Deniz çıkacağı motor yarışında rakibinin gizli tutulduğunu öğrenir. Bu yarışı kazanmak içi her şeyini ortaya koymaya hazırdır peki ya canını?
Kendinden emin katıldığı yarışta bilmediği ve en önemli detay olan rakibi Kaya Demirhan. Motor camiasının...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🏍️
KEREM'İN AĞZINDAN
'Hadi fındığım gel buraya!' 'Ama baba abiler oyuncaklarımı götürüyor.' Kollarını göğsünde kavuşturmuş somurtarak yanıma gelen kıza gülümsedim. 'Güzelim ama onlar eşyalarınızı yeni evinize götürüyorlar.'
Hilal'in daha fazla Agah denen adamın himayesi altında kalmasına göz yumamamış birkaç gün içinde onlara yeni bir ev bulmuştum. Şuan benim yaşadığım eve oldukça yakın olan bir siteydi. Onlardan uzak olmak istememiştim.
Hem güvenlik açısından iyi korunan bir yerdi. Hem de sitenin içerisinde parkı, havuzu, yeşillik alanı vardı. Dışarı çıkmadan yakınlarda da güzel vakit geçirebilirlerdi.
İçeriden telaşla çıkan kadına çevirdim gözlerimi. Çatık kaşları ile az önce evden çıkan nakliyatçı adamın peşinden koşuyordu. Koşarak uzaklaşacağı esnada kolundan tuttum. 'Ne oldu canım?' Elindeki bandı havaya kaldırdığında ellerinin titrediğini fark ettim.
Ne olmuştu bu kadar telaş yapacağı. 'Adamın götürdüğü kutu açık kalmış. İçindekiler dökülecek.' Elimden kurtulup ilerlemeye çalıştığında tekrar çektim yanıma. 'Tamam ver bana bantlayayım.' 'Olmaz benim yapmam lazım.'
Kilitlenmiş gibi adama bakıyor dikkatini bana veremiyordu. Elindeki bandı nazikçe çekip aldım. 'Rüya oyuncakları için sızlanıyordu, onunla ilgilen sen ben halledeceğim.' Sonunda bana dönen bakışlarında gördüğüm duygu afallamama neden olmuştu.
Dolu gözlerinde saf acı vardı.
Ne olduğuna anlam veremesem de adama doğru ilerledim. 'Abi, bekler misin az!' Sesimi duyan adam elindeki koli ile bana döndü. Hızlı adımlarla yanına ilerledim. Kolinin üzerinde kırmızı kalemle el yazısı ile yazılmış olan yazıyı gördüm. 'Değerli eşya'
Nakliyecilerin paketlediği eşyalardan değildi çünkü onların kendilerine ait kolileri vardı. Bu çok daha eski bir kutuydu. Ne kadar yanlış olduğunu bilsem de kutuyu açıp içine baktım. Birkaç tane defter, albüm olduğunu tahmin ettiğim kocaman bir şey vardı.
Şeffaf bir poşetin içinde özenle kurutulmuş çiçekler, ters dönük bir çerçeve. Bunun bir hatıra kutusu olduğunu anladığımda kaşlarım çatıldı. Çerçeveyi elime alıp çevirdim. Hilal ve yanında bir adamı görmemle nefesim kesildi.
