Rainbows After the Rain (Fuck and Forget Series #1)

43.

Choose

Pagod na pagod akong lumabas ng kotse niya.

I was sighing heavily while massaging and moving my head sideways.

"Pagod?"

Naramdaman ko ang paghawak ni Kaede sa akin habang nakapikit akong hinihilot ang batok.

"Yeah. Fuck..." I groaned tiredly.

As I slowly opened my eyes, I found him staring at me while caressing my temple.

Malakas ang hampas ng hangin kaya nililipad niyon ang ilang hibla ng kaniyang buhok. His eyes were squinting a bit because of the wind.

Napalunok ako habang nakatitig sa mukha nito. The tiredness I felt slowly melted upon seeing his angelic face...

"Magpahinga ka agad ah? No phones or anything. Take a rest."

I frowned. Sa aming dalawa nga, siya ang mahilig mag-telebabad.

Gusto kong i-reklamo iyon pero ayoko ng awayin pa siya dahil mukhang pagod na pagod din ito. Alam kong hindi lang ako ang pagod. Siya rin. Lalo na at siya ang nagdrive buong araw. Maya't-maya pa akong inaasikaso.

"Pagod ka rin..."

He chuckled, but the tiredness on his face were making his eyes tendered.

"Okay lang. I love taking care of the man I love."

Matagal akong napatitig sa kaniya hanggang sa bumuntong-hininga ako.

Inalagaan niya ako buong araw. Ayoko namang paalisin lang siya pagkatapos. That's something... I can never do. Ang hindi isipin ang nararamdaman niya.

"Pumasok ka muna sa loob."

"Talaga? Pwede?!" Parang nawala ang pagod sa mukha nito at excited na napaawang ang labi sa akin. "Masakit din ang leeg ko eh. Magpapahinga lang ako saglit tapos uuwi rin maya-maya..."

I nodded. Humikab ako nang senyasan siyang i-lock ang kotse.

"Felix!"

Pagpasok ko ng bahay ay iyon agad ang unang narinig ko. Damn it. It's not a good decision to go home.

"Fuck..." I frustratedly groaned as I pinched the bridge of my nose.

"Ano 'tong nabalitaan ko?! Sino 'tong manliligaw mo?! Jesus! Ang gwapong anak ko, may manliligaw?!"

Mom hysterically ran down the stairs as she immediately ran to me. Ngunit napatigil ito at nanlaki ang mata nang makitang hindi ako nag-iisa.

"Good evening, Ma'am..." Kaede slightly bowed his head to my mother, who looked so shocked.

"Omyghod!"

I just eyed Mom boredly. She even dramatically covered her mouth while looking at Kaede. Ngiting-ngiti naman sa kaniya 'yong isa.

Sa likuran ni Mommy ay bumaba rin ng hagdan si Frieza na agad nanlaki ang mata nang makita ako.

"Kuya!" she shouted as she immediately ran to me.

I chuckled when I extended my arms, inviting her for a warm hug.

"I miss you, kuya!" she immediately hugged me tight.

"I miss you a lot more, baby..." I hugged her back.

Bubuhatin ko sana kaso pinalo ako. I laughed because I was only teasing her. I knew how much she hated being carried like a baby now. She's a grown woman na raw kasi.

"Dalaga na talaga ang baby Frieza ko. Hindi na nagpapabuhat..."

She giggled. "It's because I'm a woman now, not a girl anymore!"