Felaketin Eşeğinde

4. Bölüm

Eva bana seslenince, Demir'in kulağına hafif yaklaştım.

-"Demir gidelim." Dedim.

İstemeye istemeye geri çekildi. Çok masum görünüyordu. Ordan ayrılıp Eva'nın yanına gittim.
Mutluydu hatta gülüyordu kesin bişe oldu. Bora napti bu kıza sinirle giden kız kedi gibi olmuş. Aynı şekilde Bora da ikiside birbirlerine bakıp sırıtıyoardı. Eve gidince öğrenirdim. Telefonum çalınca telefonu çantadan çıkardım. Arayan kişi Yaprak'tı. Bu kızı hiç sevmiyordum. Hatta kavga bile etmiştik. Eva'nın da kuzeniydi.
Eva'ya dönüp

-"Yaprak arıyor." Dedim.

Gülen yüzü gitti bı anda yalrak diyince yüzü bile değişiyordu. Yapmacık bı kızdı Yaprak niye beni arıyor ki. Açmadım tekrar aradı. Bora da tanıyordu Yaprağı
Önceden bizim mahallede yaşıyordu bı olaydan ötürü taşınmak zorunda kaldılar.
O zamanlar iyiydik. Taşındıktan sonra aramızda bı olay geçti. O olaydan sonra birbirimizle görüşmedik. Uzakta olduğu için kavga da edemedik sadece telefonda.

Son günlerde yazıyordu zaten kesin bı bokluk vardı. Tekrar arıyınca açtım.

-"Alo" dedi.

-"Alo" diyerek karşılık verdim.

-"Ayy Derinnn naberr" diyerek bı soru yöneltti.

Kızım ne yüzsüzsün ya sanane benden aq

-"Ne var?!" Diyerek yanıt verdim.

-"Mahalledeyiz sizi görmek istedim tek kaldım burda kimse yok" dedi Yaprak.

-"Lütfen tersleme beni hemen" dedi sesi çok masum geldi.

Evet sevmiyorum evet bana büyük kahpelik yaptı ama sikim ben böyle işi kıyamıyordum bizim mahallede tek kız benle Evaydik normalde tek kalmasını istemedim.

-"Mahalleye geliyoruz geldiğimizde haberleşiriz." Dedim.

Sonra kapattım telefonu.
Eva'ya dönüp

-"Yaprak gelmiş" dedim.

-"Mahalleye mi gelmiş seni neden aramış??" Dedi. Eva da sevmiyordu

Yaprağı bı ara Bora'ya yavşamıştı. Tabi bide bana kahpelik yapmıştı o yüzden de sevmiyordu. Şimdi yüzsüz gibi araması. Ayrı bı konu zaten.

-"Eve gidelim" dedim. Eva'ya.

Onayladı kafasıyla.

-"Sizi ben bırakırım" dedi Bora.

-"Gerek yok biz motorla geldik zaten" diyerek karşılık verdim.

Tamam dedi. Demir göz ucuyla baktı. Eva ve Bora sarılıp vedalaştıktan sonra motora doğru yürüdük. Sanki nereye gidiyoruz. Gerek var mıydı sarılmaya.
Ay Derin ne diyosun ya sevgili ya hani bunlar normal yani. Motora binip çalıştırdıktan sonra eve doğru gittik.
Annemler daha gelmemişti. Babamda yoktu ortada. Bu gidişle bunlar daha kalıcaklar orda.
Evden içeri girdiğimiz gibi hemen üstümüzü değiştirdik.

-"Yaprak niye hala seni arıyor?" Diye bir soru yöneltti Eva.

-"Ne bilim diyo mahallediyim kimse yok yanımda dedi" diyerek yanıt verdim.

-"İki yüzlü bir insanın yanında kim olur ki"dedi Eva göz devirerek.

Telefon çalınca cebimden çıkardım. Arayan annemdi. Telefinu açtım.

-"Alo kızım nerdesiniz?" Dedi. Annem

-"Evdeyiz anne" diyerek karşılık verdim.

-"Kızım bizim valizleri hazırlar mısın?"
Diyerek rica etti annem. Ne valizi nereye gidiyonuz.