4.Bölüm

31 9 49
                                    

Sabah erken sayılacak bir saatte uyandım. İşlerimi hallettim. Odamdan çıktım. Mutfaktan sesler geliyordu. Leyla kahvaltı hazırlıyor olmalıydı. Mutfağa girdiğimde ise oldukça şaşırmıştım. Çünkü mutfakta Leyla değil Emir Abim vardı. Hızlı adımlarla yanına gittim.

-" Ne yapıyorsun abiciğim" dedim

Bir tabak almış içine bir şey hazırlıyordu.Bana çatık kaşlarla baktı.

-"Sanane lan gitsene sen"dedi

-" Ne kadar da sevgi dolusun abiciğim " dedim gülümseyerek

-" Ne istiyorsun Ayza?" Dedi

-" Sadece sana yardım etmek istiyorum abi "dedim
Bunca zaman benle uğraşırken iyiydi. Şimdi sıra bende idi.

Karabiber şişesini aldım. Bir çay kaşığına karabiber aldım. Abim krep yapıyordu. Telefondan bir tarif açmış onu dikkatle dinliyor malzemeleri kontrol ediyordu. Beni farketmezdi . Karabiberi hızla tabağa döktüm. Abim elimi yakalamıştı.
Bunun refleksleri niye bu kadar iyi dedi içses yine ve yine haklıydı.

-" Naptın lan off Ayza off " dedi

Elimi geri bırakınca geri çekildim. Şu an her şeyi yapabilirdi. Şaşırtıcı bir şekilde hiç bir şey yapmadı. Hüzünlü bir ifadeyle tabağa bakıyordu. Yaptığımdan pişmanlık duydum. Çok istemişti sanırım.

Ben pişmanlık duyarken abim bana baktı. Daha sonra bana bir şey fırlattı. Tamda kafamın üstünde bir ıslaklık hissettim ve hemen arkasından o kokuyu yumurta fırlatmıştı bana üstelik hemde tam kafama isabet etmişti. Nasıl yaptı bunu üstelik sabit bile durmuyordum.
Keskin nişancı o gerizekalı dedi içses onu unutmuştum.

-"ıyyy yumurta kokuyorum neden yaptın ya off " dedim sinirle

Bende tezgahın üstündeki diğer yumurtayı aldım ve fırlattım. Yumurtayı havada yakaladı. Eğer abiniz varsa hayat sizin için zordur ama asker bir abiniz varsa hayat sizin için daha zordur.

-" Uğraşmayacaksın benle aslanım" dedi

Bende ayaklarımı yere vura vura mutfak çıkışına ilerledim sonra aklıma bir şey geldi ve abime dönerek konuşmaya başladım

-" İnşallah o yaptığın krep bok gibi olur da boğazında yumurta olarak kalır " dedim ve odama doğru ilerledim

Odama geldim duşumu aldım. Üstüme mavi bir kot üstüne de beyaz bir hırka giydim. Hava yağmurlu gibiydi. Üşütebilirdim.
Saçlarımı ise taradım ve ördüm. Kokuyu gidermek için defalarca yıkamıştım.

İşim bitince odamdan çıktım. Abimler uyanmış kahvaltı yapıyordu. Abim beni görür görmez hemen sordu.

-" Nereye gidiyorsun Ayza?" Dedi

Ben cevap vermedim ve üstüme dolaptan aldığım trençkotu giydim.

-" Sana soruyorum Ayza beni duyuyor musun?" Dedi ciddiyetle

Yanıma koşarak Lina geldi ve konuşmak için ağzındaki yemeği hızla çiğnemeye başladı.
-" Nereye gidiyon ayzoşşş beni de alll" dedi heyecanla

-" üzgünüm halacığım bir dahakine götürürüm seni şimdi çıkmam lazım ayrıca o amcana söyle kafama yumurta fırlatan şahıslarla konuşmuyorum. " Dedim sesli bir şekilde

-" Amca Ayza kafasına yu- " diyordu ki abim sözünü kesti.

-" Duydum Lina duydum " dedi

Bende tam çıkıyordum ki Leyla lafa atladı.

-" Ayza botlarını giy yağmur yağacak birazdan bak ayakların ıslanır hasta olursun sonra." dedi

-" yaa leyloş " dedim

Kayıp Duygular حيث تعيش القصص. اكتشف الآن