Takıntılı Katil/

11

Sıkılmış bir şekilde etrafıma bakıyordum sıkılmaktan bile sıkılmıştım depoya uzun bir şekilde baktım sahi ne zamana kadar burada kalacaktım?

Karanlık ve penceresiz depo oldukça havasızdı ve bu ister istemez darlanmama sebep oluyordu sıkkınlıkla bir nefes verdim

Her gün aynı rutin tekrarlanıyordu kalktığım vakit 30 dakika sonra yemek getiriyor su veriyordu sadece yemek için buraya geliyordu

En azından yemek veriyordu diye geçirdim içimden en azından susuz aç da bıraka bilirdi

Deponun kapısı açıldığın da o tarafa bakmaya gerek bile duymamıştım kimin geldiğini biliyordum

Yavaş ama sert adımlarla uzandığım yatağa doğru yakınlaştı

Yemeği masaya bıraktı göz ucuyla bana bakmayı ihmal etmemişti

Ona bakmaya başladığım da yavaş adımlarla uzandığım yatağa doğru oturdu

Ve bir eli saçımı yavaşça okşamaya başladı

İkra-"napıyorsun"

-"kör müsün "

Sustum zira konuşmak istemiyordum elleri yavaşça yüzüme doğru irerledi bu sefer de yanaklarımı elinin tersiyle okşadı

-"uslu olursan seni buradan cikaracagim"

İkra-"daha ne kadar beni burada tutacaksın"

-"öleceğim güne kadar"

İkra-"peki ben ölsem"

-"cesedin yanımda durur"

Dediğin de bir kez daha şaşırmıştım bir insan ne kadar ruh hastası olabilir di ki

Hayranlıkla eve doğru bakıyordum cidden çok güzeldi

İkra-"nasıl yani şimdi sen bunca zaman beni evinin altındaki depoda mı tuttun?"

-"evet" diye cevap verdi

İkra-"çok sıkıcısın" dediğim de yüzünde bir gülümseme belirdi

-"pekala ne yapmak istersin"

İkra-"ev senin ya hani tanımıyorum bir şey yapmaya gerek yok sadece şu sıkıcı tavırlarını bırak"

Gülümsedi

-"sıkılmamak için bir sürü şey var aslında"

Yüzümdeki ifadeyi gördüğün de gülümsemesi genişledi

İkra-"katil olduğun kadar da sapıksın"

-"odana  geç " dediğin de ciddi misin der gibi baktım

İkra-"ne odası "
-"burada odan var"

Hemen gidip odaya baktım resmen ben zenginim diyordu acaba katillik iyi para yapıyor muydu yoksa aileden mi zengindi

Ve ayrıca akıl hastasıydı

Aşağıdan gelen kırılma sesi ile irkildim sahi bu adam ne yapıyordu böyle

Odaktaki yatağa doğru irerledim bir kaç dakika sonra kapı üzerime kitlendi

Odadaki kitaplara baktığım da sevdiğim kitaplar vardı aklıma tek bir şey geliyordu ya bana aşıktı ya da beni öldürecekti

Kitaplardan birini alıp okumaya başladım zaman ise çok hızlı geçiyordu

Başımı kitaptan kaldırdığım da akşam olduğunu fark ettim epey acıkmıştım ama kapı kilitliydi

Ne giden vardı ne gelen o sırada odadaki balkon dikkatimi çekti acaba koruma falan var mıydı

Balkondan aşağı baktığım da dışarıda korumalar vardı sahi bu adam neydi böyle

Bir katil, katilin bu kadar koruması olur muydu sahi korumalar mafyalar da olmuyor muydu

Balkondaki korumalara doğru bağırdım

İkra-"YA BEN AÇLIKTAN GEBERİYORUM AZ İNSAF HA BU ARADA MİRİBA O PATRONUNUZ MU NE BOKSA DEYİN BANA YEMEK GETİRSİN " dediğim de korumaların bakışı anında bana dönmüştü

Bahçeye giren siyah araba ile dudaklarımı ısırdım arabadan inen katil ile içimde korku hiss ettim

Umarım duymamıştır

İçeri doğru girdiğin de iç sesim ortaya karışı verdi

İç ses-cafer sıçtık sarı bez getir azcık camları da sileriz

Cidden sıçtık kezbansu diye sesli konuştum