Grace POV
Δεκαπέντε χρόνια πριν
"Έλα αγάπη μου. Έλα πριγκίπισσα μου να φας. Έλα να χαρείς ότι αγαπάς. Για εμενα." Μου λέει η νάνα μου όμως δεν της δίνω σημασία. Απλά κάθομαι στο παράθυρο και περιμένω να δω την μανούλα μου.
Θέλω να πάω να παίξω μαζί της.
"Έλα κοριτσάκι μου. Έλα να φας. Θα κρυώσει το φαγητό σου." Συνεχίζει να μου λέει και γνέφω αρνητικά.
"Όχι. Περιμένω την μαμά μου. Όπου να ναι θα έρθει από αυτή την μεριά του παλατιού. Θα έρθει να με ταΐσει εκείνη και να παίξουμε μαζί." Της απαντάω και εκείνη αφήνει μια ανάσα και σκυβει κοντά μου.
"Έλα να φας και θα έρθει η μαμά. Θα έρθει... Στον υπνο σου. Να παίξετε μαζί." Μου λέει και μπερδεύομαι.
"Γιατί να έρθει στον υπνο μου? Εδώ θέλω να έρθει! Θέλω να έρθει τώρα να παίξουμε!" Φωνάζω με πείσμα και τότε βλέπω από το παράθυρο τους τρομακτικους φρουρούς να μπαίνουν μέσα στο παλάτι.
"Γιατί έχουν έρθει αυτοί εδώ?" Ρωτάω την νάνα μου και βλέπω να γεμίζουν τα ματάκια της δάκρυα.
"Μην ανησυχείς αγάπη μου. Όλα είναι καλά." Μου λέει χαϊδεύοντας το μάγουλο μου.
"Λόρεν δεν γίνεται να κοροϊδεύουμε το παιδί." Λέει η κυρία Μπεθ και η νάνα μου γυρνάει και την κοιτάζει αυστηρά.
"Όχι τώρα." Την μαλώνει και η κυρία Μπεθ με πλησιάζει.
"Πριγκίπισσα μου... Όμορφη μου πριγκίπισσα... Η μαμά δεν θα έρθει να παίξετε." Μου λέει και αρχίζω να φοβάμαι.
"Γιατί?" Ρωτάω αμέσως.
"Γιατί... Η μαμά... Πρέπει να πάει... Στον Πύργο για λίγες μέρες." Μου λέει και νομίζω ότι άρχισε να με πονάει η καρδουλα μου.
Αυτό δεν ήξερα πως γίνεται...
Δεν ήξερα ότι γίνεται να πονέσει η καρδούλα...
"Στον Πύργο πάνε οι κακοί άνθρωποι. Όχι οι γλυκές μανούλες." Λέω ενώ μερικά δάκρυα αρχίζουν να έρχονται στα ματάκια μου.
"Θα πάει για λίγες μέρες μόνο μωρό μου. Λίγες μέρες και θα επιτρέψει. Η μανούλα σου είναι η βασίλισσα μας. Η πιο καλή γυναίκα. Και εσυ... Πρέπει να πας να της πεις αντίο..." Μου λέει ενώ βλέπω και εκείνη να βουρκωνει ενώ η κυρία Αλέξια ξεσπάει σε κλάματα.
"Μπεθ..." Πάει να πει κάτι η νάνα μου στην κυρία Μπεθ και εκείνη την διακόπτει.
"Το παιδί πρέπει να πει αντίο στην μητέρα του Λόρεν! Έχει δικαίωμα να πει αντίο!" Της φωνάζει και σηκώνομαι από το παράθυρο.
YOU ARE READING
The exiled queen
Fantasy"Με εξόρισες, δολοφόνησες την μητέρα μου και μου έκλεψες τους τίτλους μου... Όμως όπως θα λένε όλα τα basic τραγούδια στο μέλλον, what doesn't kill you makes you stronger."
