geçmiş...6.bölüm
Kucağında çırılçıplak halde oturduğu adamın kollarını sıkıca kavramıştı. Suratındaki gergin ifadeyi daha fazla sürdüremedi ve başını geriye atarken muazzam bir şekilde inledi. Soğuk terleri birbirlerine karışmıştı. Yaman onun inlemesiyle daha fazla tahrik oldu ve açık saçlarını sertçe kavrayarak kızı kendine çekti. Aynı sertlikle dudaklarına yapıştı.
*
Genç kadının gözleri anlık olarak açıldı. Kendini, odadaki televizyonun hemen önündeki koltukta terden sırılsıklam olmuş halde buldu..
Elleri, nemlenmiş saçlarının arasından geçerken gözlerini kapayarak derince soluklandı. İlk defa bu denli bilinçsiz bir halde uyanmıştı, normal bir günde uyandığı ilk an bile üzerinde en ufak sersemlik olmazdı. Fakat şimdi, beyni uykuya öyle odaklanmış, öyle uyuşmuştu ki nerede olduğunu anlamak için bile çaba sarfetti.
"Siktir" dedi gözleri hala kapalıyken.
"Siktir. Siktir. Siktir."
Hayatının hiçbir döneminde, ergenliğinde hormonlarının tavan yaptığı dönemlerde bile ıslak rüya görmemişti. Üstelik bu kadar detaylı ve gerçek hissettiren. Kasıkları sızladığında bacaklarını istemsizce kapadı. Onunla sevişmesi yarım kalmışçasına sızlayan arsız organının sızısı dinecek gibi değildi. Sanki hiçbiri rüya değildi ve sanki onunla gerçekten de sevişmişti. Çok gerçekçiydi ama Feza, onunla gerçekten sevişmenin hazzını tatmıştı ve bundan sonra yaşayacağı her şeyin onun replikası, ucuz bir taklidi olacağının farkındaydı.
Hızlıca yerinden kalktı ve otel odasının banyosuna yürüdü. Aceleyle soyunduktan sonra tüm kıyafetlerini ufak kirli sepetine attı. Yaman'ın kirli kıyafetlerinin üstüne, geçen geceden kalma şimdilerde çöpte olması gereken kıyafetlerin üstüne.
Su ilk an o kadar soğuktu ki hipotermi geçirdiğini sandı. Zangır zangır titrerken dişleri birbirine sertçe çarpıyordu. Dikkati o kadar dağıldı ki Yaman'ı tamamen unuttu. Su yavaş yavaş ısındı ve yalnızca birkaç dakikanın ardından tam kararında oldu ama Feza yine de duşu boyunca onu bir kez olsun aklına getirmedi.
Duştan çıktı, otel odasının perdeleri tamamen açıktı, fakat ışıklar kapalı olduğundan içersi görünmüyordu. Kalabalık sokaktan yansıyan renkli ışıklar ara sıra odaya çapıyordu. Tuhaf bir şekilde akşam vakti uyanmıştı Feza. Neredeyse bir haftadır muhasebe işlerini çözmeye uğraşmaktan bedeni yorgun düşmüş, sabah uyuyakalmıştı. Ferit, o otelden döndüklerinden beri şirketindeydi ve başka bir davete katılmamışlardı. Adamın amacı onu her şekilde meşgul etmek, yormak olduğu için de izin falan vermemişti.
Feza uyumadan önce, çıldıracakmış gibi hissettiğini hatırladı. Muhasebeden anlamıyordu, şimdi ise tüm işlerden nefret etmeye başlamıştı. Çalışmaya ihtiyacı yoktu, babasından yüklü miktar para kalmıştı. İhtiyacı olduğu için çalışmıyordu zaten, Ferit onu özgürlüğüyle tehdit ettiği için çalışıyordu. Zorunluluktan.
Yatağa oturmuştu Feza, iç çamaşırsız bedeni ipek şortuyla sarılmıştı. Üst vücudunu kapatmak için ise dar, ince şeritli bir atlet seçmişti. Dışarıyı izliyordu. Önündeki binalar yüzünden şehir manzarası görünmese bile bu önemli değildi. Dalmıştı.
"Orospu çocuğu" dedi bir an kin dolu ama yorgun bir ses tonuyla. Ferit'i düşünmüştü. Yeni uyanmış olmasına rağmen o kadar verimsiz bir uykuydu ki halen bitkin hissediyordu. Ve bir de o rüya..
"Yine kime sövüyorsun sen ya?"
Duyduğu sesle beraber bir hışımla başını çevirdi ve Yaman'ı gördü. O kadar da şaşırmadığını anlayarak sıkkın bir nefes verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendine İyi Bak
General Fiction¡Yetişkin İçerik! "Bize bir mutlu son yazdım. Sonra anladım ki benim mutlu bir sona sahip olmam mümkün değil. Bir şeyler eksik bende, bir şeyler hatalı. Hasta bir kadınım, zihnim hasta. Kalbim hasta. Sen varsın ama korkuyorum. Sanki ölüm hep bir adı...
