22

140 18 10
                                    

"Yang Jeongin çantasını toplayıp gelebilir mi?"

Dedi nöbetçi. Bir şey mi oldu acaba? Offf...

Çantamı toplayıp nöbetçiyle beraber müdürün odasına doğru yürümeye başladım.

"Pışt."

Dedim nöbetçi çocuğa. Çocuk bana baktı birkaç saniyeliğine sözüme devam etmem için.

"Noluyor sen biliyor musun?"

"Velin gelmiş. Cenaze falan dediler."

Dediği şey ile kaşlarım havaya kalktı. Kim öldü lan.

Müdürün odasına doğru yürüdüğümüzde kadraja giren Hyunjin ile tüm endişem gitti. Hoşgelmiş velim amk.

Müdürün odasına girince müdür hemen konuştu.

"Merhaba oğlum."

"Merhaba hocam. Bir şey mi olmuştu?"

"Cenaze varmış. Allah rahmet eylesin."

"Sağolun hocam. Biz de sabah aldık haberini."

"İyi o zaman.. abin almaya gelmiş. Gidebilirsin."

"Sağolun hocam."

Ve Hyunjin ile odadan çıktık. Odadan yeterince uzaklaşınca sessizce konuştum.

"Kim ölmüş velim?"

"Sikim Jeongin. Sen hayata döndürürsün dedim."

Ensesine geçirdim bir tane.

"Doğru konuş benimle."

"Sana kaç gündür yazıyorum cevap vermiyorsun illa okuluna mı gelmem gerekiyordu?"

"Sebeplerim olduğunu sen de biliyorsun."

Merdivenlerden inmiş kapıya doğru yürüyorduk.

"Ne sebebinden bahsediyorsun Jeongin? En son hatırladığım kadarıyla ben sana bilmem gereken bir şeyi sormuştum ve sen de beni cevapsız bırakmıştın."

Kapıdan çıkmıştık. Şimdi ise bahçe kapısına doğru gidiyorduk.

"Söylemek istemiyorsam saygı duymalısın."

"Zeytinyağı gibi üste çıkmaya çalışma söyle işte."

Bahçe kapısından çıkınca Hyunjin çantamı sırtımdan aldı.

"Söyleyecek bir şey yok."

"Söyle Jeongin."

Hyunjin çantamı sırtına taktı. Yürümeye devam ediyorduk.

Ben cevap vermeyince Hyunjin durdu. Ben de durdum ve ona baktım.

"Benden bir şeyler saklayıp durma."

"Sen de her şeyi büyütme."

"Jeongin."

Dedi Hyunjin sert bir şekilde. Yalan yok şu anda dışarda olmasak üstüne atlardım. Ses tonu beni pes ettirmeye yetmişti.

İç çektim. Tam konuşacaktım ki duraksadım.

"Ben sana neyi söylemiyordum?"

"Beomgyu neden ağladı onu anlatıcaksın."

"Ha.. şey ya..."

"Hm?"

Hyunjin kollarını birbirine bağlayıp beni dinlemeye başladı.

"Biz Beomgyu ile karar vermiştik de kimya bölümünü okuyacağıma. Öyle yani."

"..Annen üniversite mevzusunu açınca.."

Brom ya || hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin