SON DURAK!

4.BÖLÜM/YANGINA VURGUN SU

Biz geeldiik. Off bu bölüm benim göz bebeğim oldu resmen. Yorumlarınızı o kadar çok merak ediyorum ki. Hepinizi kocaman öpüyorum. İyi okumalarr 💫💫💫

Asi'nin gülüşü yavaşça yüzünden yok olurken; ''Bu arada ''abisi'' sen sormadan söyleyeyim. O 3 ayı beni iliklerime kadar kendim gibi hissettiren bir adamla geçirdim..''

Asi son cümlesini Yaman'ın gözlerinin içine bakarak söylemiş ve hızlı adımlarla çıkışa yönelmişti. Yaman ve Cesur peşinden gitmek için hareketlenince kızlar tarafından durduruldular.

''Yaman durun, şimdi siz peşinden giderseniz daha fazla sinirlenecek.''

''Rüya haklı abi, Alaz sen git yalnız bırakma kızı.'' Çağla gözlerini dikmiş Alaz'a bakıyordu ama Alaz kendinde değil gibiydi, kafası çok karışık duruyordu.

''Alaz ne alaka kızlar, biz dururken.'' Yaman git gide sinirleniyordu.

''Ben getirdim onu ben evine bırakırım Yaman, haberleşiriz.'' Alaz kimsenin başka bir şey demesine izin vermeden koşar adımlarla çıkışa gitti.

&&&

Alaz mekandan çıktıktan sonra etrafına bakınmış ama Asi'yi hiç bir yerde görememişti. Arabasına doğru yürürken, az ilerde yıkık bir duvarın üstünde oturan, az önce ki haline karşın son derece hissiz görünen genç kızı gördü. Hızlı adımlarla yanına vardığında Asi'den hala bir tepki alamamıştı, sakince ellerinden destek alarak o da duvara çıkıp oturdu.

''İyi misin?''

''Asi? Hiç iyi görünmüyorsun.''

''Hadi kalk gidelim, bak hava soğudu hasta olacaksın.''Alaz'ın tüm çabalarına rağmen Asi tek kelime etmiyor, gözlerini diktiği boşluktan kafasını kaldırmıyordu. Alaz bu şekilde ilerleyemeyecekleri fark edince oturduğu yerden yavaşça kalktı. Asi'yi bacaklarından kaldırarak önce yere indirdi sonra da tek hamle de kucağına aldı. Kızın bu hissiz hali onu korkutuyordu, daha önce onu hiç böyle görmemişti.

Arabaya ulaştıklarında kızı kucağından indirip koltuğa oturmasına yardım etti. Yolculuk sessizlik içinde başlamıştı.

&&&

''Bana ne dediğini duydunuz değil mi?'' Yaman bir bardak daha viskiyi tek yudumda kafasına dikmişti. Asi gittiğinden beri içtiği kaçıncı bardaktı sayamamışlardı.

''Yaman yeter saçmalıyorsun ya.'' En sonunda Rüya dayanamayarak sesini yükseltmişti.

''Abi Rüya haklı, kız neler neler anlattı siz oturdunuz buna mı takıldınız aklım almıyor gerçekten.'' Çağla hem Cesur ve Yamana kızgındı, hem de Asi'nin giderken söylediği cümle onu biraz germişti.
Eğer bu olay aile içinde duyulursa Yaman Alazı bu sefer gerçekten öldürürdü.

''Çağla bak sen bana ne diyorsun?
''Abi'' diyorsun değil mi? Ben Asi'nin de abisiyim. Cesur bir şey söyle artık ya ben haksız mıyım?''

''Haksızız Yaman.'' Akşamdan beri ağzını bıçak açmayan Cesur nihayet konuşmuştu. ''Haksızız, neden biliyor musun? Öz babasından bile darbe yemesine rağmen, yine de bize güvenmeye seçen o küçük kızın ne hissettiğini zerre anlamamışız. Haksızız! Biz aynı evin içinde büyüyüp, kardeş dediğimiz kızın hiç bir hayalini görmemişiz. Haksızız tabii. Lan biz bu kızı koruyacağız diye hayatını elinden almışız görmüyor musun?'' Cesur'un sesi sonlara doğru yükselmiş, gözleri ise boşluğa dalıp gitmişti.