Kidnapped.(Greek)

Κεφάλαιο 13.

Ο Jason μετά απο λιγη ώρα βγήκε από την θάλασσα αλλά εγώ εκατσα μεσα. Μου αρέσει το κολύμπι πάρα πολυ. Άρχισα να κολυμπάω προς τα βαθιά. Κολυμπησα αρκετή ωρα χωρίς να το καταλάβω οπου είχα φτάσει τοσο βαθια που ο Jason δεν φαινοταν καν στο οπτικό μου πεδίο. Ξεκίνησα πάλι να κολυμπάω προς τα έξω. Πρέπει να ήμουν πολυ ώρα μεσα γιατί όταν βγήκα η πλάτη του ξαπλωμένου Jason ήταν κατακοκκινη και κατακαμμένη απο τον ήλιο. "Μωρό μου σήκω έχεις καεί ολόκληρος!" είπα αλλα δεν πήρα απάντηση. Τον πλησίασα πιο πολυ και είδα πως τον είχε πάρει ο ύπνος. Γουρουνι. "Jason" είπα λιγο δυνατα. "Jason ξυπνα." ξαναείπα. Δεν κουνιόταν καν. Είδα πιο κοντά στην θαλασσα ενα κοριτσάκι να παίζει με κάτι κουβαδακια. Βρήκα το θάρρος και πηγα και αφού της ζητησα ενα απο τα κουβαδακια της το γέμισα με νερό. Ηταν σχετικά μικρό και η ποσότητα που χωρούσε ήταν ιση με ενός μικρού μπουκαλιού. Το έριξα στην πλάτη του ήρεμα και εκείνος σηκώθηκε απότομα. "Έχεις τσουρουφλιστεί και δεν ξυπνούσες." είπα απολογιτικά. Ξεφύσηξε και μορφασε απο τον πόνο στην πλάτη του. "Σήκω." του είπα και πήγα το κουβαδακι στο κοριτσάκι. Μέχρι να γυρίσω είχε μαζέψει οτιδήποτε ήταν δικο μας εκτός απο τα ρούχα μου. Πήγα σε ένα ντουζ οπου ήταν σαν ξύλινο σπιτακι και αφου πλυθηκα γρήγορα αλλαξα κι έβαλα τα εσώρουχα μου. Έβαλα τα ρούχα μου και επιασα τα μαλλιά μου εναν ψηλό κότσο. Φτάσαμε στο αυτοκίνητο και αφου καθαρισα καλά τα πόδια μου απο την αμμο έβαλα τα παπούτσια μου. Πήρα λίγα απο τα λεφτά που είχα μαζι μου και πετάχτηκα απέναντι σε ενα φαρμακείο. Πηρα κάποιες κρέμες που ήξερα πως θα βοηθήσουν και επεστρεψα. Ο Jason καθόταν κολλημένος στο τιμόνι και είχε αναψει το air condition. Μπήκα στο αυτοκίνητο και τον φίλησα. Του έκανα νοημα να γυρίσει και υπάκουσε. Αναμειξα τις κρέμες σε ενα μπολακι που ζητησα απο την φαρμακοπειο και τις ανακατεψα. Την απλωσα στην πλατη του και σχεδόν ούρλιαξε από τον πόνο. Αφού απορροφήθηκε λιγο του έβαλα αλλη μια φορά και τον προσταξα να βάλει την μπλούζα του. Προς μεγάλη μου εκπληξη παλι υπάκουσε και με κοιταξε μορφάζοντας. Η ώρα είχε πάει τρεις και αποφάσισα να τον πάω σε ενα μαγαζί που συνήθιζα να έρχομαι με τους θείους μου 'για να θυμαμαι απο που προέρχομαι' ελεγαν. Ήταν ένα ελληνικό ταβερνάκι με ψητοπωλείο μαζι. Καθισαμε και γυρω μας υπηρχαν αρκετοι Έλληνες. Ο Jason τους άκουγε με προσοχή. Εκείνοι έλεγαν ενα ανέκδοτο στα ελληνικά. Ξερω άπταιστα αρχαία ελληνικα και ελληνικά κατι που είναι αρκετά σπάνιο. Οταν τελείωσε το ανέκδοτο ο Jason είχε λυθεί στα γέλια κάτι που με έκανε να γουρλώσω τα μάτια μου απ'την εκπληξη. Του μιλησα στα ελληνικά. "Ξέρεις ελληνικά;" ρωτησα ενθουσιασμένη. "Ναι, η μαμα μου ήταν Ελληνίδα." είπε κι εκείνος στα ελληνικά. "Αυτό είναι υπέροχο. Και η δική μου μαμά ήταν από την Ελλάδα." του είπα και απλά κούνησε καταφατικά το κεφάλι του . Παραγγείλαμε ο καθένας απο δύο σουβλάκια και απο μια μπύρα. Χορταστικό και οικονομικό φαγητό. Είχα καιρό να φαω σουβλάκι. Αφού φάγαμε καθίσαμε και μιλήσαμε λιγο. Μου είπε πως τωρα τελευταία δεν ασχολείται πολύ με την συμμορία και πως τα έχει παρατήσει. Επίσης μου είπε πως έχει βρει μια δουλειά αλλα δεν μπορεί να μου αποκαλύψει τι ακριβώς είναι ακομα. Κατά τις πέντε ξεκινήσαμε για το σπίτι και η κινηση ήταν τόσο πολύ που σε ενα σημείο καθισαμε και τριανταπέντε λεπτα. Είχα βγάλει αφρους εκεί μεσα. Τηλεφωνησα στον Mason και του εξηγησα πως θα αργησω λιγο. Το βλέμμα μου έπεσε πανω στον Jason. Η ξανθιά του φραντζα πέφτει στα πλάγια στο κεφάλι του. Τα χαρακτηριστικά του εχουν σκληρήνει απο την έλλειψη υπομονής με αποτέλεσμα οι γωνίες του να τον κάνουν αρκετά ελκυστικότερο. Κάθε φορά που ακουμπουσε αποτομα την πλάτη του στο καθισμα έκανε κι έναν μορφασμό. Γυρισε και με κοίταξε. Μου χαμογέλασε και το χέρι του κατευθύνθηκε στο μπούτι μου. Ενας πολυ δυνατός κρότος ακούστηκε και φωνες. Αλλος ενας κρότος. Κι άλλος ένας. Ουρλιαχτα. Κοιταξα μπροστά. Άλλος ένας κρότος ακούστηκε και ο οδηγός του μπροστινου μας αυτοκινήτου ήταν πλεον νεκρος. Χριστέ μου θα πεθάνουμε. Ο Jason ανεβασε τα παραθυρα και κλειδωσε το αυτοκίνητο γρήγορα. Εσκυψε κατω απο το κάθισμα του και πηρε δύο οπλα. Μου έδωσε το ένα και το έσφυξε στο χέρι μου. "Clarissa θέλω ό, τι κι αν συμβεί να εισαι ψυχραιμη. Μην κλαψεις σε παρακαλώ." είπε και τον κοίταξα απορημένη. "Γιατι να κλαψω;" είπα. Με κοίταξε και χαμογέλασε. "Σωστά." είπε και κοιτούσε γύρω γύρω. Αλλος ενας πυροβολισμός ακουστηκε. "Τα τζαμια ειναι αλεξισφαιρα αλλά με τέσσερις πυροβολισμους στο ιδιο σημειο θα σπασουν." είπε και με κοιταξε αποφασισμένος. "Λοιπον. Μόλις πω τρία βγαίνουμε γρήγορα από το αυτοκίνητο. Να προσέχεις, αν δεις κάποιον να σε σημαδεύει πατας σκανδάλη. Τρέχεις προς την δεξια λουρίδα και με συναντάς στο τελείωμα του δρόμου." με φίλησε και η αδρεναλίνη μου είναι στα ύψη. "Ένα...." είπε και με κοιταξε. "Δύο...." συνέχισε και έβγαλε τις ασφάλειες. "Τρία" ειπε απότομα και πετάχτηκα απο το αυτοκίνητο. Δεν βλέπω τίποτα προς το παρόν. Προχώρησα γρήγορα προς τα εκεί που μου είπε ο Jason κοιτώντας γύρω γύρω. Ακούστηκε πυροβολισμός κι έπεσα γρήγορα κάτω. Ακουσα τον Jason να φωνάζει κατι και δεν κρατήθηκα. Γύρισα πισω. Πήγα αργα στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου και είδα τον Jason να κλωτσάει εναν τυπο στα πλευρά με μανία. Ένας πυροβολισμός ξανα ακούστηκε και έκλεισα τα μάτια μου. Ο Jason έβγαλε μια κραυγή πόνου και κοίταξα καλυτερα. Τον είχε πάρει ξυστά στο μπράτσο. Γαμώτο. Είδα τον τύπο που τον σημάδεψε απο μακριά και του έριξα. Τον πέτυχε στο κρανίο και ένα δάκρυ κύλησε απο το μάτι μου. Σκότωσα κάποιον. Το όπλο έπεσε απο το χέρι μου και αλλος ένα πυροβολισμός ακουστηκε. "CLARISSAAAAAA" άκουσα τον Jason να φωνάζει. Κι αλλα δάκρυα. "Clarissaaaaa" η φωνή του ήταν περίεργη. Έκλαιγε; Άλλος ένας πυροβολισμός ακούστηκε και με ταρακούνησε απο το σοκ. "Clarissaa." η φωνή του βγήκε με ενας λυγμο σαν να παρακαλάει. Που είσαι Jason; Γύρισα το κεφάλι μου γύρω γύρω και τον είδα να σέρνεται στον δρόμο ενω κάποιος τον τραβούσε απο το πόδι. Έπιασα αποφασιστικά το όπλο μου και τον σημάδεψα. "Ριξ' του Clarissa." είπε και ΜΠΑΜ. Όλα σταμάτησαν. Ο Jason ήρθε τρέχοντας σε εμένα και με πηρε αγκαλιά "Χριστέ μου Clarissa." είπε κι άφησε έναν λυγμό. "Όταν έμεινες ακίνητη τοση ώρα νόμιζα πως σε πέτυχε και ήθελα να πεθάνω Clarissa." είπε και με φιλουσε συνέχεια. Παντου. Δάκρυα. Πολλά δάκρυα. "Τους σκότωσα." είπα ψιθυριστα και κοίταξα τα πτώματα. "Σσσς. Παμε να φύγουμε από εδώ." είπε και αρπαξε το όπλο του.
Πήρα το δικό μου. Πήγαμε στο αυτοκίνητο και πήρε κάποια πράγματα που ήθελε. Τα έβαλε στην τσάντα μου και μετα ανοιξε το πόρτ παγκαζ. "Γαμώτο." είπε μεσα απο τα δόντια του. "Δώσε μου την τσάντα σου." μου είπε και την έδωσα αμέσως. Την άνοιξε και εβαζε μεσα κάτι σακουλάκια. Ωω Jason. "Χωράνε όλα;" είπα και με κοιταξε απελπισμένα. "Οχι γαμώτο." είπε και κοπάνησε το χέρι του στο αυτοκίνητο. Μέσα στην τσάντα εχω αλλη μια τσάντα. Είναι πολύ λεπτη σαν πανί και τυλίγεται σαν ένα πολύ μικρό ρολο. "Φερε εδώ." είπα και μου την έδωσε κατευθείαν. Εψαξα λιγο μέσα και την βρήκα. Την αβοιξα και με κοιταξε σαν να είμαι θεα. Με φιλησε πολύ γρήγορα κι έβαλε και τα υπόλοιπα στην άλλη τσαντα. Εβαλε τρία όπλα μεσα απο το παντελόνι του και δύο πήρα εγω. Σφαίρες και κατι άλλο που δεν μπορεσα να καταλάβω τι είνα. Κοιταξε μια τελευταία φορά μέσα στο αυτοκίνητο και αφου βεβαιωθηκε πως δεν χρειάζεται κατι άλλο πήρε τα κλειδιά και έκλεισε πορτ παγκαζ. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά θα είναι εδω η αστυνομία. Αν δεν αρχίσουμε να τρεχουμε αυτή την στιγμη θα ξαδεψουμε το υπόλοιπο της ζωής μας στην φυλακή. Ξεκίνησα εγώ πρώτα και εκείνος ακολούθησε. Χωθήκαμε μεσα σε ένα δασάκι και σταθήκαμε εκεί. Συρήνες απο μηχανές αρχισαν να ακούγονται και ο Jason με τράβηξε στην αγκαλιά του. "Ποιοι ήταν αυτοί Jason;" ρώτησα ψιθυριστα. "Δεν τους ξέρω. Πάντως δεν ήθελαν εμας." είπε και μου έδειξε πέντε μαύρα τζιπάκια. "Ζανκλοντ Ντένισχοφ. Ρώσος έμπορος ναρκωτικών και δουλέμπορος. Μπλέκεται στην μαφία και ο φάκελος του στην αστυνομία είναι λευκός. Δεν τον έχουν συλλάβει ούτε μια φορά." είπε και τα μάτια του έλαμψαν.