Kaybettiğim yerde çok bekledim..
Bir yaprak daha düştü dalından,
Bir çiçek daha soldu dalında..
Kırıldı o dal..
O sokak..
O sokak bir kez daha ıslandı o yağmurla,
Bir kez daha şahit oldu yalnızlığıma..
O gün..
Aklımda, ruhumda bir ur gibi tüm bedenimde saklı..
Kaybettiğim yerde çok bekledim..
Bir rüzgâr daha alıp götürdü hülyalarımı..
Kırgınım ben..
Yalnızlığı hediye edindim kendime
Koskoca bir yalnızlığı...
Bu seferki daha ağır
Bilir misin?
Bilemezsin..
Çünkü bir yok oluştun..
Kayıp giden ellerimden..
'Asla oldu..
Ne acı.. ne zor.. ne yakıcı...
Ne acı... 'Asla olmak..
Yıllar geçecek aradan.. yıllar...
Zaman alıp götürecek tüm izleri..
Zaman da tıpkı bir rüzgâr gibi savuracak tüm anıları..
O sisli, silik anıları..
Unuttuğum..
O ukde kalacak tüm hücrelerimde
Yakacak.. çok acıtacak ruhumu..
Biliyorum...
Biliyorum...
Biliyorum...
Biliyorum....
Biliyorum...
