meşgulken otobüs geldi. Her zamanki gibi kalabalık değildi. Otobüse bindiğimde arka koltukta oturan Eren abiye tebessüm ettikten sonra ikili koltuklardan birini oturdum. Deniz yanıma oturur sanmıştım ama o oturmadı.

'' Deniz otursana. ''

'' Gerek yok. Birazdan Nehir binecek. O oturur yanına. ''

'' Sen bilirsin. ''

Elimdeki telefonumdan son zamanlarda okuduğum kitapla ilgili vidolara bakarken otobüse Nehir bindi. Bana gülümseyip yanımdaki boş koltuğa oturduktan sonra konuşmaya başladı.

'' Nasılsın hayatımın anlamı. ''

Onun bu söylediğine ikimizde güldük.

'' Yine her zamanki gibi enerjiksiniz efendim. İyiyim bu arada, sen? ''

'' İyi bende. İkinci ders sınav var ya. ''

'' Çalışmadın değil mi? ''

'' Tabii ki. Beni çok iyi tanıyorsun. ''

'' Senden adam olmaz. ''

'' Annem de böyle diyor. Ben de cevap olarak ben kadınım zaten anne diyorum. Sonra tabii bir saat laf söylüyor. Peki, bu benim umurumda mı? ''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 30 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Beni Bana BırakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin